T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TEBAYÜNÂT

  (Tebayün. C.) Tebayünler, iki şey arasındaki farklılıklar.

• TEBAYÜN-İ EFKÂR

  Fikirlerin aykırılığı. Düşüncelerin farklı olması.

• TEBAYÜN-İ MESALİK

  Mesleklerin farklılığı.

• TEBAZÜL

  Birbirine bahşiş etmek.

• TEBB

  Zarar, ziyan, hasar, kayıp.

• TEBBAN

  Saman satan, samancı.

• TEBCİL

  Ağırlamak. Yüceltmek. Birisine ta'zim etmek. Hürmetle hareket etmek.

• TEBCİLEN

  Ağırlıyarak, tâzimen.

• TEBDİL

  Değiştirmek. Tağyir etmek. Bir şeyi başka bir hâle veya şeye değiştirmek.

• TEBDİLÂT

  (Tebdil. C.) Tebdiller, değiştirmeler.

• TEBDİLEN

  Değiştirerek. Tağyir ederek.

• TEBDİL-İ HEVÂ

  Hava tebdili. Hava değişikliği.

• TEBDİL-İ MEKÂN

  Yer değiştirme.

• TEBEA

  (Tâbi. C.) Tâbi olanlar, uyanlar.

• TEBEAN

  Tâbi olarak. Uyarak.

• TEBECBÜC

  Sevinmek.

• TEBECCÜS

  Suyun açıktan akması.

• TEBEDDİ

  Sahraya çıkmak, çöle çıkmak.

• TEBEDDÜ'

  Başlamak.

• TEBEDDÜ'

  Ehl-i Sünnetten iken başka mezhebe girme. * Dinini değiştirme. İrtidad. * İyi olan ahlâkını bozup değiştirme.

• TEBEDDÜD

  Perâkende olmak, dağılmak.

• TEBEDDÜL

  Başkalaşmak. Değişmek. * Yeni hey'ete, başka kıyâfete girmek. (Bak: Hudus)

• TEBEDDÜLÂT

  (Tebeddül. C.) (Bedel. den) Tebeddüller, değişiklikler, tagayyürler, tahavvülât.

• TEBEDDÜLÂT-I CESİME

  Büyük değişiklikler.

• TEBEH

  (Bak: Tebah)

• TEBEHHUR

  (Bak: Tebahhur)

• TEBEHHÜL

  Tahsil için sıkıntı ve zahmet çekme.

• TEBEHHÜM

  şüpheli ve belirsiz olma.

• TEBEHHÜR

  Tıb: Kısa ve sık nefes alma.

• TEBEHKAR

  (C.: Tebehkâran) f. Mahveden, harab eden. Bitiren.

• TEBEÎ

  Kasdî olmayan. * Tâbi olarak. * Başkasının vücuduyla kaim olan. * Müstakil olmayıp başkasına tâbi olarak. (Bak: Tebaî)

• TEBE-İ TABİÎN

  Tabiînden olan birisinden (yâni ikinci derecede olarak) hadis nakletmiş olan. Veya Tabiîn olanlardan ders almış, onlara uymuş müslümanlar.

• TEBEKKÜL

  Karışmak.

• TEBEKKÜM

  (Bekem. den) Dili tutulma. Konuşurken tutulup kalma.

• TEBELBÜL

  Lisanların muhtelif ve muhtelit olması. Bazısı Arapça, bazısı Farsça ve Türkçe olmak gibi. * Karışıklık.

• TEBELBÜL-Ü AKVAM

  Muhtelif kavimlerden ibaret bir cemaatin kısım kısım olmaları, muhtelif dil konuşmaları. (Bak: Babil)

• TEBELBÜL-Ü ELSİNE

  Dillerin karmakarışık olup anlaşılmaz hale gelmesi.

• TEBELLEŞ

  Birbirine geçmiş, karmakarışık, karışmış.

• TEBELLUH

  Tekebbürlenmek, gururlanmak, kibirlenmek.

• TEBELLÜC

  Sabah yeri ağarmak.

• TEBELLÜD

  Ağır, tembel olma. * Bir şeye tahassür ve teessüf etme. Pişmanlıktan dolayı "hay meded" diye ellerini birbirine çarpma. * Yere düşme.

• TEBELLÜĞ

  Anlayıp alma. Yetişme, erişme. * Tebliği kabul etme.

• TEBELLÜH

  Ahmak olmak. * Suretâ ahmaklık göstermek. * Kaybolmuş bir şeyi araştırmak. * Yolu bilmeyen kimse, erbâbından sorup araştırmayarak gitmek.

• TEBELLÜL

  (C.: Tebellülât) Nemlenme, ıslanma.

• TEBELLÜR

  Billurlaşmak. Parlak, şekilli olup ve donup katılaşmak. * Açığa çıkmak. Meydana çıkmak.

• TEBEN

  Zeyrek, akıllı kimse.

• TEBENNİ

  Evlât edinme.

• TEBER

  f. Balta.

• TEBERKU'

  Yüzünü örtme, peçeleme. Yaşmaklanma.

• TEBERNÜS

  Bürnüs giymek.