T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TEŞEYTUN

  Yaramazlık etmek.

• TEŞEYYU'

  Şiilik taslamak. Şii olma. (Bak: Şia) * Vedalaşmak. * Ardınca ve peşinden gitmek.

• TEŞEYYUH

  Şeyh olduğunu iddia etmek. Şeyhlik taslama. * İhtiyarlama, yaşlanma.

• TEŞEYYÜB

  (C.: Teşeyyübât) İhmalcilik, kayıtsızlık.

• TEŞEYYÜD

  Yükseltme. Sağlamlaştırma.

• TEŞEYYÜH

  (Şeyh. den) İhtiyarlama. * Şeyhlik iddiasında bulunma.

• TEŞEZZİ

  Pâre pâre olmak. Pârelenmek.

• TEŞEZZÜB

  Dağılma, dağınık olma.

• TEŞEZZÜN

  Yoğun ve katı olmak.

• TEŞEZZÜR

  Ayrılmak. * Korkmak. * Hazırlanmak. * Davara binmek.

• TEŞFİ'

  Şefaat etmek, affı için sebep olmak.

• TEŞFİYE

  (Şifâ. dan) İyileştirme, şifalandırma.

• TEŞHİR

  Göz önüne serme, gösterme. Sergi serip âleme ilân etme. * Meşhur ve nâmdâr kılmak. * Kılıç sıyırma.

• TEŞHİRGÂH

  f. Sergi yeri, herkese gösterme yeri.

• TEŞHİRGÂH-I ENÂM

  f. Mahlukatın herkese gösterildiği yer, dünyâ.

• TEŞHİR-İ SİLÂH

  Silâh çekme.

• TEŞHİS

  Şahıslandırma. Şekil ve suret verme. Seçme, ayırma, ne olduğunu anlama. Tanıma. * Hastalığın ne olduğunu anlayıp bilmek. * Edb: Canlılandırmak, suretlendirmek. * Eşyaya şahsiyet vermek.

• TEŞHİT

  Kana bulaştırmak.

• TEŞHİYE

  Gönlün ne isterse sana vereyim demek.

• TEŞHİZ

  (C.: Teşhizât) (Şahz. dan) Sivriltme, keskinleştirme. * Bileme. * Gücünü, kuvvetini artırma. *Uyandırma.

• TE'ŞİB

  Kandırmak.

• TEŞ'İB

  (C: Teş'ibât) Şubelere ayırma, dallandırma.

• TEŞ'İL

  (Şu'l. den) Parlatma. Tutuşturma, alevlendirme.

• TE'ŞİR

  Gedik etmek.

• TEŞKİH

  Hurma koruğu renklenmeye başlamak.

• TEŞKİK

  Şüphede bırakmak. Şüpheye atmak.

• TEŞKİK

  (Şakk. dan) Parça parça yarma. İkiye ayırma. Yarmak.

• TEŞKİKÂT

  Şek ve şüpheler. Şüphede bırakmalar.

• TEŞKİL

  Vücud vermek. Suretlendirmek. Şekil vermek. Meydana getirmek. * Atın iki önayağı ve art ayağının birisinin beyaz olması.

• TEŞKİLÂT

  Tertipli ve düzenli çalışan birlik.

• TEŞKİLÂT-I ESASİYE

  Anayasa. Kanun-u esasî. Devletin temel kuruluş şeklini tayin eden ve teşrinin yani meclisin, hükümetin ve mahkemelerin salâhiyetleri nasıl kullanılacağını; vatandaşların umumi hak ve hürriyetlerini gösteren temel kanunlardır.

• TEŞMİ'

  (Şem'. den) Mumlama, bal mumuna batırma.

• TEŞMİL

  Şâmil kılmak. İhata eylemek. Kaplamak. İhrama bürünmek ve sür'atle yürümek.

• TEŞMİM

  (Şemm. den) Koklatma. Koklatılma.

• TEŞMİR

  (Şemr. den) Sıvama veya sıvanma.

• TEŞMİR-İ SÂİD

  Kolları sıvama. * Mc: Bir işe iyice adamakıllı girişme.

• TEŞMİS

  (Şems. den) Güneşe tutma, güneşe serme. * Güneşe tutup hasta etme.

• TEŞMİT

  Aksıran kimseye: "Yerhamükâllah: Allah sana merhamet etsin" deme.

• TEŞMİYET

  Aksırana karşı hayır ve bereketle duâ etmek.(Yerhamükümullâh: Allah size merhamet ve rahmet ihsan etsin) meâlinde dua etmek.

• TEŞNE

  f. Susamış. * Mc: İstekli, çok arzulayan, heveskâr.

• TEŞNEDİL

  (C.: Teşnedilân) Candan ve yürekten isteyen.

• TEŞNEGÂN

  (Teşne. C.) f. İstekliler. * Susamışlar.

• TEŞNEGÎ

  f. Susama.

• TEŞNELEB

  f. Dudağı kurumuş, çok susamış. Yanık, susuz.

• TEŞNİ'

  Başa kakmak. * Davara binmek. * Silâh takınmak. * Kötülük yapmak. Kötü göstermek. Ayıplamak. * Birisinin çok şeni' olduğunu söylemek.

• TEŞNİÂT

  (Teşni'. C.) Ayıplamalar, çirkin bulmalar.

• TEŞNİF

  Küpe takma. Küpe takınma. * Süslenme. Küpe ile süsleme.

• TEŞNİR

  Ayıp vermek.

• TEŞRİ'

  Yolu açık ve vâzıh kılma. * Şeriata isnad ve nisbet eylemek. * Kanun vaz' ve tenfiz eylemek. * Peygamberimizin (A.S.M.) şeriata dair emretmesi. * Havuza su getirmek.

• TEŞRİ' EYLEMEK

  Dinî emir ve yasakları bildirmek. Kanun bildirmek. Bir emrin kanun gibi tatbikini istemek.