N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• NEVADİ

  (Nâdi. C.) Toplantılar, meclisler.

• NEVADİR

  Az olanlar, nâdirler.

• NEVAFİL

  (Nâfile. C.) Farz ve vâcib olandan başka ibadetler. Nâfile (yani sevab için kılınan) namaz veya tutulan oruçlar.

• NEVAFİS

  (Nefsâ. C.) Loğusalar. Yeni doğum yapmış kadınlar.

• NEVAGER

  f. Okuyucu, hânende.

• NEVAH

  Kül renkli beyaza benzer kumru gibi bir kuş cinsidir ve sesi gayet lâtiftir.

• NEVAHİ

  (Nahiye. C.) Taraflar, yanlar, nahiyeler.

• NEVAHİ

  (Nehy. den) Yasak edilmiş şeyler. * Allah (C.C.)tarafından menedilmiş olanlar.

• NEVAHİ-İ KAZA

  bir kazâya bağlı olan nahiyeler.

• NEVAHİ-İ MEKKE

  Mekke civarı. Mekke'nin yakınları, nahiyeleri.

• NEVAHT

  f. Okşama. * Saz çalma.

• NEVAHTE

  f. Okşanmış. * Saz çalmış.

• NEVAHTEN

  f. Çalgı veya saz çaldırmak.

• NEVAÎ

  f. Ahenkle, makamla ilgili.

• NEVAİB

  (Naibe. C.) Musibetler, kazalar, belâlar.

• NEVAİB-İ EYYAM

  Günlerin belâları.

• NEVAİR

  (Naure. C.) Bostan dolapları.

• NEVAİR

  (Naire. C.) Ateşler, alevler.

• NEVAKET

  Hamakat, ahmaklık.

• NEVAKIS

  (Nâkis. C.) Başlarını devamlı olarak önlerine eğen adamlar.

• NEVAKIS

  (Noksan. C.) Eksiklikler, noksanlar.

• NEVAKİS

  (Nakus. C.) Çanlar. İbadet vakitlerinde kiliselerde çalınan çanlar.

• NEVAL(E)

  Bahşiş. Kısmet, tâli', nasib. * Yiyecek içecek. * Bir tek porsiyon.

• NEVALE-ÇİN

  f. Yiyecek toplayan, kısmetini alan.

• NEVAMİS

  (Namus. C.) Namuslar, kanunlar, şeriatlar. (Bak: Desâtir)

• NEVAMİS-İ İLÂHİYE

  İlâhî kanunlar. (Bak: Şeriat-ı fıtriye)

• NEV-AMUZ

  f. Acemi. Yeni alışan.

• NEV'AN

  Cins bakımından, çeşitçe. * Biraz.

• NEV-A-NEV

  f. Yeni yeni.

• NEV'AN-MA

  Bir dereceye kadar, bir bakıma göre, bir suretle.

• NEVAR

  (C.: Niver) Ürkmek, korkmak.

• NEV-ARUS

  (C.: Nev-arusân) f. Yeni gelin.

• NEVA-SAZ

  f. Çalgıcı, okuyucu.

• NEVASİ

  İyi cins bir beyaz üzüm.

• NEVASİ

  (Nâsiye. C.) Alınlar. * Bir topluluğun ileri gelenleri. Ulular.

• NEVAT

  Çekirdek, hurma çekirdeği. * Yirmi veya on adet. * Bir veya on okka altın. Beş dirhem altın. * Düşman.

• NEVATIH

  şiddetler.

• NEVATIR

  Kirişi kesik olan yay.

• NEVATİ

  (Nevtî. C.) Gemiciler.

• NEVATİR

  (Nâtur. C.) Hamam hademeleri. * Bostan bekçileri.

• NEVAYE

  Devenin semiz olması.

• NEVA-Yİ NEY

  Ney sesi.

• NEV-AYİN

  f. Yeni tarz, yeni üslub. * Yeni üslub çıkaran.

• NEVAZ

  f. Okşayıcı, taltif edici, iyi edici. (Bak: Nüvaz)

• NEVAZENDE

  f. Okşayan, okşayıcı.

• NEVAZIC

  (Nâzıc. C.) Kıvama gelmişler, olgunlaşmışlar.

• NEVAZİL

  Nezleler. * Hâdiseler. Belâlar.

• NEVAZİŞ

  (Nüvaziş) f. Okşayış, iltifat.

• NEVAZİŞGÂR

  f. Gönül alan, okşayan. İltifat eden.

• NEVAZİŞGÂRANE

  f. Gönül alarak, okşayarak, iltifat ederek.