N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• NEŞÂT-ENGİZ

  f. Sevinç uyandıran.

• NEŞB

  (İğne ve diken) batma, girme.

• NEŞC (NEŞİC)

  (C.: Enşâc) Sesli sesli ağlamak. * Ses.

• NEŞD

  Talep etmek, istemek. * Yüksek yerde düz yer olmak. * Kaybolan şeyi aramak. * Bir şeyi gereği gibi bilmek.

• NEŞ'E

  Gönül açıklığı, sevinç. * Yeniden meydana gelmek. Yeniden olan şey. * Yiğit olmak. * Yüksek olmak.

• NEŞEB

  Mal, mülk.

• NE-ŞEBEM

  f. Ben karanlık gece gibi nursuz değilim (meâlinde.)

• NE-ŞEBPERESTEM

  Karanlık ve zulümatı seven ve isteyen değilim.

• NEŞEF

  İçmek. * Sinmek. * İçine girmek, dühul etmek.

• NEŞEFE

  (C.: Nüşüf) Ayağın kirini temizlemede kullanılan taş.

• NEŞ'E-İ UHRÂ

  Ölümden sonra mahşerde yeniden dirilmek. Buna "Neş'e-i sâniye" de denir.

• NEŞ'E-İ ULÂ

  İlk hayat. Ruhun bedene girmesi. Dünyaya gelmek.(...Peygamber'in (A.S.M.) emrettiği gibi, " Neş'e-i ulâyı gören adam, neş'e-i uhrâyı inkâr edebilir mi?" Çünkü ikinci teşekkül, yâni ikinci yapılış birinci teşekkülden daha kolaydır. İ.İ.) (Bak: Taaccüb)

• NEŞ'E-İ ULYÂ

  Ahiretteki yüksek dereceli hayat, âhiret hayatı.

• NEŞ'E-NİSAR

  f. Neşe dağıtan.

• NEŞER

  Dağılmış, intişar etmiş, münteşir.

• NEŞ'ET

  Meydana gelmek, vücuda gelmek. Büyüyüp kat ve kamet sahibi olmak. Yetişmek, ileri gelmek. * Çıkmak. Kaynak olmak.

• NEŞ'ET-İ UHRÂ

  (Bak: Neş'e-i uhrâ)

• NEŞ'ET-İ ULÂ

  (Bak: Neş'e-i ulâ)

• NEŞ'E-YAB

  f. Keyifli, neşeli, sevinçli.

• NEŞF

  İçmek, suyu emerek içmek. * Sızmak. Sünger gibi sızmak. * Suyu çekmek.

• NEŞG

  Aşk galebe edip haykırıp çağırmak. * Tâlim etmek.

• NEŞİDE

  Manzume. Şiir. * Yüksek sesle okunan şiir. * Darb-ı mesel (atasözü) derecesinde kullanılan meşhur beyit veya mısrâ.

• NEŞİDEHÂN

  f. Neşide okuyan.

• NEŞİL

  Çömlekte pişmiş et.

• NEŞİR

  Dağıtma, yayma, herkese duyurma.

• NEŞİŞ

  Kaynayan şeyden çıkan ses.

• NEŞİT

  Neş'eli, sevinçli, şenlikli. Faal.

• NEŞİTA

  Bir şeyin, aramaksızın bulunması. * Ansızın bulunan nesne. * Gâzilerin kastettikleri yere varamadan yolda buldukları ganimet.

• NEŞK

  Burna çekme.

• NEŞL

  Taan etmek. * Cezbetmek, kendine çekmek.

• NEŞM

  Zerdali ağacı gibi bir ağaç. * Bir çiçek cinsi.

• NEŞNEŞE

  Koyun derisini yüzmek. * Zırh sesi. * Su kaynarken ötüp ses çıkmak.

• NEŞR

  Neşretmek, yaymak, bir haberi fâşetmek, herkese duyurmak, şâyi kılmak. * Başıboş cemaat. * Bulutlu günde yel esmek. * İzhar etmek. * Katetmek. * Mecnun veya hastaya duâ yazmak veya okumak.

• NEŞREN

  Yayılmak suretiyle, neşir yoluyla. Yazarak, dağıtarak.

• NEŞRÎ

  Neşir ile alâkalı.

• NEŞR-İ SUHUF

  Sahifelerin neşri. * Haşirde, insanların hesab görülmek için dirildiklerinde amel defterlerinin meydana çıkarılıp herkesin amelinin belli oluşu.( $ kelimesiyle ifade eder ki: Haşirde herkesin bütün a'mâli bir sahife içinde yazılı olarak neşrediliyor. Şu mes'ele kendi kendine çok acib olduğundan akıl ona yol bulamaz. Fakat, surenin işaret ettiği gibi, haşr-i baharîde başka noktaların nazîresi olduğu gibi, şu neşr-i suhuf naziresi pek zâhirdir. Çünki: Her meyvedar ağaç ve çiçekli bir otun da amelleri var, fiilleri var, vazifeleri var. Esmâ-i İlâhiyyeyi ne şekilde göstererek tesbihat etmiş ise ubudiyetleri var. İşte onun bütün bu amelleri tarih-i hayatlariyle beraber umum çekirdeklerinde, tohumcuklarında yazılıp başka bir baharda, başka bir zeminde çıkar. Gösterdiği şekil ve suret lisaniyle gayet fasih bir surette analarının ve asıllarının a'mâlini zikrettiği gibi dal, budak, yaprak, çiçek ve meyveleriyle sahife-i a'mâlini neşreder. İşte gözümüzün önünde bu Hakimâne, Hafizâne, Müdebbirâne, Mürebbiyâne, Lâtifâne şu işi yapan O'dur ki, der: $Başka noktaları buna kıyas eyle. Kuvvetin varsa istinbat et. S.)

• NEŞRİYÂT

  Gazete, kitap, radyo ve sâir vasıtalarla neşrolunmuş, yayılmış şeyler.

• NEŞRİYÂT-I KÂZİBE

  Yalandan, uydurma sözler.

• NEŞŞ

  Kaynamak, galeyan. * Her nesnenin yarısı. * Davarın tezce derisini yüzüp etinden ayırıp çıkarmak. * Yirmi dirhem. * Karıştırmak.

• NEŞŞAB

  Okçu, ot atan.

• NEŞŞABE

  Ok yapıcılık, ok yapma sanatı.

• NEŞŞAF

  Bir şeyi kendine çeken. * Emen.

• NEŞŞAL

  Pişmemiş yemeğe saldıran.

• NEŞT

  Yılan sokmak ve ısırmak. * Bir yerden bir yere gitmek. * Çözmek. * Çıkarmak. * İpi bağlamak.

• NEŞTER

  Ameliyat bıçağı. Hekim bıçağı.

• NEŞUR

  Ziyadesiyle neşreden. Fazla yayan. Dağıtan.

• NEŞUT

  Bir balık cinsi. * Kovası katı çekilmeyince su çıkmayan kuyu.

• NE-ŞÜKÜFTE

  f. Açılmamış.

• NEŞV

  f. Canlıların büyümesi, yetişmesi, boy atması. * Yeniden hayata gelmek.

• NEŞV Ü NEMA

  Büyümek ve gelişmek.