S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Osmanlıca Sözlükte Ara

  • SUDAGÎ

    Zülüfte olan nişan ve alâmet.
  • SUDAH

    Horozun ötmesi.
  • SUDAM (SIDÂM)

    Hayvanların başında olan bir hastalık.
  • SUDD

    Dağ.
  • SUDDAD

    (C.: Sadâyid) "Sâm-ı ebras" denilen kertenkele. * Suya varacak yol.
  • SUDE

    f. Ezilmiş, dövülmüş. Sürmüş, sürülmüş.
  • SUDEKA

    (Sadik. C.) Doğru ve hakiki dostlar.
  • SUDG

    (C.: Esdâg) şakak. * şakaklardan sarkan saç.
  • SUDKAN

    (Sadîk. C.) Hakiki ve doğru dostlar. Sadîkler.
  • SUDMEND

    f. Kazançlı, faydalı, kârlı.
  • SUDRE

    Acem gömleği.
  • SUDUD

    Men'etmek, engel olmak.
  • SUDUR

    Olma, meydana gelme. Sâdır olma. * (Sadr. C.) Göğüsler, sadırlar.
  • SUEDA

    (Said. C.) Saidler. Allah'ın (C.C.) rızâsına erenler. Mes'ud olanlar.
  • SUF

    (C.: Evsâf) Yün dokuma. Yünden yapılmış dokuma. * Yün, yapağı, ibrişim.
  • SUFAR

    Yürekte sarı suların toplanması.
  • SUFAR

    f. Ok gezi. * İğne deliği.
  • SUFARİYE

    Sarı asma adı verilen bir kuş.
  • SUFEF

    (Sofa. C.) Sofalar.
  • SUFFA

    (Suffe) Sofa, avlu. * Set. Seki.
  • SUFFAH

    Enli uzun taş.
  • SUFİ

    (C.: Sufiyyun) Tasavvuf ehli. Sofu. Mutasavvıf.
  • SUFN

    Çobanların dağarcığı.
  • SUFR

    (Sıfr) : Bakır. Tunç.
  • SUFRET

    Sarı renk, sarılık. * Beniz solukluğu.
  • SUFRİT

    (C.: Safârit) Fakir.
  • SUFRUF

    Üzüm çöpü. * Hurma çöpü.
  • SUFUF

    (Saf. C.) Saflar. Sıralar.
  • SUFUN

    (Süfun) (Sefine. C.) Sefineler. Gemiler.
  • SUFVAN

    Atın, üç ayak üzerine durup dördüncünün tırnağını yere dikip durması.
  • SUGRA

    (Suğra) Daha küçük, pek küçük. * Man: Hadd-i asgarın bulunduğu cümle. Birinci kaziyye. Küçük önerme. (Bak: Hadd-i asgar)
  • SUGRE

    (C.: Sügur) Göğüs çukuru. * Boğaz çukuru. * Gedik.
  • SUGUR

    Düşmana yakın hududlar, serhadler. * Mağara. * Ön dişler. * Ağızlar.
  • SUGV

    Meyletmek, yönelmek, eğilme.
  • SUGVAR

    f. Kederli, acılı.
  • SUH

    Duvar.
  • SUHAF

    Akciğer veremi.
  • SUHAN

    f. Törpü.
  • SUHANSERA

    (C.: Suhanserâyân) f. Ahenkli söz söyleyen.
  • SUHAR

    Umman kasabası. * Bir erkek ismi.
  • SUHARE

    Başkasıyla alay eden.
  • SUHARE

    Yağ kıkırdağı.
  • SUHD

    (C.: Eshâd) Çocukla birlikte çıkan sarı su.
  • SUHEN

    (Sehun - Suhun) f. Söz.
  • SUHF

    Akıl ve fikrin zayıf olması.
  • SUHK

    Uzak olmak. * Cehennemde bir derenin adı. * Mahrumiyet.
  • SUHME

    Karalık, siyahlık.
  • SUHNAN

    Sıcak, kızgın. * Sıcak gün.
  • SUHNE

    Kızgınlık. * Gözü yaşlı, dertli olmak.
  • SUHRE

    (C.: Suhar) Geniş ve düz olan iki dağ aralığı. * Kırmızıya benzer renk.