T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TAHAZHUZ

  Suyun deprenmesi, hareket etmesi.

• TAHAZÜL

  Birbirini rüsvay etmek, kepaze etmek.

• TAHAZZU'

  (Huzu. dan) Alçakgönüllülük gösterme. Mütevazi olma.

• TAHAZZUR

  (Hazır. dan) Hazır bulunma. Hazır olma.

• TAHAZZUR

  (Hıdr. dan) Yeşillenme.

• TAHAZZÜB

  (Hizb. den) Toplanma, birikme. Küçük topluluk meydana getirme.

• TAHAZZÜN

  Hazineye girmek. * Yığılmak.

• TAHAZZÜN

  Kederlenmek, hüzünlenmek. Birine acımak. Mükedder olmak.

• TAHAZZÜR

  (Hazer. den) Sakınma, korunma, çekinme.

• TAHBİB

  Fâsid etmek, bozmak.

• TAHBİE

  Gizlemek, saklamak. * Kadını perdeye koyup kimseye göstermemek.

• TAHBİR

  Tahsin etmek, tezyin etmek. Güzelleştirmek, süslemek.

• TAHBİR

  (Haber. den) Haber etme. Haber verme.

• TAHBİYE

  Hıfzetmek, korumak. * Engel olmak, men'etmek.

• TAHCİL

  Atın dört veya üç ayağında veya ikisinde bileklerinden yukarı olan beyazlık.

• TAHCİL

  (C.: Tahcilât) (Hacl. dan) Utandırma.

• TAHCİR

  Bir yere taş koymak, taş yığmak. * Fık: Kimsenin girmemesi için arazinin etrafına taştan sınır yapmak. * Hayvanı dağlayıp nişanlamak.

• TAHDİ'

  Aldatmak.

• TAHDİB

  Kamburlaştırma. Kubbelendirme.

• TAHDİC

  Dikkatle bakmak. * Atmak.

• TAHDİD

  Hudutlandırmak. Sınırlamak. Sınırı belli etmek. * Tarif etmek. * Bir şeyi kasdetmek. * Keskin etmek. Bilemek.

• TAHDİDÂT

  Tahditler. Sınırlamalar.

• TAHDİD-İ SİNN

  Yaş haddi. Emeklilik.

• TAHDİK

  (Hadeka. dan) Gözünü dikip, ayırmadan ve dikkatle bakma.

• TAHDİM

  Hizmet ettirmek. * Atın ayaklarının beyazlığı dirseklerinden aşağı olmak.

• TAHDİR

  Acele ettirmek. * Nüzul ettirmek, indirmek.

• TAHDİR

  (Hader. den) Örtülendirme, örtülü bulundurma. * Uyuşturmak.

• TAHDİS

  (Hudus. dan) Söylemek. Anlatmak. Rivayet etmek. * Şükür ve teşekkür ile bildirmek. Görülen iyiliği herkese söylemek. * Hazret-i Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm'ın sözünü tekrarlamak.

• TAHDİSÂT

  Anlatmalar. Rivayet etmeler. * Teşekkürle bildirmeler. * Hadis anlatmalar.

• TAHDİS-İ NİMET

  Cenab-ı Hakk'a karşı şükrünü edâ etmek ve teşekkür etmek maksadiyle nâil olduğu nimeti anlatmak, onunla sevincini ve şükrünü bildirmek. (Bak: Küfran-ı ni'met)(Bâzan tevâzu', küfran-ı ni'meti istilzam ediyor, belki küfran-ı ni'met olur. Bâzan da tahdis-i ni'met, iftihar olur. İkisi de zarardır. Bunun çâre-i yegânesi ki; ne küfran-ı ni'met çıksın, ne de iftihar olsun. Meziyet ve kemalâtları ikrar edip, fakat temellük etmiyerek, Mün'im-i Hakiki'nin eser-i in'âmı olarak göstermektir. Meselâ: Nasılki murassa' ve müzeyyen bir elbise-i fâhireyi biri sana giydirse ve onunla çok güzelleşsen, halk sana dese: "Mâşâallah çok güzelsin, çok güzelleştin. "Eğer sen tevazu'kârâne desen: "Hâşâ!.. Ben neyim, hiç. Bu nedir; nerede güzellik?" O vakit küfran-ı ni'met olur ve hulleyi sana giydiren mahir san'atkâra karşı hürmetsizlik olur. Eğer müftehirane desen: "Evet ben çok güzelim, benim gibi güzel nerede var, benim gibi birini gösteriniz... "O vakit, mağrurane bir fahirdir.İşte, fahirden, küfrandan kurtulmak için demeli ki: "Evet ben güzelleştim, fakat güzellik libasındır ve dolayısiyle libası bana giydirenindir; benim değildir." M.)

• TAHDİŞ

  (Hadeş. den) Kurcalamak. Tırmalamak. * İncitmek. * Kaşımak.

• TAHDİŞAT

  (Tahdiş. C.) Tırmalamalar. Kurcalamalar.

• TAHDİŞ-İ EZHAN

  Zihinleri kurcalamak, tırmalamak.

• TAHE

  Helâk oldu, berbad oldu (meâlinde fiil).

• TAHF

  Gam, tasa.

• TAHFE

  Bakla otunun yukarı ucu.

• TAHFE

  Mekân, mevzi.

• TAHFİF

  (Hıffet. den) Hafifletme, yükünü azaltma. Kolaylaştırma. * Lâyıkı vechiyle hürmet etmemek. * Maddî-manevî bir ızdırabı azaltmak. * Kelimelerin bazı harflerini terketmekle telâffuzunu kolaylaştırmak.

• TAHFİFÂT

  (Tahfif. C.) Hafifletmeler; yükünü eksiltmeler, kolaylaştırmalar.

• TAHFİL

  Koyunun sütü çoğalsın diye birkaç gün sağmayıp bırakmak.

• TAHFİR

  Utandırmak. * Aman vermek.

• TAHFİR

  (C. Tahfirat) (Hufre. den) Çukur kazma.

• TAHFİZ

  Aşağı indirmek. * Asan etmek, kolaylaştırmak.

• TAHH

  Kırmak.

• TAHH

  Ekşi hamur. * Susam posası.

• TAHHAN

  (Tahn. dan) Değirmenci, öğütücü.

• TAHHANE

  Çokluk deve. Deve sürüsü. * Çok asker.

• TAHIL

  Bayat su. Bekleyerek bozulmuş su.

• TAHILLE

  Gerçek yere yemin etmek. * Yeminden kurtulmak için verilen keffaret.

• TAHILLET-ÜL KASEM

  Yemin keffareti.