R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• REKZ-İ HİYÂM

  Çadır kurma.

• RE'L

  (C.: Riâl-Ri'lân-Er'ul) Deve kuşu yavrusunun erkeği.

• REM

  f. Titreme. * Ürkme. * Sürü.

• REMA

  Bir yerde ikamet eylemek. * Ziyade olmak. * Riba, faiz. * Bir haberi zan ile anlayıp idrak etmek.

• REMAD

  Kül. (Bak: Ramad)

• REMADET

  İnsan veya hayvan kırımı.

• REMAK

  Bedende ruhun bakiyyesi. * Koyun sürüsü.

• REMAN

  (Remen) f. Sürü. * Ürken, ürkücü.

• REMAS

  Göz pınarında toplanan çapak.

• REMAZ

  Güneşin harâretinin çoğalması.

• REMAZE

  Oturak yeri. * Zina eden kadın.

• REMD

  Helâk olmak. * Gözün çapaklanması. Göz hastalığı.

• REME

  Ürkek, ürken. * İyi nesne.

• REMED

  Gözün ağrıması, göz kapağı iltihabı.

• REMEKE

  (C.: Rimâk-Ramek-Ramekât-Ermâk) Kısrak.

• REMEL

  (C.: Ermâl) Yelmek. * Yağmurun az yağması. * Vahşi sığırın ayağında olan hatlar.

• REMENDE

  f. Ürkek, ürkücü.

• REMES

  (C.: Ermâs) Denizde üzerine binilen sal. * Kalan süt artığı.

• REMG

  Bâtıl etmek. * Baş yarmak.

• REMGERDE

  f. Titremiş. * Ürkek, ürkmüş.

• REMH

  Süngü ile vurmak. * Tekme vurmak.

• REMİ

  (C.: Ermiye) Yağmuru iri olan ve yere şiddetle inen bulut.

• REMİDE

  f. Ürkmüş, korkmuş, çekingen.

• REMİM

  f. Kemiğin çürümesi. Çürük.

• REMİYYE

  Bir nesne ile atılmış olan av.

• REMK

  Durmak, ikâmet. * Boz renk.

• REML

  (Remil) Kum falı, bir takım nokta ve çizgilerle fala bakmak oyunu. * Filistin'de bir kasaba.

• REMLA'

  Ayakları siyah, diğer tarafları beyaz olan dişi koyun.

• REMLÎ

  (Şihâbüddin Remlî) (Mi: 1371-1440) Filistin'in Reml kasabasında doğmuş, Şeyhülislâm'dır. Mecmuat-ul Ahzab'da namı Kutb-ül Ârifîn diye geçer. Kimya-yı Saadet namında salâvatları ile meşhurdur. Fıkh ve tevhide, tasavvufa dair manzumeleri vardır. " İmam-ı Remlî" diye anılır.

• REMM

  Islah etmek, düzeltmek. * Yemek, ekletmek.

• REMMA'

  Beyaz tenli kadın.

• REMMAA

  Oturak yeri. * Çocukların başındaki oynak yer.

• REMMAH

  Mızrakçı, süngücü.

• REMMAZ

  (Remz. den) İşaretlerle konuşan.

• REMRAM

  Bir ağaç cinsi. * Yazın biten bir ot.

• REMS

  Sürtme odunu. * El ile meshetmek. * Islah etmek, düzeltmek.

• REMS

  (C.: Rumus) Mezar, kabir.

• REMY

  Atma. Tüfek atma.

• REMZ

  İşaret. İşaretle anlatmak. * Güç anlaşılır. * Gizli ve kapalı söyleme.

• REMZA'

  Güneşin tesiriyle kızmış taş.

• REMZEN

  İşaretle. Remz olarak.

• REMZÎ

  İşarete ait, işaretle alâkalı.

• REMZŞİNAS

  f. Bir maksad anlatan şekil, resim vb. * Gizli ve kapalı olarak anlatılan şeyleri ve işaretleri bilen.

• RENA

  Nazar olunan, bakılan.

• RENAK

  Mastar. * Suyun bulanık olması. * Kederli olmak, mükedder olmak.

• RENANET

  İnleme.

• RENC

  f. Sıkıntı, zahmet, eziyet. * Ağrı, sızı. * Öfke, gazab, hışım.

• RENC-BER

  f. (Renc; sıkıntı, zahmet. Ber; çeken) Tarla ve bahçede yahut başka işlerde kazmak veya taş, toprak taşımak gibi işlerde çalıştırılan gündelikçi. Amele, ırgat. * Çiftçi.

• RENCİDE

  f. İncinmiş, kırılmış.

• RENCİDEGÎ

  f. İncinip hatırı kırılmış olma. * Dertlilik, kederlilik.