A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• AHŞA'

  (Haşâ. C.) Vücuttaki bağırsak, ciğer gibi organlar. * Mahaller, bölgeler, cihetler.

• AHŞAB

  Kereste. Tahta. Ağaçtan yapılan bina. * Ağaçtan olanlar.

• AHŞAM

  (Haşem. C.) Bir büyük zâtın yakınları, maiyeti, taraftarları.

• AHŞEB

  (C.: Ehâşib) Sert taşlı büyük dağ. * Haşin ve yoğun olan.

• AHŞEF

  Uyuz adam.

• AHŞEM

  Burnu koku almayan. * Burnunun içi kokan kimse.

• AHŞEN

  Pek sert şey. * Geçimsiz kimse.

• AHŞİC

  f. Zıt ve uygunsuz.

• AHŞİCAN

  (Ahşic. C.) f. Zıtlar. Dört unsur. (Toprak, su, ateş, hava.)

• AHŞİG

  f. Zıt ve uygunsuz.

• AHŞİGÂN

  (Ahşig. C.) Zıtlar.

• AHŞİŞAN

  Çok katı, pek huşunetli.

• AHTAB

  (Hatab. C.) Odunlar.

• AHTAL

  Çabuk yürüyen. * Boşboğaz, çok konuşan kimse. Çenesi düşük.

• AHTAPOT

  Fr. Çok ayaklı, kafadan bacaklı bir nevi deniz hayvanıdır ve yakaladığı canlı hayvanı kıstırıp kanını emer. * Canlı yengece benzeyen bir çıban.

• AHTAR

  (Hıtar - Hatarat) Tehlikeler.

• AHTE

  f. Dışarı çıkarılmış, dışarı çekilmiş. (kılıç, bıçak gibi..) * Husyesi çıkarılmış hayvan.

• AHTEB

  Arı kuşu dedikleri kuş. * Kızıl eşek.

• AHTEL

  Sarkık kulaklı.

• AHTEM

  Uzun burunlu.

• AHTER

  Yıldız. * Mc: Baht, talih.

• AHTERÂN

  f. Yıldızlar. Necimler.

• AHTER-BÎN

  f. Müneccim. Yıldız ilmi ile meşgul olan kimse.

• AHTER-GÛ

  f. Yıldız ilmi ile uğraşan kişi, müneccim.

• AHTER-İ DÜNBÂLE-DAR

  Kuyruklu yıldız.

• AHTER-ŞİNAS

  f. Yıldız ilmi ile uğraşan. Müneccim.

• AHU

  f. Ceylân. * Gözleri çok güzel olan. Çok güzel göz. * Gazâl. * Mc: Dilber. Mahbub.

• AHU

  Saç ve sakalı ak olup şayan-ı hürmet ve tâzim olan. Ahubaba, yalnız bu tabirde kullanılır.

• AHU

  Kardeş, dost.

• AHU-BEÇE

  f. Ceylan yavrusu.

• AHU-BERE

  f. Ceylan yavrusu.

• AHU-ÇERENDE

  f. Otlıyan ceylan.

• AHU-DİL

  f. Ceylan yürekli. * Mc: Korkak.

• AHUN

  f. Delik, yarık. Lağam.

• AHUN-BÜR

  f. Yer kazan, delik açan. Lağamcı.

• AHU-NİGÂH

  Ceylan bakışlı

• AHU-PA(Y)

  f. Ceylan ayaklı. Çevik, atik. * Altı köşeli, nakışlı ev ve köşk.

• AHUR

  f. Ahır, dam.

• AHURİ

  f. Hardal.

• AHUVAN

  (Ahu. C.) f. Ceylanlar. Karacalar.

• AHU-Yİ LENG GİRİFTEN

  Topal ceylan tutmak. * Mc: İnsafsızlık etmek. Acizlere sataşmak.

• AHU-Yİ MÂDE

  f. Dişi ceylan.

• AHU-Yİ NER

  Erkek ceylan.

• AHU-Yİ SİMİN

  Sevgili. * Sâki.

• AHVA

  (C.: Huvve) Kararmış nesne.

• AHVAL

  Haller. Vaziyetler. Oluşlar.

• AHVAL

  (Hâl. C.) Dayılar. Annenin erkek kardeşleri.

• AHVAL-İ HAYRET-FEZÂ

  Hayret verici haller.

• AHVAL-İ SIHHİYE

  Sağlık durumu.

• AHVAL-İ ŞAHSİYE

  Huk: Hakiki şahısların, hukuki varlıklariyle alâkalı olan hukuki durumlar. (Doğum, evlenme, boşanma, evlat edinme, ölüm hadiseleri gibi)