T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TENADÜR

  Azalma, nâdirleşme.

• TENADÜS

  Birbirine lâkap koyup bağırışmak.

• TENAFFUH

  şişmek. " Uf, tüf, ah ve oh" demek.

• TENAFFUT

  Çok kızma, hiddetlenme.

• TENAFİ

  Birbirine zıt ve muhâlif olma.

• TENAFÜR

  Birbirinden kaçmak. Ürkmek. * Uzağa çekilmek. * Bir mes'elenin halli için hâkime başvurmak. * Edb: Kulağa hoş gelmeyen hece veya kelimelerin bir arada bulunması.

• TENAFÜR-Ü KULÛB

  Kalblerin birbirinden nefret etmesi.

• TENAFÜS

  (C.: Tenâfüsât) Hased etme. Çekememe.

• TENAGGUM

  Şarkı söylemek.

• TENAGGUŞ

  Hareket etmek.

• TENAHHİ

  Bir yana çekilme, alarga durma. * Irak olma.

• TENAHHUM

  Tükürmek. * Asık suratlı olmak, ekşi yüzlü olmak.

• TENAHİ

  Son bulma, bitme, tükenme. * Yasağı kabul ile geri durmak.

• TENAHNUH

  Öksürerek boğazını açmak, öksürmek. Öhö öhö demek. * Fık: Zaruret olmasa bu öksürük namazı bozar.

• TENAHÜD

  Tevzi etmek, dağıtmak. * Hediye vermek, atâ etmek.

• TENAİ

  Uzaklık.

• TENAKKİ

  Muhayyer olmak.

• TENAKKUB

  Nikab örtünmek, yüze peçe örtmek.

• TENAKKUL

  (Nukl. den) Bir yerden başka bir yere geçme. * Nakletme. * Bir makamdan başka makama intikal etme.

• TENAKKUR

  Müçtemi olmak, içtima etmek, toplanmak.

• TENAKKUS

  Eksilmek.

• TENAKKUT

  (Nokta. dan) Benek benek olma. Nokta nokta olma.

• TENAKKUZ

  Kırılmak. * Bozulmak.

• TENAKKUZ

  Halâs olmak, kurtulmak.

• TENAKUS

  Noksanlaşmak. Azalmak. Eksilmek.

• TENAKUSÂT

  (Tenakus. C.) Eksilmeler, azalmalar.

• TENAKUZ

  Sözün birbirini tutmaması. Konuşmada beyan edilen söz ve fikirlerin birbirine zıt olması. * Man: İki şeyin birbirine nakiz olması. Bir şeyin nakizi, o şeyin ref'inden (kaldırılmasından) ibarettir.

• TENAKUZÂT

  (Tenakuz. C.) Tenakuzlar.

• TENAKÜH

  Nikâhlanmak.

• TENAKÜR

  Bilmezlikten gelmek. Tecâhül etmek. * Birbirine adâvet etmek.

• TENANİR

  (Tennur. C.) Ocaklar, fırınlar, tandırlar. * Su pınarları.

• TENA'NU'

  Uzak olmak, uzaklaşmak.

• TEN-ASAN

  f. Rahatını düşünen adam.

• TENASİ

  Birbirinin nâsıyesine yapışmak. * Birbiri karşısına düşmek.

• TENASİ

  Unutmuş görünmek. Unutmak. Kendini unutmuş gibi göstermek. (Gaye-i hayal olmazsa veyahut nisyân veya tenâsi edilse; ezhân enelere dönüp etrafında gezerler. M.) (Bak: Vicdan)

• TENASSUH

  Nasihat almak, aklı başına gelmek. * Başkası hakkında iyilik istemek.

• TENASSUK

  Nizâmına koyma, tertib etme, düzenleme.

• TENASSUR

  Nasrânileşme. Hıristiyan dinine girme.

• TENASSÜB

  Dikilip durma.

• TENASUF

  Yarıya bölmek.

• TENASUH

  Birbirine nasihat etme.

• TENASUK

  Nizam üzere dizilme.

• TENASUR

  Yardımlaşma. Karşılıklı yardım etme. * Haberler birbirini tasdik eylemek.

• TENASÜB

  Uygunluk, uyma, tutma. Yakınlaşma. * Nisbet, kıyas. * İki adet birbirine nisbet edilerek yapılan hesap usulü. * Edb: Mânaca birbirine uygun kelimeleri bir arada söze güzellik vermek maksadı ile zikretmek.

• TENASÜH

  İslâmdan hariç olan batıl bir fırkaya göre, ruhun bir bedenden başka birinin bedenine intikâl eder diye olan batıl inanışları. * Miras sahibinin ölümü ile malının vârisine geçmesi. (Bak: Mumya)

• TENASÜH-VÂRİ

  f. Tenasühe benzer bir surette.

• TENASÜL

  Türemek. Nesil yetiştirmek. Üremek. Birbirinden doğup türemek.

• TENASÜLÂT

  (Tenasül. C.) Çoğalma. Tenâsüller. Üremeler.

• TENASÜR

  Saçılma, serpilme, püskürme.

• TENAŞİR

  Acemi yazısı, çocuk yazısı.