B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• BEREM

  (C.: Ebrâm) Kumar oyununa dâhil olmayan.

• BERENCEN

  f. Kadın bileziği.

• BEREND

  f. Nakışı olmayan ipek kumaş. * Keskin olan hançer, kılıç, pala v.b. âletler. * Kılıcın suyu.

• BERENDAHTE

  f. Yükseğe çıkarılmış, üste çıkarılmış. Yükseğe kaldırılmış.

• BER-ENDAZ

  f. Bir yana atan. Yukarı kaldırıp atan.

• BERERE

  (Bârr ve Berr. C.) Dindar ve temiz kimseler. Takvâ ehli olan, her çeşit günahlardan sakınanlar. Çok hayır sahibi kimseler.

• BERESTÛK

  Kırlangıç denilen deniz balığı.

• BERE'TE

  Sen yarattın (meâlinde fiil). (Bak: Ber')

• BEREVÂT

  (Berat. C.) Eskiden bir kimseye nişan, rütbe veya imtiyaz verildiğini bildiren fermanlar.

• BEREZE

  (Bak: Bürüz)

• BERF

  f. Kar.

• BERF-ÂB

  f. Karlı soğuk su. Kar suyu.

• BERF-ÂLUD

  f. Kar içinde, kara batmış.

• BERF-DÂN

  Buzhane, buzluk, karlık.

• BERF-DÂR

  f. Karlı.

• BERFEND

  f. Asker, nefer, er. * Güzel ve hoş söz. * Derin yer.

• BERFİN

  f. Kar ile ilgili, kardan.

• BERF-NAK

  f. Kış yaz devamlı karlı olan yer.

• BERFÛK

  f. Şeftali yemişi.

• BERFÛZ

  f. Ağzın dış kenarı, dudakların çevresi.

• BERG

  f. Sed, bend.BERG : f. Yaprak. * Azık. * Azm, kasd. * Hazırlık. Mal, mülk. * İntizam-ı hal. * Serencam.

• BERGAB

  f. Su bendi. Suyun biriktirildiği yer. Baraj.

• BERGAL

  (C.: Beragil) Sırtlan eniği.

• BERGAMAN

  f. Ejder. Büyük yılan.

• BERGAMOT

  Turunçgillerden bir ağaç ve bu ağacın meyvesi. Meyvenin kabuğundan güzel kokulu bir esans da çıkarılır.

• BERGAŞ

  (C.: Berâgiş) Sivrisinek. * Tahta biti.

• BERGAŞTE

  f. Yüz çevirmiş.

• BERGERDE

  f. Hatırda tutulmuş, ezberlenmiş, hıfzedilmiş.

• BERGEŞİDE

  f. Sıyrılmış, çekilmiş. * Tartılmış.

• BERGEŞTE

  f. Tersine dönmüş. Yüz çevirmiş. Mâkûs.

• BERGEŞTE-HÂL

  f. İşi bozulmuş, geçimi güçleşmiş, düşkün.

• BERG-İ DİRAHT

  Ağaç yaprağı.

• BERG-İ SEBZ

  Hediye. * Yeşil yaprak.

• BERGRİFTEN

  f. Ayırmak. Kaldırmak. Gidermek.

• BERG-RİZ

  f. Yaprak döken. Sonbahar, güz.

• BERGÜZAR

  f. Hatırlatmak için armağan, hediye vermek.

• BERGÜZİDE

  f. Seçkin. Seçilmiş.

• BERH

  f. Balık, semek. * Parça, kısım, hisse, nasib. * Su birikintisi. * Şimşek, berk. * Yaş olan odunun, yanarken çıkardığı yaşlık.

• BERH

  şiddet, eziyet, meşakkat, zorluk, zahmet.

• BERHABE

  Minder. Döşek, yatak. * Aynı döşek veya yatakda beraber yatılan kimse.

• BERHÂNE

  f. Eskiyip harap olmuş konak.

• BERHAST(E)

  f. Ayaklanmış, kalkmış.

• BERHAVA

  (Berhevâ) f. Boş, faydasız. * Havaya uçurulmuş. Havaya gitmiş.

• BERHAY

  Yaramaz, haylaz.

• BERHAYAT

  f. Yaşayan. Hayat üzere olan.

• BERHE

  Müddet, an, zaman.

• BERHEM

  f. Karışık, çapraşık. * Toplu, birlikte, berâber.

• BERHEME

  Gözünü kıpırdatmadan bir şeye bakıp durmak.

• BERHEMEN

  (C.: Berhemûn) Hakîm. * Efsun okuyucu.

• BERHEM-ZEDE

  f. Karmakarışık, altı üstüne getirilmiş.