R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. R Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• REVİR

  Alm. Okul, kışla gibi yerlerde ufak hastalıkları olanların yatırıldıkları hasta odası, ilk bakım yeri. * Bölge, mıntıka.

• REVİŞ

  f. Gidiş, hal, tavır. * Tutum, yol.

• REVİY

  Edb: Kafiye olan kelimenin son harfi. Şiirde kafiye harfi.

• REVİYYET

  (C.: Reviyyât) Bir işin her cihetini iyice düşünme.

• REVK

  (C.: Ervâk) Perde, hicâb. * Boynuz. * Ev önü. * Saf, hâlis, katıksız.

• REVK-UŞ ŞEBAB

  Gençlik başlangıcı.

• REVM

  Maksad. Taleb, istek. * Tevcidde: Sükûndan ayırd edilmeyecek derecede olan belirsiz hareke.

• REVNAK

  f. Zinet. Parlaklık. Göz alıcılık, güzellik. Safa, taravet.

• REVNAK-BAHŞ

  f. Güzellik, tazelik ve parlaklık veren.

• REVNAK-DÂR

  f. Parlak, lâtif, güzel, hoş.

• REVNAK-EFZA

  f. Bir şeyin parlaklığını artıran. Güzelleştiren.

• REVNAK-I BAHAR

  Baharın güzellik ve tazeliği.

• REVNAK-I CEMAL

  Yüzün güzellik ve parlaklığı.

• REVNAK-NÜMA

  f. Tâzelik, güzellik ve parlaklık gösteren.

• REVNÜMA

  (Ru-nüma) f. Zuhur eden, kendini gösteren. * Yüz görümlüğü.

• REVS

  Sabit olmak.

• REVSE

  Pislik. * Fışkı, tezek.

• REVV

  Çift, karı-koca, zevc.

• REVY

  (Davar) Suya kanmak.

• REVZ

  Sınamak, denemek, tecrübe.

• REVZAT

  (C.: Ravz-Ravzât-Riyaz-Rizât) Çayırlı, çimenli ve sulu yer. * Bostan.

• REVZEKE

  (C.: Revâzik) Küçük kuzu ve oğlak.

• REVZEN

  (C.: Revâzin) Pencere.

• REVZENE

  (C.: Revâzin) Pencere.

• REVZEN-İ MAHLU

  İndirilmiş pencere.

• RE'Y

  Görüş, görmek, rey. Hüküm ve itikad. Kıyas etmek. Bir iş hakkında söylenen söz, fikir.

• REY'

  Arpa, buğday, tahıl. * Rücu', geri dönme, avdet. * Ziyade, çok.

• REYAH

  (Râh. C.) şaraplar. * Gökçek kokulu küçük bir kuyu.

• REYB

  (Bak: Rayb)

• REYC

  Akça, para, pul. * Örtülmüş ve kilitlenmiş olan büyük kuyu.

• REYDE

  (C.: Ruyud) Dağın sivri ve yumru tarafı. * Yavaş ve yumuşak esen rüzgâr.

• REYEAN

  Artma, çoğalma, ziyâdeleşme, bereketlenme. * Her şeyin evveli, tazelik zamanı.

• REYEAN-I ŞEBAB

  Gençlik çağı.

• REYHAN

  Hoş güzel koku. * Rızık ve maişet, rahmet. * Ekin yaprağı. * Fesleğen denilen kokulu bir ot.

• REYHANÎ

  Fesleğen gibi ince nakışlı. * Divanî hat da denilen bir yazı tarzı.

• REYHEKAN

  Za'feran.

• RE'Y-İ ÂM

  Umumun re'yi, ekseriyetin fikri. Umumun görüşü.

• RE'Y-İ SÂLİM

  Doğru fikir ve düşünce.

• REYK

  Her nesnenin evveli ve efdali, iyisi.

• REYM

  Alçak yer. * Kabir. * Derece. * Deveyi boğazlayıp taksim ettikten sonra kalan kemik. * Ziyâde çok, fazla.

• REYN

  Leke, kir, pas. * Gönül karası, kalb katılığı, günahın artması. * Uyku, mestlik galebe etmek. * Çıkması mümkün olmayan şey.

• REYS

  (Reysân) Sallanmak. * Gururlanmak, tekebbürlenmek.

• REYS

  Eğlenmek, eğlendirmek.

• REYŞ

  Ok yeleklemek.

• REYTA

  (C.: Riyat-Riyâtâ) Car denilen örtü.

• RE'Y-ÜL AYN

  Kendi gözüyle görerek.

• REYYA

  Güzel koku.

• REYYAN

  (C.: Rivâ) Suya kanmış, sudan doymuş. * Sarhoş.

• REYYE

  Çokluk, fazlalık, kesret.

• REZ

  f. Bağ kütüğü, asma.