T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TEMLİKEN

  Mülk olarak vermek suretiyle. Temlik tarzında.

• TEMLİS

  (Melis. den) Pürüzlerini giderme. Düzleme.

• TEMLİYE

  Doldurma veya doldurulma.

• TEMMAR

  Hurmacı. Hurma satan.

• TEMME

  Tamam oldu, bitti (mânasına fiil).

• TEMNİ'

  (Mübalağa ile) Men etmek, engel olmak.

• TEMR

  Hurma.

• TEMRE

  Bir tek hurma.

• TEMREN

  Okların ucuna demir veya sarıdan takılan parçaya verilen addır. Menzil oklarına maden yerine kemik takılır ve ona da "soya" adı verilirdi. Temren ile soyanın takılışında fark vardı. Temren oka; ok ise soyaya takılırdı.

• TEMRİ

  Hurmayı seven.

• TEMRİD

  Binayı yüksek yapmak.

• TEMRİG

  Yuvarlamak.

• TEMRİH

  Hafifçe sürme. Uğuşturma. * Bulaştırmak.

• TEMRİN

  Yumuşak etme. İdman ettirme. * Tekrarlatarak çalıştırma. Egzersiz.

• TEMRİR

  Acılık verme.

• TEMRİZ

  (Maraz. dan) Zayıf gösterme.

• TEMSİK

  Cenk etmek, dövüşmek, vuruşmak. * Bir kimseye deri vermek. * Deriye renk vermek.

• TEMSİL

  Bir şeyin aynısını veya mislini yapmak. Benzetmek. Teşbih etmek. Örnek, nümune söz. (Bak: Kıyas-ı temsilî)

• TEMSİLÂT

  (Temsil. C.) Temsiller, örnekler.

• TEMSİLÎ

  Temsile dair ve müteallik. Bir şeyi göz önünde canlandıran.

• TEMSİR

  Birşeye göz dikip beklemek.

• TEMSİR

  (Mısır. dan) Bir yeri şehir haline getirme. * Taklil. Azaltma.

• TEMSİYE

  Akşamlık. * Akşamleyin bir nesne getirmek.

• TEMŞİK

  Kırmızı balçıkla renk etmek.

• TEMŞİR

  Sevinmek. * İzhâr etmek, göstermek.

• TEMŞİT

  (Muşt. dan) Tarama veya taranma.

• TEMŞİYE(T)

  (Meşy. den) Yürütme, ilerleme. * Meydana gelmesini kolaylaştırma.

• TEMTİ'

  Faydalandırma, kâr ettirme.

• TEMTİT

  Ekber derken bir elif fazlalaştırıp ekbâr demek. * Med edip çekmek.

• TEMUÇİN

  (Bak: Cengiz)

• TEMVİH

  (C.: Temvihât) Sulandırma, su katma. * Haksız bir şeyi haklı gösterme.

• TEMVİL

  (Mâl. den) Mal sâhibi etme.

• TEMYİ'

  (Mey'. den) Sıvılaştırma. Sıvı hale getirme.

• TEMYİL

  İki şey arasında mütereddit olmak, karar verememek.

• TEMYİS

  Yumuşak yapmak, yumuşatmak.

• TEMYİZ

  Bir şeyi diğerinden seçip tarif etmek, ayırmak. Seçmek. İyiyi kötüden ayırmak. * Yargıtay. * Gr: Belirsiz olan kelime ve sayıları belirli hale koymak. Meselâ: "İşrune dirhemen" (yirmi dirhem) ve "Retle zeyten" (Bir retl zeytin yağı) tâbirlerinde "dirhemen" ve "zeyten" gibi.

• TEMYİZEN

  Temyiz suretiyle. Temyiz yoluyla. Seçerek.

• TEMZİC

  Karıştırmak. Katmak. Mezcetmek. * Bir kimseye bir şey vermek.

• TEMZİG

  Ayırmak. * Dağıtmak.

• TEMZİK

  (C.: Temzikat) Yırtma, paralama, perakende etmek.

• TEN

  f. Gövde, beden, vücut. * İnsan bedeninin dış yüzü.

• TEN'AB

  Karga sesi.

• TENABÜZ

  Ahidlerini bozmak, sözlerinde durmamak.

• TENABÜZ

  Birbirine lâkap takıp çağırmak.

• TENACİ

  Fısıltı ile birbirine gizli söylemek.

• TENACÜŞ

  Satın almak.

• TENAD

  Birbirine nidâ etmek, birbirine bağırışmak.

• TENADD

  (Nudud. den) Dağılma, darmadağın ve perişan olma. * Birbirinden ürkme.

• TENADİ

  Birbirine nida etmek, çağırmak. * Bir araya toplanma.

• TENADÜM

  (Nedem. den) Birbiriyle konuşma. Sohbet.