R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• RETVE

  Adım. Hatve.

• REUM

  Yavrusunu seven deve. * Yanından geçen kimsenin elbisesini yalayan koyun.

• REV

  f. (Reften mastarının emir kökü) "Giden, yürüyen" mânasında olup birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Piş-rev $ : Önde giden.

• REV'

  Korku, halecan. Ürkmek. * Nefsanî hareket.

• REVA

  f. Lâyık, uygun. Meydana gelmek. * Gidici.

• REV'A

  Korkak kadın. * Kendisini görenleri şaşırtacak derecede güzel olan kadın veya kız. (Müz: Ervâ)REVA' : Tatlı.

• REVABIT

  (Rabıta. C.) Râbıtalar, bağlılıklar. Münasebetler. * Düzenler, sıralar, tertibler.

• REVAC

  Sürüm. Kıymet, değer, geçerlik, makbuliyet.

• REVACDÂR

  f. Sürümlü ve revâcda olan mal.

• REVADAŞTE

  f. Uygun bulmuş.

• REVAH

  Öğleden akşama kadar olan vakit. * Bir şeyin tahsilinden dolayı gelen sürur ve şâdlık, neş'e.

• REVAHİ

  (Râhiye. C.) Bal arıları.

• REVAHİL

  (Râhile. C.) Yük hayvanları.

• REVAİD

  Göçebe topluluk.

• REVAİH

  (Bak: Revâyih)

• REVAK

  (Rivak) Ev önündeki saçak. * Kemer. Kubbe. Çardak. Önü açık, üstü örtülü yer.

• REVAK-I UHREVİYE

  Âhirete açılan yer, mezar. * Cennet bahçesi. Âhiretin mukaddemesi.

• REVAKİD

  (Râkid. C.) Durgun olanlar.

• REVAK-ÜL AYN

  Kaş.

• REVALVER

  (Bak: Rovelver)

• REVAN

  f. Giden, akıcı. * Derhal. * Ruh, can. Nefs-i nâtıka. * Edb: Su gibi akıp giden güzel söz.

• REVAN-BAHŞ(A)

  f. Canlandırıcı, can bağışlayıcı.

• REVANE

  f. Yürüyen, giden.

• REVAN-I TABİAT

  Âlemin canlılığı, akıcılığı, hareketli oluşu.

• REVANİ

  f. Değerli, rağbetli revaçlı. * Tepside pişirilen irmik veya undan bir tatlı çeşidi.

• REVANİ-FÜRUŞ

  f. Revanici. Revani satan.

• REVASİ

  (Râsiye. C.) Büyük dağlar.

• REVASİB

  (Rüsub. C.) Tortular.

• REVASİB-İ REMLİYE

  Kum tortuları.

• REVASİM

  Akarsu.

• REVASİR

  (Reysar. C.) Reçeller.

• REVATİB

  Vazifeler, maaşlar. * Farz namazından önce kılınan müekked sünnetler.

• REVAYİH

  (Revâih) Râyihalar, güzel kokular. (Aslı: Revâih)

• REVAZİN

  (Revzen. C.) f. Pencereler.

• REVB (RUB)

  Sütün yoğurt olması.

• REVBAN

  (C.: Rübâ) Sütün yoğurt olması. * Sarhoşluk şiddetinden birbirine karışmış olan insanlar.

• REVC

  (Revac) Geçmek. * Rüzgârın karışık esmesiyle ne taraftan geldiği belli olmaması.

• REVENDE

  f. Giden, gidici. * Çok yürüyen.

• REVENDEGÂN

  (Revende. C.) f. Yürüyenler, gidenler.

• REVG

  Talep etmek, istemek. * Yönelmek, eğilmek, meyletmek.

• REVGAN

  f. Yağ. * Hafif hafif esen rüzgârın verdiği serinlik, rahatlık. * Üstü yağ gibi kayan parlak nesne. * Parlak deri.

• REVGANDÂN

  f. Yağ kandili.

• REVGAN-I ZEYT

  Zeytinyağı.

• REVGANİ

  f. Revani tatlısı.

• REVH U REYHAN

  Rahat ve rızık, bolluk ve hoşluk.

• REVH(A)

  İç açıklığı. Rahat. * Rahmet. * Hafif esen rüzgârın verdiği tatlılık, canlılık. (Bak: Ravh)

• REVHANÎ

  İyi ve pâk olan, ferahlık veren yer.

• REVHANİYET

  Gönül açıcılık, güzel görünüşlülük.

• REVHAT

  Öğlen vaktinden akşama kadar gitmek.

• REVHULLAH

  (Bak: Ravhullah)