A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Osmanlıca Sözlükte Ara

  • ANCERE

    Dudak uzatmak.
  • ANDED

    Ayrılık, firak.
  • ANDEL(E)

    Yaşı büyük deve. * Uzun, tavil. * Avazla çağırmak.
  • ANDELİB

    Bülbül. Seher kuşu. * Mc: Hz. Resul-u Ekrem'in (A.S.M.) bir ismi.
  • ANDELİBÂN

    f. Andelibler, bülbüller.
  • ANDEM

    Tıb: Kanı durdurmak için kullanılan bir çeşit reçine.
  • ANDEZİT

    Yanardağ lâvlarının soğumuş kalıntısı.
  • A'NEB

    Büyük burunlu adam, burnu iri olan adam.
  • ANEBAN

    Erkek geyik.
  • ANED

    Cânib ve nâhiyeler.
  • ANEDE

    Çok inatçılar. Muannidler.
  • ANEF

    Kabalık (inceliğin zıddıdır).
  • ANEM

    Bir ağaç cinsi ki, kızıl yumuşak budakları olur.
  • ANEN

    Arız olmak.
  • ANEN FE ANEN

    Zamanla, gittikçe, devamlı.
  • ANESE

    Ünsiyet etmek. Karşılıklı görüşmek, arkadaş olmak, yakınlık göstermek. (Vahşetin zıddı)
  • ANESTEZİ

    yun.Tıb: Bütün vücutta veya vücudun bir kısmında hislerin az veya çok miktarda kaybı.
  • ANEŞNEŞ

    Uzun boylu.
  • ANET

    Günah. Zinâ . * Helâk. * Fesâd. * Meşakkat. * Kalb darlığı. * Hata. Galat. * Tıb: Kırılan bir kemiğin sarıldıktan sonra tekrar kırılması.
  • ANET

    Cimâdan âciz olmak. * Ağaçtan yaptıkları deve ağılı.ANET : $ (C:Anât) Fâsık. * Diz kılı. * Yaban eşeği sürüsü. * Fırat ırmağı kenarında bir köyün adı.
  • ANEZE

    Ucu demirli uzun ağaç, (ki asâdan uzun, süngüden kısa olur.)
  • ANFE

    Dudak altında biten kıllar.
  • ANGÂH

    (Angeh) f. O vakit. Ondan sonra.
  • ANGARYA

    yun. Ücretsiz olan iş. Meccanen görülen iş. Baştan savma görülen iş. (Bak: Suhre)
  • ANGLİKAN

    İngiliz kilisesine bağlı kimse.(Anglikan Kilisesine Cevap:Bir zaman bî-aman İslâmın düşmanı, siyâsi bir dessas, yüksekte kendini göstermek isteyen vesvas bir papaz, desise niyetiyle, hem inkâr suretinde, hem de boğazımızı pençesiyle sıktığı bir zaman-ı elimde pek şematetkârane bir istifhamiyle dört şey sordu bizden. Altıyüz kelime istedi. Şemâtetine karşı yüzüne "Tuh!" demek, desisesine karşı; küsmekle sükut etmek, inkârına karşı da; tokmak gibi bir cevab-ı müskit vermek lâzımdı. Onu muhatab etmem. Bir hakperest adama böyle cevabımız var:O dedi birincide: "Muhammed (A.S.M.) dini nedir?" Dedim: İşte Kur'andır. Erkân-ı sitte-i İman, erkân-ı hamse-i İslâm, esas maksad-ı Kur'ân.Der ikincisinde: "Fikir ve hayata ne vermiş?" Dedim: Fikre tevhid, hayata istikamet. Buna dâir şâhidim: $Der üçüncüsünde: "Mezâhim-i hâzıra nasıl tedavi eder?" Derim: Hurmet-i riba, hem vücub-u zekâtla. Buna dair şahidim: $ da. $Der dördüncüsünde: "İhtilâl-i beşere ne nazarla bakıyor?" Derim: Sa'y, aslı esasdır. Servet-i insaniye, zâlimlerde toplanmaz, saklanmaz ellerinde. Buna dair şahidim: $
  • ANGLOSAKSON

    Büyük Britanya'da yerleşen Germen ırkından aşiretlerin adı. * Ana dili İngilizce olan şahıs.
  • ANHA MİNHA

    Şundan bundan, şöyle böyle ederek, şu bu, öteberi.
  • ANHÜ (ANHÂ)

    Ondan. (İşaret zamiri).
  • ANHÜM

    Onlardan (mânasına işaret zamiri).
  • ANHÜMÂ

    Her ikisinden.
  • AN-I SEYYALE

    Gelip geçici az bir an.(Vacib-ül Vücud'a intisabını bilen veya intisabı bilinen herbir mevcud, sırr-ı vahdetle, Vâcib-ül Vücud'a mensub bütün mevcudatla münasebetdar olur. Demek her bir şey, o intisab noktasında hadsiz envar-ı vücuda mazhar olabilir. Firaklar, zevaller, o noktada yoktur. Bir ân-ı seyyâle yaşamak, hadsiz envâr-ı vücuda medardır. Eğer o intisab olmazsa ve bilinmezse, hadsiz firaklara ve zevallere ve ademlere mazhar olur. Çünki o hâlde alâkadar olabileceği herbir mevcuda karşı bir firakı ve bir iftirakı ve bir zevâli vardır. Demek kendi şahsi vücuduna, hadsiz ademler ve firaklar yüklenir. Bir milyon sene vücudda kalsa da, intisabsız - evvelki noktasındaki o intisabdaki - bir an yaşamak kadar olamaz. Onun için ehl-i hakikat demişler ki: "Bir ân-ı seyyâle vücud-u münevver, milyon sene bir vücud-u ebtere müreccahtır." Yani: "Vücud-u Vâcibe nisbet ile bir an vücud, nisbetsiz milyon sene bir vücuda müreccahtır." Hem bu sır içindir ki, ehl-i tahkik demişler: "Envâr-ı vücud, Vâcib-ül Vücudu tanımakladır." Yâni: "O hâlde kâinat, envar-ı vücud içinde olarak melâike ve ruhaniyat ve zişuurlar ile dolu görünür. Eğer onsuz olsa; adem zulümatları, firak ve zeval elemleri herbir mevcudu ihata eder. Dünya, o adamın nazarında, boş ve hâli bir vahşetgâh suretinde görünür." M.)
  • AN-I VÂHİD

    Aniden, birdenbire, bir an.
  • ANİ

    (C: Anat-Unât) Mütevazi, alçak gönüllü. * Köle * Meşgul. * Iztırab çeken. Muztarib. * İşçi. * Müfettiş. * Tahsildar. (Müennesi: Aniye)
  • ANİ

    Ansızın, birdenbire. Bir anda. Hemen. * Son derece kızgın. * Olgunlaşmış, kemale erişmiş.
  • A'Nİ

    Yani ben demek istiyorum ki (manasında).
  • ANÎD

    (İnad. dan) Çok inadçı. * Daima suyu akıp iyileşmeyen yara. (Bak: Anud)
  • ANÎDE

    Kabile, ehl-i beyt.
  • ANİF

    Sert, kaba.
  • ANİK

    Çok nesne. * Devenin ancak dizini çekip yürüyebildiği kumlu yer.
  • ANİK

    Ense, boynun arkası.
  • ANİK

    İnce, zarif, güzel. Acaib.
  • AN-İL İMAN

    İmandan.
  • AN-İL-GIYAB

    Kendisi yokken, gıyabında, arkadan.
  • ANİMİZM

    Sosy: Ruhları İlâh sayan batıl bir din. Ruhlar cisimler gibi Allah'ın mahlukudur. Onun emirlerine tâbidir.
  • ANİN

    f. Yağ çıkarmağa mahsus olan yayık.
  • ANİS

    Şişman ve iri deve. * İhtiyar bekâr. * İhtiyar kız.
  • ANİSE

    f. Sıkı bağlanmış. * Koyulaşmış, katılaşmış şey. (Kan ve mürekkeb gibi akıcı maddeler.)
  • ANİSE

    Cana yakın kız veya kadın.
  • ANİYE

    (İnâ. C.) Yemek kapları, tabaklar, kap-kacaklar.
  • ANİYE

    Son derece kızgın su.