T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TEAZUM

  Gözde büyümek. Azametlenmek. Büyük görünmek.

• TEAZZUK

  Darlık, tazyik.

• TEB

  f. Hararet. * Tıb: Sıtma.

• TEBA'

  Tabi olma. Uyma.

• TEBAA

  Tâbi olanlar. Birisinin veya bir devletin emri altında olanlar.

• TEBAB

  Ziyan, zarar, kayıp, hasar.

• TEBADÜL

  Birbirinin yerine geçmek. Karşılıklı değişmek. Trampa.

• TEBADÜLÂT

  (Tebadül. C.) Değişmeler. Tebadüller.

• TEBADÜR

  Ani olarak zihne girmek. * Hâdis olmak. * Barışmak. * Öğretmek. * Diğerini geçmek için sür'atlenmek, hızlanmak.

• TEBAGGUZ

  (Buğz. dan) Sevmeme. Kin besleme. Buğzetme.

• TEBAGİ

  Birbirine zulüm etmek.

• TEBAGUZ

  (C.: Tebâguzât) (Buğz. dan) Sevişmeme, gizli kin tutup düşmanlık besleme.

• TEBAH

  f. Mahvolmuş. Yıkılmış. Fesada giriftar olmuş. * Bozuk.

• TEBAHBUH

  Durmaya, oturmaya, girmeye ve çıkmaya kadir olmak. * Ortada oturmak.

• TEBAHHUR

  (Buhar. dan) Buharlaşmak. Tütsülenmek. Buğulanmak. * Kokmak.

• TEBAHHUR

  (Bahr. den) Bir şeyin içine dalma ve derinliğine varma. Bir ilimde derin ihtisas kazanma.

• TEBAHHURÂT

  Buharlaşmalar. Buğu haline geçmeler.

• TEBAHİ

  Övünme, tefahur. * Muharebe edişmek, karşılıklı dövüşmek.

• TEBAH-KÂR

  (C.: Tebâhkârân) f. Mahveden, harab eden, bitiren.

• TEBAHTUR

  Dalgalanmak, dalgalanır olma. * Kibirlenerek yürüme, kibirli kibirli yürüme.

• TEBAÎ

  Hakiki maksat olmayıp dolayısıyla olan. * Başkasına uyarak. * Cüz'î olarak. (Bak: Tebeî)

• TEBAİYYET

  Uyma, tabi olma. İtaat, inkıyad ve imtisal etme.

• TEBAİYYETEN

  Tâbi olarak. Uyarak.

• TEBAKİ

  (Bükâ. dan) Ağlar görünme. Yalandan ağlama.

• TEBAKKUR

  İlim ve malda genişlik üzere olmak. Âlim ve zengin olmak.

• TEB'AN

  Bir şeyin arkasından gitmek ve ona tabi olmak.

• TEBANÇE

  Tokat.

• TEBANE

  Zeyreklik, akıllılık.

• TEBAR

  Helâk, bitme, yok olma.

• TEBAR

  f. Soy, nesil, neseb.

• TEBAREK

  Mübarek etsin (mealinde dua.) Teâlâ gibi mâzi fiiliyle mübalâğa ile bereketin Allah'tan zuhurunu ifade eder. (Bak: Bereket) (Suyun havuzda yükselmesi halinden alınmıştır.)

• TEBAREKÂLLAH

  Cenab-ı Hakk'ın (C.C.) ne bereketli, ne hayırlı işleri var, ne kadar bereketli! diyerek hayret taaccübü. Allah'ın (C.C. ) yaptığı eserlerinden dolayı hayranlık hislerini ifade maksadıyla, Allah (C.C.) hakkında söylenen ve aynı zamanda dua için okunan bir kelâm.

• TEBARİ

  Mücâdele ve muhârebe etmek. Savaşmak, dövüşmek.

• TEBARÜK

  Çoğalmak, ziyâde olmak. * Uzamak. * Büyüklük. * Genişlemek. * Zâhir olmak, görünmek.

• TEBARÜZ

  Belli olma, belirtme. Görünme. * İki hasım cenk için meyadan çıkma.

• TEBASSUR

  Göz açıklığı, dikkat-i nazar. İleri görüş.

• TEBA'SUS

  Muztarib olmak, ıztırab çekmek. Acı çekmek.

• TEBAŞİR

  f. Tebeşir.

• TEBAŞİR

  Müjde. * Her şeyin öncesi, ilk zamanı.

• TEBAŞÜR

  Muştulamak. Müjdelemek. * Mübaşeret etmek, bir işe girişmek, başlamak.

• TEBATTUN

  Bir şeyin içini dışını iyice anlamak için çalışma.

• TEBATU'

  Ağır davranma. Ağır hareket etme.

• TEBAUL

  Oynamak.

• TEBA'UL

  Kadının kocasıyla konuşup görüşmesi.

• TEBA'UZ

  Parçalanma. Kısım kısım ayrılma.

• TEBAÜD

  Uzaklaşma. Uzağa çekilme. * Uzama.

• TEBAÜDÂT

  (Tebaüd. C.) Birbirinden uzak düşmeler. Uzaklaşmalar.

• TEBAYİ'

  (Bak: Tabayi')

• TEBAYÜ'

  Bey'edişmek, bir malı diğer bir malla değişmek.

• TEBAYÜN

  İki şey arasındaki uyuşmazlık. Birbirinden ayrı ve başka olmak. İhtilâf vuku bulmak. Zıtlık.