A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• AİDİYYET

  Alâkalılık, ilgililik. Aid olma. Birine mahsus olma.

• AİK

  (Aika ) Mâni'. Alıkoyan. Engel. Meşgale. Bir işten alıkoyup men ve sarfeden.

• AİKA

  (C. Avâik) Alıkoymaya ve te'hire sebep olan şey, mâni, engel.

• AİL

  Ailesini geçindiren, idare eden. Kalabalık ailesi olan. Fakir.

• AİLE

  Erkeğin karısı. * Ev halkı. * Akraba. * Aynı işte olan, aynı gaye için çalışanların hepsi.(Kadının aile hayatında müdür-ü dahilî olmak haysiyetiyle kocasının bütün malına, evlâdına ve herşeyine muhafaza memuru olduğundan en esaslı hasleti; sadakattır, emniyettir. Açık saçıklık ise, bu sadakatı kırar; kocası nazarında emniyeti kaybeder, ona vicdan azabı çektirir. Hatta erkeklerde iki güzel haslet olan cesaret ve sehâvet kadınlarda bulunsa, bu emniyete ve sadakata zarar olduğu için, ahlâk-ı seyyiedendir. Kötü haslet sayılırlar. L.)

• AİLE-PERVER

  f. Evine düşkün, ailesine düşkün.

• AİLEVÎ

  Aile ile ilgili.

• AİNNE

  (İnan. C.) : Dizginler.

• AİR

  Göz ağrısı.

• AİŞ

  Yaşıyan. * Rahat yaşıyan.

• AİŞE

  (Bak: Ayişe)

• AİZ

  Karşılık olarak veren. * Karşılık olarak verilmiş olan.

• AİZ

  Yeni doğmuş deve yavrusu.

• AİZZE

  (Bak: Eizze)

• AJ

  f. Dinlenme, rahat hâl, istirahat.

• AJAN

  Fr. Bir şahsın, bir şirketin veya bir devletin bazı işlerini gören kimse. * Gizli vazifeli olan kişi.

• AJANDA

  Akılda tutulması icab eden şeyleri not etmeye yarayan, takvim şeklinde tanzim edilmiş defter.

• AJANS

  Fr. Her türlü havadisi toplayıp, ilgili mevkilere bildiren kuruluş. * Ticari bir teşekkülün kolu.

• AJEH

  f. Vücutta çıkan pürtüklü küçük ur.

• AJENDE

  f. Çamur. * Binalarda kullanılan harç.

• AJİG

  f. Nefret, kin ve düşmanlık.

• AJİH

  f. Kir, küf. * Çapak.

• AJİNE

  f. Değirmen taşı gibi maddeleri yontup düzelten demir alet. Dişengi.

• AJİR

  f. Göl, havuz. * Kalabalık, izdiham. * Bağırma, feryât. * Çekingen. * Akıllı, uyanık. * Amâde, hazır.

• AJİRAK

  f. Gürültü, ses. Bağırış.

• AJUR

  Fr. Gözenek. Göz göz işlenmiş nakış.

• AJÜG

  f. Hurma lifi. * Ağaç budama.

• AK ALEM

  Osmanlılarda saltanat sancağı.

• AK ANBER

  Beyaz cins anber.

• AKA

  İran Türkleri "ağa" yerine kullanırlar.

• AKAB

  Topuk. Ökçe. * Bir şeyin hemen arkası. * Bir şeyin gerisinde olan zaman veya mekan.

• A'KAB

  (Akab. C.) Bir şeyin hemen sonrası.

• AKABE

  (C.: Akabât) Bâdire. Sarp ve çıkılması müşkül yokuş. * Tehlikeli geçit. Dar ve iki tarafı pusu yeri olan boğaz. * Muhatara, tehlike. * Hastalığın veya başka bir halin en tehlikeli ve korkulur süresi. * Kızıldenizin kuzey ucunda, Süveyş'in doğu tarafında bulunan dar bir körfezin ismi.

• AKABE BİATI

  Nübüvvetin 11. senesinde Mekke'nin haricindeki Akabe denilen yerde Medine ahalisinden bir cemaatın, Hz. Peygamber'le (A.S.M.) gürüşüp konuşarak İslâm'ı kabul ve tasdik ettikleri biat hâdisesi.

• AKAB-GİR

  f. Peşe düşen, kovalıyan.

• AKABİNDE

  Arkasından, hemen arkadan. Hemen ardından.

• AKAB-REV

  f. Arkadan gelen. Peşe düşmüş, arkaya takılmış.

• AKADEMİ

  yun. Yüksek mekteb. * Âlimler, edebiyatçılar heyeti. * Eflatun'un vaktiyle talebesine ders verdiği yer. * Çıplak modelden yapılan insan resmi. * Belli bir ilmin gelişme ve ilerlemesini te'min maksadı ile müşterek tetebbularda veya serbest tedrisatta bulunan salâhiyetli kimseler topluluğu. (Huk. L.)

• AKAĞA

  Osmanlı saraylarında hizmet gören beyaz hadımağası.

• AKAİD

  (Akide. C.) Akideler. İtikad olunan hakikatlar. İtikada dâir kaziye ve hükümler, esaslar.(Akaidî ve imanî hükümleri kavi ve sabit kılmakla meleke haline getiren, ancak ibadettir. Evet, Allah'ın emirlerini yapmaktan ve nehiylerinden sakınmaktan ibaret olan ibadetle vicdanî ve aklî olan imani hükümler terbiye ve takviye edilmezse, eserleri ve te'sirleri zayıf kalır. Bu hale, Alem-i İslâmın hâl-i hazırdaki vaziyeti şahittir. İ.İ)

• AKAİD-İ DİNİYE

  Dini akideler. İmâni esaslar.(Ben tahmin ediyorum ki: Eğer şeyh Abdulkadir-i Geylâni (R.A.) ve Şah-ı Nakşibend (R.A.) ve İmâm-ı Rabbâni (R.A.) gibi zâtlar bu zamanda olsa idiler; bütün himmetlerini hakaik-ı imâniyyenin ve akaid-i İslâmiyyenin takviyesine sarfedeceklerdi. Çünkü, saadet-i ebediyyenin medârı onlardır. Onlarda kusur edilse, şekavet-i ebediyyeye sebebiyet verir. M.)

• AKAK

  Sıcak çok olmak.

• AKAK

  (C.: Akâık ) Saksağan kuşu.

• AK'AK

  Saksağan.

• AK'AKA

  Saksağan sesi.

• AKAKİR

  (Akkar. C.) Tıb: İlaç yerine kullanılan nebâtî kökler.

• A'KAL

  En akıllı. Pek akıllı. Daha akıllı.

• AKALA

  Bir çeşit pamuk.

• AKALİD

  Yoğurt.

• AKALİM

  (Ekalim) (İklim. C.) İklimler. * Dünyanın kıt'a ve memleketleri.