R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• RENCİDEHÂTIR

  f. Gücenmiş, hatırı kırılmış.

• RENCİŞ

  f. Sızlanış, inciniş, eziyet ve sıkıntı veriş. Keder.

• RENCUR

  f. İncinmiş. Sıkıntılı, rahatsız, dertli, hasta.

• RENCURÎ

  f. Dertlilik, rahatsızlık, hastalık. İncinmiş olma.

• REND

  Mersin ve defne ağaçları.

• RENDE

  f. Tahtaların yüzlerini pürüzlerden kurtarıp dümdüz etmek için marangozların kullandıkları âlet. * Mutfakta peynir, soğan, havuç gibi şeyleri ufalamak için kullanılan tenekeden veya ona benzer maddelerden yapılan âlet.

• RENDELEMEK

  Pürüzlerini gidermek. Rende ile düzlemek, pürüzlü yerlerini kazımak. Rende ile ufalamak.

• RENDİDE

  f. Rendelenmiş, ufalanmış.

• RENEM

  Avaz, ses, savt. * Ayrılmak.

• RENEVNA

  Dâim sâkin olmak, devamlı durmak.

• RENF

  (Davar) zayıflığından kulaklarını sarkıtmak.

• RENG

  f. Renk, levn. * Suret, şekil. * Oyun, hile, dalavere.

• RENG Ü BU

  Renk ve koku.

• RENG-AMİZ

  f. Renk renk, çeşitli renkli.

• RENGÂRENG

  f. Renkli, çeşit çeşit.

• RENG-AVER

  f. Dalavereci, hilekâr.

• RENGİN

  f. Renkli, boyalı. Parlak. Hoş. Süslü. Mülevven. Lâtif.

• RENİM

  Türkü söylemek.

• RENİN

  Bağırma, haykırma. * İnleme, inilti.

• RENK

  Bulanık su.

• RENNA'

  Devamlı kadınlara bakan kimse.

• RENNAN

  Çok ses çıkaran, inleyip duran. Çınlıyan.

• RENNE (RİNNE)

  Avaz, ses, savt.

• RENV

  Bakma hususunda mübâlağa etmek.

• RE'REE

  Gözü tez tez döndürmek. * Koyun çağırmak.

• RES

  f. (Residen: Erişmek mastarının emir köküdür.) "Ulaşan, erişen, yetişen" mânasına gelir ve birleşik kelimeler yapılır.

• RE'S

  Baş, kafa. * Tepe. Uç. * Başlangıç. * Reis.

• RESA

  f. Yetişen, erişen. Yetiştiren.

• RE'SA

  Başı ve yüzü siyah olan koyun.

• RESA'

  Şiddetli hırs.

• RESA'

  Tatlı sütü ekşi yoğurtla karıştırmak. (O yapılan yemeğe "resise" derler.)

• RESAE

  Ölünün üzerine ağlayıp, onun iyiliklerini saymak.

• RESAG

  Devenin ayaklarında olan gevşeklik.

• RESAİL

  (Risale. C.) Risaleler, bir mevzuda yazılan mektuplar veya küçük kitaplar. * Dergiler, mecmualar.

• RESAİL-ÜN NUR

  Nur Risaleleri. (Bak: Risale-i Nur)

• RESALET

  Saçı salıverme. * Deveyi eşkin yürütme. (Bak: Risalet)

• RESAN

  Ulaştırı yağan yağmur.

• RESAN

  f. (Residen mastarından) "Yetişenler, ulaşanlar, getirenler" mânalarına gelerek birleşik kelimeler yapılır.

• RESANE

  f. Teessüf. * Hasret.

• RESANEHÂR

  f. Hasret çekici.

• RESANENDE

  f. Ulaştırıcı, getirici.

• RESANET

  (Bak: Rasanet)

• RESAS

  (Bak: Rasas)

• RESASET

  Eskilik, köhnelik. Yıpranmış olma.

• RESATİK

  (Rustâk. C.) Köyler, çiftlikler.

• RESD

  Eşyaları birbiri üstüne yığmak.

• RESED

  Ev eşyası.

• RESED

  f. Lâyık, şâyan, şâyeste.

• RESEL

  (C.: Ersâl) Deve ve koyun sürüsü. Topluluk, cemaat.

• RESEM

  Atın üst dudağında olan beyazlık.