A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• AKALİT

  Yoğurt.

• AKALL

  (Ekall) Daha az. En az.

• AKALL-İ KALİL

  En az. Azın azı.

• AKALLİYET

  (Ekalliyet) Azlık. Azınlık. * Bir ülkede hâkim unsurların haricinde olan ve ekseriyet teşkil edemiyen insanlar.

• AKAM

  (Bak: Ekkâm)

• AKAM

  Yük bağladıkları ip.

• AKAM

  Çocuksuz, çocuğu olmayan, kısır. * Tedavisi kabil olmayan hastalık.

• AKAM

  Erkek ve dişi kısırlığı.

• AK'AM

  Burnu eğri.

• AKAMET

  Neticesizlik. Kısırlık, sonu alınmama.

• AKAN

  Deve ayağını bağladıkları ip.

• AKANYILDIZ

  Daha ziyade yaz geceleri gökyüzünde hızla geçip giden ışıklı iz, şahap.

• AKAR

  Köşk, yüksek bina. * Bâbil vilayetinde bir yer adı. * Dehşetli olmak. Yaralamak. Boğazlamak. * Korku ve dehşetten kişinin ayakları titreyip dövüşememesi.

• AKAR

  Zayi etme, kaybetme. * Kumlu yer. * Para getiren mülk. (Ev, dükkân gibi.)

• A'KAR

  Kısır.

• AKARAT

  (Akar. C.) Gelir getiren yapılar ve mallar.

• AKARET

  Kısırlık, kısır olma.

• AKARİB

  (Akreb. C.) Kuyruğunda zehiri bulunan bir hayvancık olan akrebler.

• AKARİB

  (Bak: Ekarib)

• AKAS

  Çirkin kokulu olma.

• A'KAS

  Boynuzu kulağı ardında bitmiş veya boynuzu kulağı ardına gelmiş nesne.

• AKASIR

  (Akser. C.) Pek kısalar.

• AKASİ

  (Aksa. C.) Çok uzaklar.

• AKAT

  Evin ortası. Evin çevresi, etrafı.

• AKAT

  Çukur yer.

• AKAVİL

  (Bak: Ekavil)

• AKB

  Sakalın kaba ve sık olması.

• AKBEH

  (Kabih. den) En çirkin. Çok kabih.

• AKBEL

  Eğri gözlü. * Kabiliyetli kimse. * En çok beğenilen

• AKBENEK

  Gözün saydam tabakasında bir yara veya çıbandan kalan ve görmeyi yavaş yavaş azaltan beyaz benek.

• AKBİYE

  (Kubâ. C.) Kaftanlar, üste giyilen elbiseler.

• AKCİĞER

  Göğüs boşluğunu dolduran ve solunmağa yarayan bir organ. Ree.

• AKÇA

  (Akçe) Beyaz, oldukça beyaz. * Para. * Eskiden para ölçüsü olarak kullanılan küçük gümüş sikke.

• AKD

  Anlaşma. Sözleşme. * Düğümleme. Düğümlenme. Bağ bağlama. Bağlanma.* Huk: Nikâh, hibe, vasiyet, bey' u şirâ gibi şer'î bir muameleyi iki tarafın iltizam ve taahhüd etmeleridir, icab ile kabulün irtibatından ibarettir. Böyle bir muameleye mün'akid denir. Bunun böyle vücuda gelmesine de in'ikad denilir.

• AKDAM

  (Kadem. C.) Ayaklar, kademler.

• AKDAR

  Değerler. Kudretler.

• AKDEM

  Daha önce. Daha ileri. Daha mühim.

• AKDEM-İ UMUR

  İşlerin en mühimmi.

• AKDEMÎN (AKDEMÛN)

  Daha evvelce yaşamış olanlar. Geçmişler. İleride ve daha mühim kimseler. * Eksikler. (Bak: Kudemâ)

• AKDER

  En kudretli. * Kısa boylu.

• AKDERİ

  Eski zamanda kağıt yerine kullanılan ve üzerine yazı yazılan deri.

• AKDES

  En kudsi. En mübarek.

• AKD-İ MECLİS

  Konuşmak için toplanma, meclis kurma.

• AKD-İ MUAVAZA

  Hibe ve sadaka gibi teberruattan olmayıp iki taraftan ivaz verilerek yapılan akd, ivazlı akd. Satış, trampa gibi.

• AKD-İ ZİMMET

  İslâmlarla muharebe etmiş veya eden bir şahsın veya bir cemaatın İslâm ahd u emânını, yani tâbiiyyetini kabul etmesi.

• AKDİYYE

  Mafsallarda bulunan yumru ve düğüm.

• A'KEF

  Ahmak.

• AKEM

  Vergisi olmayan emlâk. Türbe, cami, köprü, çeşme gibi.

• AKER

  Zeytinyağı tortusu.

• AKERKER

  Kuvvetli arslan. * Yoğurt.