B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• BEVÇ

  Azamet, büyüklük, heybet. Gösteriş, ihtişam. * Zinet, süs, debdebe.

• BEVD

  Kuyu.

• BEVE'

  Geri çekmek. * İkrar etmek. * Lâyık olmak.

• BEVG

  Üstünlük, galibiyet, galib gelme.

• BEVGA

  Yumuşak toprak.

• BEVH

  Lânet etme, beddua etme, söğme. * Haberli olma. * Düşünme.

• BEVH

  Kızgınlık ve hiddetin geçmesi. * Ateşin sönmesi.

• BEVH

  Musibete, belâya uğrama; felâket gelmesi. Kederlenme. * Gizli şeyin, sırrın açığa çıkması.

• BEVİŞ

  f. Tahmin, farzetme.

• BEVJ

  f. Şiddetli kasırga, su çevrintisi, girdap.

• BEVK

  Sıçrayıp binme. * Toplanma. Bir araya gelme. * Karışma, karmakarışık olma. * Su kaynağını karıştırarak açma.

• BEVK

  Fenalık, düşmanlık, keder ve belâ meydana getirme. * Musibet, felâket. * İzinsiz ve habersiz olarak bir yere aniden çıkagelme. * Çalıp çırpma. * Yalan söz. * Boşboğaz (adam). * Şiddetli yağmur.

• BEVKA'

  Kargaşalık, karışıklık.

• BEVL

  Sidik, idrar.

• BEVLE

  Çok işeyen adam. * Kız çocuğu.

• BEVLİYE

  Tıb: İdrar yolları ve böbrek hastalıkları. Bu hastalıkların teşhis ve tedavisiyle uğraşan tıp dalı. (Üroloji)

• BEVN

  İki şey arasındaki mesafe. Uzaklık. * Fazilet, meziyet.

• BEVN

  f. Nasib, pay, hisse.

• BEVNE

  Küçük kız çocuğu.

• BEVN-İ BAİD

  Çok açıklık, uzak mesafe.

• BEVR

  Helâk olma. Yok olma. * Sınama, deneme. * Alış-veriş sıkıntısı. * Sürülmemiş yer.

• BEVS

  Öpmek. (Farisîden muarrebdir.)

• BEVS

  Bahsetmek.

• BEVS

  Acele, ileri geçme, ileri gitme. * Bıktırıncaya kadar israr etme. * Bir kimseden kaçıp gizlenme. * Bir şeyin rengi.

• BEVŞ

  f. Çalım, gösteriş, debdebe, ihtişam.

• BEVŞ

  Her biri bir yerden gelmiş olan bir bölük cemaat.

• BEVT

  Zengin iken fakir düşme. Düşkünlük.

• BEVVA

  Hindistan cevizi.

• BEVVAB

  Kapıcı. * Menedici.

• BEVVABAN

  (Bevvâb. C.) Kapıcılar.

• BEVVAB-I Mİ'DE

  Mide kapısı.

• BEVVABÎN

  (Bevvâb. C.) Kapıcılar.

• BEVVAL

  Çok bevl eden, aşırı derecede işeyen.

• BEVVÂL-İ ÇEH-İ ZEMZEM

  Zemzem kuyusuna işeyen. * Mc: Yalnız şöhret kazanmak ve adı anılmak için uygunsuz iş yapan.

• BEVVAN

  (C.: Büven-Ebvine) Çadır direği.

• BEVVEE

  Hazırladı, yerleştirdi, sâhib kıldı (meâlinde fiil).

• BEVZ

  Devamlı oturuş. Daimi oturma. * Çillerin kaybolmasından sonra yüzün güzelleşmesi.

• BEVZ(EK)

  f. Rutubetten dolayı yiyecek ve giyeceklerde meydana gelen yeşil renkte küf. * Ağacın, kök kısmına yakın olan yerleri. * Eşek arısı.

• BEY'

  Satmak. * Fık: Bir malı diğer bir mal ile değiştirmek.

• BEY' U ŞİRA

  Alım-satım. Alış-veriş. (Bak: Bey')

• BEY' U ŞİRÂ

  Alım-satım. Alış-veriş.

• BEYA

  f. Dolu, dolmuş. * Kapı, girilecek yer.

• BEYABAN

  f. Çöl. Sahra. * İmar olunmamış arazi. * Kır.

• BEYAD

  Mahvolma, yok olma, hiç olma.

• BEYADIKA

  (Beyâzıka) (Beydak ve Beyzak. C.) Küçük yapılı, bodur boylu ve çabuk yürüşlü adamlar, paytaklar. * Satranç oyununda paytaklar, piyadeler.

• BEYADİR

  Harmanlar.

• BEYAH

  (C.: Büyâh) Küçük balık.

• BEYAN

  İzah. Açıklama. Anlatma. Açık söyleme. * Öğretme. * Fesahat ve belâgat. * Edb: Belâgat ilminin hakikat, mecaz, kinâye, teşbih, istiâre gibi bahislerini öğreten kısmı. (Bak: Belâgat) * Söz olsun, iş olsun; vukû' bulan şeyden murad ne olduğunu o şey ile alâkası ve münâsebeti bulunan bir sözle veya bir fiil ile açıklamaktır.

• BEYANAT

  (Beyan. C.) Nutuklar, izahlar, açıklamalar, beyanlar.

• BEYAN-I EFKÂR

  Fikirleri beyan etme, fikirleri söyleme.