T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TALEF

  Fazl. Atâ, hediye, bahşiş, hibe. * Kanı heder olmak.

• TALEL

  (C.: Tulul-Atlâl) Yıkılmış binada kalan duvar temeli.

• TALH

  Necis bulaşmak, pislik bulaşmak. * Havuz dibinde kalan tortu. * Kene böceği.

• TALH

  Muza benzer meyve. Akasya ağacı.

• TALHA BİN UBEYDULLAH

  (R.A.) : Aşere-i mübeşşeredendir. Çok muharebelere iştirak etti, fedakârlığı büyüktü. Peygamberimiz (A.S.M.) ile muharebede iken kılıç darbesine karşı kolunu gerer ve onu muhafazaya çalışırdı, kendisinden ziyade Hz. Peygamber'i (A.S.M.) muhafazaya azmederdi. Kolu bu yüzden sakatlandı. Hz. Ali (R.A.) buyuruyor ki: "Resul-i Ekrem'den (A.S.M.) duydum. Dedi ki: Talha ile Zübeyir, Cennet'te benim komşularımdandır." Hicretin 36'ncı yılında Cemel Vak'asında şehid oldu.

• TALİ

  Tilavet eden, okuyan. * İkinci derecede. Sonradan gelen. * Man: Birbirine bağlı iki kaziyeden ikincisi. Meselâ: "Duman çıkıyorsa ateş vardır" sözünde "Ateş vardır" sözü tâli'dir.

• TALİ '

  Doğan. Tulu' eden. * Kısmet, kader, baht. * Nişangâhın arkasına düşen ok. * Yeni hilâl.

• TALİA

  Doğan. Ufuktan görünen. Tulu' eden.

• TALİA

  Casus. * Nişancı. Asker önünden giden tabur. * Rehber, kılavuz; kafilenin önünde giden.

• TALİB

  (C.: Tulleb-Tullâb-Talebe) İsteyen, istekli. * Talebe, öğrenci.

• TALİBE

  (C.: Tâlibât) Kız talebe. Mektebli kız.

• TALİD

  Bir kimsenin (köle, câriye, hayvan gibi) canlı eşyası.

• TALİF

  Alınmış şey.

• TALİH

  Faydasız, yaramaz iş. (Kısmet ve kader mânasında: Bak: Tâli')

• TALİK

  Azad olunan esir. Serbest bırakılan esir.

• TALİK

  Güleryüzlü adam. Mütebessim kimse. * Düzgün söz söyleyen kimse.

• TA'LİK

  Asmak. * Geciktirmek. * Bağlanmak. * Bir cümlenin mazmununun husulünü diğer bir cümlenin mazmununun husulüne edat-ı şart ile rabt etmektir. Şu işi görürsen, şuna vâris olacaksın denilse, vâris olma, işin görülmesine bağlanmış olur. Buna ta'liki şart denir. * Muallak kalmak. Bir zamana bıraktırmak. * Kur'an yazısının bir çeşidi. * Tefsir.

• TA'LİKAT

  Bir eseri açıklamak üzere kenarına yazılan veya ayrıca eser olarak hazırlanan notlar. * Bediüzzaman Hazretlerinin İlm-i Mantık üzerine te'lif ettiği bir eserinin ismi.

• TALİL

  Hasır.

• TA'LİL

  Sebep göstermek. * İllet. Bahane. * Müessirden esere yapılan istidlâl. (Bak: Bürhaân-ı limmî)

• TA'LİL BA'D-EL-VUKU'

  Bir şeye sonradan uygun bir sebep uydurma.

• TA'LİM

  Öğretmek. Yetiştirmek. Alıştırmak. Belli etmek. İdman.

• TA'LİMAT

  Bir iş hakkında hareket tarzını bildiren emirler.

• TA'LİMAT-NAME

  f. Yönetmelik.

• TA'LİMGÂH

  Tâlim ve öğrenme yeri.

• TA'LİMHANE

  f. Öğrenme yeri. Ta'lim yeri.

• TA'LİM-İ ESMÂ

  İsimleri öğretmek. * Cenab-ı Hak tarafından Hz. Âdem'e (A.S.) Esmâ-i hüsnânın öğretilmesi.(Hazret-i Âdem'in melâikelere karşı kabiliyyet-i hilâfet için bir mu'cizesi olan tâlim-i esmâdır ki, bir hâdise-i cüz'iyyedir. Şöyle bir düstur-u küllînin ucudur ki: Nev-i beşere câmiiyet-i istidat cihetiyle tâlim olunan hadsiz ulûm ve kâinatın envaına muhit pek çok fünun ve Hâlik'ın şuunat ve evsafına şamil kesretli maârifin talimidir ki; nev-i beşere, değil yalnız melâikelere, belki Semâvat ve Arz ve dağlara karşı Emanet-i Kübrayı haml dâvasında bir rüçhaniyet vermiş ve hey'et-i mecmuasiyle Arz'ın bir halife-i mânevisi olduğunu Kur'an ifham ettiği misillü "Melâikelerin Âdem'e secdesiyle beraber, Şeytan'ın secde etmemesi" olan hâdise-i cüz'iye-i gaybiyye, pek geniş bir düstur-u külliyye-i meşhudenin ucu olduğu gibi, pek büyük bir hakikatı ihsas ediyor. S.)

• TA'LİN

  Aşikâr etme. Meydana çıkarma. Açığa vurma.

• TA'LİT

  Devenin yularını başından indirmek. * Deve boynuna nişan etmek.

• TA'LİYE

  Yükseltme.

• TA'LİYE-İ NAME

  Mektuba başlık koyma.

• TALK

  Doğum ağrısı.

• TALL

  Çiğ, kırağı. İnce yağan yağmur, çisinti. Şebnem. * Helâk etmek, iptal. * Güzel, lâtif şey. * Şiddet.

• TALLASE

  Kendisiyle levha silinen paçavra.

• TALS

  (C.: Atlâs) Mahvetmek.

• TALS

  Su akmak.

• TALTİF

  İltifat etmek. Bir iyilik yaparak gönül almak. Yumuşatmak.

• TALTİFÂT

  (Taltif. C.) Taltifler, ihsanlar, lütuflar, bağışlar.

• TALTİFEN

  Taltif suretiyle.

• TALTİH

  Bulaştırma, bulaşık etme.

• TALUT

  (Bak: Yuşa)

• TALVE

  Vahşi canavarların yavrusu. * Keçi bağladıkları ip parçası.

• TALY

  Karışmak.

• TALZİYE

  (Lezâ. dan) Alevlendirme veya alevlendirilme.

• TA'M

  Yeme. Tad. Lezzet. Zevk.

• TAMA'

  Hırsla istemek. Doymazlık. Aç gözlülük. Çok isteme. * Askerî fertlerin maaşları. (Kamus)

• TAMAEN

  Tama' ederek. Hırsla. Cimrilikle.

• TAMAH

  (Tımah - Tumuh) Bir şeye göz dikip bakma.

• TAMA'KÂR

  Aç gözlü. Cimri.

• TAMAM

  Bitme, bitirme, son, nihayet. * Tam, eksiksiz, noksansız. * Ne eksik ne fazla. * Münasib, uygun.