S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• SUNBUR

  (C: Sanâbir) Demirden veya kalaydan olan ibriğin emziği. * Havuzun çevresine yapılan lüle ve oluk.

• SUN'Î

  İnsan yapısı, uydurma, takma, sahte, yaradılıştan olmayan.

• SUN'-İ BEDİ'

  Güzel eser.

• SUN'-İ İLÂHÎ

  Cenab-ı Hakk'ın san'atı, eseri.

• SUNUAT

  Yapılanlar. San'atlı yapılan şeyler.

• SUNUF

  (Sınıf. C.) Sınıflar. * Dereceler, mertebeler. * Nikablar, yaşmaklar. * Soylar, neviler.

• SUNUF-İ ÂLİYE

  Yüksek sınıflar.

• SUPLES

  Fr. Yumuşaklık, esneklik.

• SUR

  Keş parçası.

• SUR

  f. Şenlik. Düğün. Ziyafet.

• SUR

  (Suret. C.) Kıyamet günü İsrafil Aleyhisselâm'ın çalacağı boru. Buna Sur-u İsrafil de denir. * Boynuzdan yapılan düdük.

• SUR

  Bir şehri kuşatan yüksekçe kale duvarı. Yüksek duvar. Kale. Hisar.

• SU'R

  (C.: Es'âr) Yiyecek, içecek artığı.

• SUR'A

  Bahadırlık, kahramanlık. * Güreşçilik.

• SURAA

  Pehlivan ve bahadır kimse.

• SURAH

  Bir tavus kuşu ismi. * Kapının gıcırdaması. * Ses. * İnlemek.

• SURAH

  f. Delik. Gedik.

• SURAHİ

  Su şişesi, sürahi.

• SURAM

  Zillet ve hastalık. * Emzikten son çıkan süt.

• SURE

  Kur'an-ı Kerim'in 114 bölümünden her biri. * Derece. * Duracak yer. Menzilet. * Şeref ve şan. * Güzel inşa edilmiş bina. Sur. * Refi'. * Alâmet, nişan.

• SURED

  (C.: Surdân) Göçgen adı verilen küçük kuş. * Davar arkasında yanırdan olan beyazlık.

• SURENCAN

  Şekil ve kabuğu kestaneye benzeyen bir ot kökü.

• SURET

  (C.: Sur - Suver) Biçim, görünüş. * Kılık. Tarz. * Yol. Gidiş. Hal. * Tasvir. Dıştan görünen şekil. * Çare.

• SURETÂ

  Görünüşte. Zâhiren.

• SURETBEND

  f. Tasvir yapan. Resimci.

• SURETEN

  Suret itibariyle, suret olarak, görünüşte. Sanki.

• SURETGER

  f. Suret yapan, resim çizen, ressam.

• SURET-İ SUUD

  Yükselme tarzı.

• SURET-İ TESVİYE

  Hal çaresi.

• SURET-İ ZAİFE-İ VÂHİYE

  Hakikatsız, saçma sapan zayıf suret ve vesvese.

• SURETPEREST

  f. Görünüşe, surete çok kıymet veren. Esasa kıymet vermeyen. * Resimleri çok seven ve meftun olan. (Bak: Sanem-perest)

• SURET-PERESTLİK

  Bir şeyin dış görünüşüne ve tertibine önem verip, ruhuna ve mânasına kıymet vermemek. * Resimlere meftuniyet. (Bak: Sanem-perest)(Sanem-perestliği şiddetle Kur'an men'ettiği gibi, sanem-perestliğin bir nevi taklidi olan suretperestliği de men'eder. Medeniyyet ise, suretleri kendi mahasininden sayıp Kur'ana muâraza etmek istemiş. Halbuki: Gölgeli gölgesiz suretler, ya bir zulm-ü mütehaccir veya bir riya-yı mütecessid veya bir heves-i mütecessimdir ki, beşeri zulme ve riyaya ve hevâya, hevesi kamçılayıp teşvik eder... S.)

• SURETPEZİR

  f. Meydana çıkan, hâsıl olan, şekillenen.

• SURET-ÜL ASR

  Kur'an-ı Kerim'in yüzüçüncü suresi.

• SURET-ÜL İNFİTAR

  Kur'an-ı Kerim'de seksenikinci Sure olup Mekkidir.

• SURETYÂB

  f. şekil bulan, suretlenen, meydana gelen.

• SURÎ

  Surete ait, görünüşe ait ve müteallik. Hakiki, ciddi ve samimi olmayan. Zâhirî.

• SUR-NA(Y)

  f. Zurna.

• SUR-NAÎ

  f. Zurnacı.

• SUR-NAME

  (Suriye) f. Edb: Düğün, ziyafet, şenlik gibi halleri tasvir için yazılan yazılar.

• SURNA-PA

  f. Zürafa.

• SURRAD

  Yağmuru olmayan ince bulut.

• SURRE

  (C.: Surer) Para kesesi, para çıkını. * Hac zamanında İslâm Devletinin pâdişahı tarafından fakir ve muhtaçlara dağıtılması için Mekke ve Medineye her yıl gönderilen para ve sâir şeyler.

• SURSUR

  Büyük kuvvetli deve.

• SURUD

  Soğuk yer.

• SURUF

  (Sarf. C.) Dilbilgisi kitapları, gramerler.

• SURUH

  (Sarh. C.) Köşkler, yüksek binalar.

• SU'RUR

  Ağaç sakızı parçası.

• SUS

  Yemeği yalnız başına yiyen kötü insan.

• SUS

  Huy, tabiat, tıynet. * Buğday ve arpa biti. Hububata düşen kurt. Güve. * Miyan kökü.