B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• BECE

  Çıban, arpacık, sivilce.

• BECEL

  Şaşma, tuhafına gitme. * Yalan, iftira.

• BECER

  Göbeğin çıkıp şişmesi. * Suyu içip kanmayan koyun.

• BECİDD

  f. Ciddi, gerçek, hakikat. * Cidden, gerçekten.

• BECİL

  Büyük, itibarlı, muhterem, hatırı sayılan kimse. * Şişman.

• BECİR

  Birçok.

• BECRA'

  Yüksek yer, yüksek tepe. * Göbeği çıkmış kadın.

• BECREC

  Sığır buzağısı.

• BECREM

  (C.: Becârim) Belâ ve zahmet, dâhiye.

• BEÇE

  (C.: Beçegân) f. İnsan veya hayvan yavrusu.

• BEÇE-DAR

  f. Yavrusu olan, çocuğu olan. * Gebe, hâmile.

• BEÇE-GÂN

  (Beçe. C.) f. Çocuklar, yavrular.

• BEÇE-İ HUNİN

  Kanlı yavru. * Mc: Acı gözyaşları.

• BEÇE-İ TAVUS-U ULVÎ

  Gökteki tavusun yavrusu. * Kamer, ay. * Güneş, şems. * Ateş, nar.* Gündüz.* Yâkut.

• BEÇEK

  f. Bir nevi kesici alet. * Küçük silah.

• BED

  f. Fenâ. Kötü. Çirkin. Yaramaz. şer. şeni'.

• BED'

  (C.: Ebdâ-Büdü') İslâm içinde kazılan kuyu. * Evvel, ibtidâ, başlangıç. * Hisse, nasip. * Başlama, başlayış, ilk.

• BEDA

  (Bedâat) Hayret verici, yenilik ve iyiliklerde üstünlük. Acib ve garib olma. Yeni zuhur etme.

• BEDA'

  Fikir, rey. * Çöle çıkmak.

• BEDÂD

  Gözükme, zahir olmak. * Sayış, sayma. * Fırka. * Savaşacak akran. * Nasib, hisse, pay.

• BEDÂDÂN

  Eyerin iki yanı.

• BED-AGAZ

  f. Başlangıcı fena, kötü. Kötü bir şekilde başlanmış.

• BEDAH

  (C.: Büduh) Geniş yer.

• BEDAHAT

  (Bedihî. C.) Delil ve isbata ihtiyacı olmayan şekilde âşikâr olan şeyler.

• BED-AHD

  f. Ahdinde, sözünde durmayan, vefasız.

• BEDAHET

  Açıklık. Zâhir delil. Belli, açık, aşikâr. * Birdenbire, hazırlıksız söz söyleme. * Atın yürümesi. * Her şeyin evveli, öncesi.

• BEDAHETEN

  Birdenbire, aniden, ansızın. Düşünmeksizin. Açık ve zâhir olarak.

• BED-AHLAK

  f. Ahlâkı ve huyu kötü olan kimse.

• BED-ÂHÛ

  f. Karakteri bozuk, huyu kötü.

• BEDAL

  Değişme, değiştirme, mübadele. Trampa.

• BED-AMEL

  f. Hareketi ve işi fenâ olan.

• BED-ÂMUZ

  f. Kötülük, fenalık öğrenmiş. * Fenalık, kötülük öğreten.

• BEDAN

  (Bed. C.) Kötüler, fenalar. Yaramazlar. * Çirkinler.

• BEDANET

  Yağlı, besili olma. Semizlik.

• BEDARF

  Muayyen bir gayenin gerçekleşmesi için zaruri olan veyâ zaruri görülen muayyen kalitede bir mal veya meta miktarıdır.

• BED-ASL

  f. Aslı kötü, soyu fena.

• BEDAVA

  f. Parasız, meccanen, karşılıksız. * Mc: Çok ucuz. (Meselâ: Bunu bu fiata bedava almışsın, cümlesinde olduğu gibi.)

• BEDAVE(T)

  Çölde oturmak, Bedevilik. (Bak: Bedeviyet)

• BEDAYİ'

  (Bidâa. C.) Sermayeler, anamallar.

• BEDAYİ'

  (Bedi'-Bedia. C.) Yeni ihdâs olunmuş, görülmedik şeyler. Bedi'alar.

• BEDBAHT

  f. Bahtsız, talihsiz, bahtı kara.

• BEDBİN

  f. Kötü görüşlü. Ümidsiz. Her şeyin fena cihetini görmek isteyen. Bed ve fena görüp, beğenmez, istihsan etmez olan. $ sırriyle $ kaidesinin sırriyle $ gayet kısacık bir meâli: "Sözleri dinleyip en güzeline tâbi olup fenasına bakmayanlar, hidâyet-i İlâhiyeye mazhar akıl sahibi onlardır" meâlinde. Bizler için şimdi herşey'in iyi tarafına ve güzel cihetine ve ferah verecek vechine bakmak lâzımdır ki mânasız, lüzumsuz, zararlı, sıkıntılı, çirkin, geçici hâller nazar-ı dikkatimizi celbedip kalbimizi meşgul etmesin. Sekizinci Söz'de, bir bahçeye iki adam, biri çıkar biri giriyor. Bahtiyarı bahçedeki çiçeklere, güzel şeylere bakar, safa ile istirahat eder. Diğer bedbaht, temizlemek elinden gelmediği hâlde çirkin, pis şeylere hasr-ı nazar eder, midesini bulandırır. İstirahata bedel sıkıntı çeker, çıkar gider. Şimdi hayat-ı içtimaiye-i beşeriyenin safhaları hususan Yusufiye Medresesi bir bahçe hükmündedir. Hem çirkin, hem güzel, hem kederli, hem ferahlı şeyler beraber bulunur. Âkıl odur ki; ferahlı ve güzel şeylerle meşgul olup çirkin, sıkıntılı şeylere ehemmiyet vermez, şekva ve merak yerinde şükreder, sevinir. ş.)

• BEDBİNÂNE

  f. Kötümser şekilde. Ümitsizce, bedbincesine.

• BEDBİNÎ

  f. Bedbinlik, kötümserlik, ümitsizlik, fenâ görürlük.

• BED-BU

  f. Fena kokulu, pis kokan.

• BED-BUK

  f. Hâin, korkak.

• BED-CİNS

  f. Cinsi bozuk.

• BED-CU

  f. Kötülük arayan. Kötülük düşünen.

• BED-ÇEŞM

  f. Nazarı değen, haset kimse.

• BEDDA'

  Gövdeli, şişman kadın.