A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• AYR

  (C.: A'yâr) Eşek, himar. * Medine-i Münevvere yakınında bir dağ. * Uzun demir mıh.

• AYS

  Sık ağaçlık yer. Koruluk.

• AYS

  Cimâ etmek. * Meni denilen su.

• AYS

  Fesâd ve ifsâd etmek.

• AYSE

  Yumuşak yer.

• AYSELE

  Gözsüz, a'mâ, kör.

• AYSUM

  Filin dişisi. * Sırtlan. * Büyük deve. * Süsen çiçeği.

• AYŞ

  Yaşayış, yaşama. Yiyip içme. Zevk u safâ. * Dirilik. Hayat.

• AYŞ U İŞRET

  Yiyip içme. (Bak: Îş)

• AYŞ U TARAB

  Yeme içme, eğlence.

• AYŞ Ü NÛŞ

  Yiyip içme. (Bak: Îş)

• AYŞE

  Dirilik, hayat, yaşama.

• AYŞÛM

  Nebatattan bir ot.

• AYT

  Uzun boyunlu.

• AYTA'

  Uzun boyunlu kadın. * Uzun boyunlu dişi deve.

• AYTEL

  Uzun boyunlu.

• AYTEMÛS

  (C.: Atâmıs) Bütün vücut organları yerli yerince ve tam olarak yaratılmış olan.

• A'YÜN

  (Ayn. C.) Gözler, aynlar. * Çeşmeler, pınarlar. Menba'lar.

• AYYAB

  Kusur görücü, ayıb gören.

• AYYAN

  Yorgun. Bitkin. * Ne yapacağını bilmeyen.

• AYYAR

  Hırsız. Hileci, dolandırıcı, hilebaz, dessas. * Zeki, kurnaz.

• AYYARÎ

  f. Dolandırıcılık, hilecilik.

• AYYAŞ

  Haram içki içen. şarhoş.

• AYYİL

  (C.: İyâl) Nafakası lâzım olan kişi.AYYUK : Samanyolunun dâima sağ tarafında olan çok parlak ve uzak bir yıldızın ismi. * Mc: Gökyüzünün pek yüksek yeri.

• AYZAN

  Yaban eşeğinin erkeği.

• AYZEMÛR

  Yük taşıyamıyan büyük ve yaşlı deve.

• AZA

  (C.: Uzâ) Kertenkele.

• A'ZA

  (Uzv. C.) Bedenin her bir uzvu. * Bir cemiyete mensup kimse.

• AZA'

  Başa gelen musibete sabretmek. * Bir kimseyi babasına nisbet etmek.

• AZAB

  Dünyada işlenen suç ve kabahate karşılık olarak âhirette çekilecek ceza. * Eziyet. Büyük sıkıntı. Şiddetli elem.

• AZAB-ENGİZ

  f. Azab verici, keder verici.

• AZAB-I CEHENNEM

  Cehennem azabı. * Mc: Büyük ıztırab, sıkıntı.

• AZAD

  Kısa ve sık olarak dikilmiş.

• AZAD

  f. Serbest. Hür. Kimseye bağlı olmayan. Kölelikten kurtulmuş olan. * Dünya alâkasından kesilmiş. * Serbest fikirli.

• AZADE

  f. Bağlardan kurtulmuş. Serbest. Kayıtsız. Hür. Sâlim. Müberrâ.

• AZADE-DİL

  f. Gönlü bir şeye bağlı olmayan.

• AZADE-GÂN

  f. (Azâde. C.) Azadeler. Bağımsız, serbest ve hür olanlar.

• AZADE-GÎ

  f. Hürlük, âzâdelik, serbestlik.

• AZADE-HÂTIR

  f. Başı dinç, gönlü hoş olan.

• AZADE-HAYAT

  f. Hayattan kurtulmuş. Ölmüş.

• AZADE-SER

  Başı boş. Hür.

• AZADÎ

  Serbestlik. Hürriyet. * şükür.

• AZ'AF

  (Bak: Ez'af)

• AZAHÎ

  (Bak: Adâhi)

• AZAİM

  Kötü şeyleri defetmek için yazılan duâlar.

• AZAİM

  Büyük iş. * Büyük belâlar. Büyük günahlar.

• AZAİM

  (Azime. C.) Mühim ve büyük işler. Kararda kesinlik.

• AZAL

  (Ezel. C.) Ezeller. Başlangıcı olmayan zamanlar.

• AZALİL

  (Uzlûle. C.) Yanlışlar, yanılmalar. Doğru olmayanlar.

• AZAM

  (C: Azamât) Kin, husûmet, adâvet, garaz, fena niyet. * Öfke, hiddet. * Kıskançlık.