T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TERZİK

  Rızık verme, besleme. Rızık için verip yedirme. Nasibdâr kılmak.

• TERZİL

  Rezil etme. İtibarını kırma.

• TERZİZ

  Kâğıda nişan ve alâmet etmek, işaret koymak.

• TESABUHÂT

  (Tesâhub. C.) Korumalar, sâhib olmalar. * Arkadaşlıklar.

• TESABUK

  Yarış etme. Müsabaka.

• TESABÜR

  Bir şeyi sürekli olarak yapmak. Bir şeye devam üzere çalışma.

• TESACÜL

  Fahirlenmek gururlanmak, kibirlenmek, tefahur.

• TESADÜF

  Rastgelme. Bir şey kendiliğinden olma. Tedbirsiz meydana gelme. (Bak: Delil-i inayet)

• TESADÜFEN

  Tesadüf olarak, rastgele.

• TESADÜFÎ

  Rastgele. Tesadüf olarak. Tedbirsiz meydana gelmek suretiyle.

• TESADÜM

  Vuruşma. Şiddetle çarpışma.

• TESADÜM-Ü EFKÂR

  Fikirlerin çarpışması. Münazara.(Hak namına, hakikat hesabına olan tesadüm-ü efkâr ise: Maksadda ve esasta ittifak ile beraber, vesâilde ihtilâf eder. Hakikatın her köşesini izhar edip, hakka ve hakikata hizmet eder. Fakat tarafgirane ve garazkârane firavunlaşmış nefs-i emmare hesabına hodfuruşluk, şöhretperverâne bir tarzdaki tesadüm-ü efkârdan "bârika-i hakikat" değil, belki fitne ateşleri çıkıyor. Çünkü maksadda ittifak lâzım gelirken, öylelerin efkârının küre-i arzda dahi nokta-i telâkisi bulunmaz. Hak nâmına olmadığı için, nihayetsiz müfritane gider. Kabil-i iltiyam olmayan inşikaklara sebebiyet verir. Hâl-i âlem buna şahittir. M.)

• TESAFFUH

  Safha safha nazar etme. Bir bir bakma, teemmül etme.

• TESAFUH

  Elele tutuşma.

• TESAFÜN

  Lâzım olmak, icab etmek.

• TESAGUR

  Küçük görünme, küçülme.

• TESAHHUB

  Nazlanmak.

• TESAHHUN

  (C.: Tesahhunât) Isınma, kızma.

• TESAHHUR

  Seher vaktinde kalkmak. * Sahur yemek.

• TESAHHUR

  (C.: Tesahhurât) Zevklenip alay etme. * Aleme gülünç olma. Maskara olma.

• TESAHSU'

  Döndürmek.

• TESAHUB

  Sahip çıkma, benimseme. * Koruma. * Arkadaşlık etme.

• TESAHÜL

  Yumuşak davranma. Rıfk ve mülâyemetle tatlı muamele etme. * Gaflet ve ihmal etme.

• TESAKKU'

  Bir bâtıl nesneyi çekişmek.

• TESAKKUB

  (C.: Tesakkubât) (Sakb. dan) Delme, delinme. * Zâhir olmak, görünmek. * Parlamak, ruşen olmak.

• TESAKKUF

  Zafer bulmak.

• TESAKUL

  Ağırdan alma, oyalanma, tembellik etme.

• TESAKUT

  Birbiri ardınca düşmek. Birbirini düşürmek. Düşüşmek.

• TESAKUTAN

  Ardı ardına düşerek. Karşılıklı düşürmek suretiyle.

• TESAKÜR

  Sarhoş olmak.

• TESALLÜB

  (Bak: Tasallüb)

• TESALUH

  Sağır gibi görünme.

• TESALÜF

  (Self. den) İki kadın birbiriyle elti veya iki erkek birbiriyle bacanak olma.

• TESALÜM

  Sulh edişmek, barışmak.

• TESAMU'

  İşitmek. Bir sözü birbirinden duymak.

• TESAMUH

  Hoş görme. Hoş görürlük. Birbirine kolaylık gösterme. Kayıtsız olma. Gaflet etmek. * İhmal etmek.

• TESAMUHAT

  (Tesâmuh. C.) Hoş görmeler, müsâmahalar. * Dikkatsiz ve kayıtsız davranmalar.

• TESAMUM

  Sağır görünme. * Sağırlaşma.

• TESANİF

  (Tasnif. C.) Eserler, kitaplar.

• TESANÜD

  Karşılıklı yardımlaşma. Birbirine istinad etme.

• TESARU'

  Güreşme. Birbiriyle güreş etme.

• TESARUF

  Emir ve hükmetme.

• TESA'SU

  Çok yaşlanmak. * Artık gün geçirmek. * Bir nesnenin ekserisinin geçmesi.

• TESATÜL

  Ulaşmak, varmak.

• TESAUD

  (C.: Tesâudât) (Suud. dan) Yukarı çıkma.

• TESAUF

  Muvâfakat etmek, uymak, anlaşmak.

• TESAÜB

  Esneme. * Gaflette bulunma. Boş bulunma.

• TESAÜL

  Birbirine sual etme, soru sormak.

• TESAVİ

  İki şeyin birbirine denk olması. Birbirine müsavi ve misil olmak. İki taraf da aynı ve bir derecede bulunmak (Tesâvi-i tarafeyn de denir.)

• TESAVİ-İ KUVÂ

  Kuvvetlerin müsaviliği, eşitliği.