B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• BÎ-RÂHE

  f. Çıkmaz sokak. Sapa yer, yolu bulunmayan yer.

• BİRAK

  Cennet merkeplerinden bir bineğin adı.

• BİRAN(E)

  f. Viran, harab, yıkık, dökük, eski.

• BİRASTE

  f. Budanmış ağaç. Fazla dalları kesilmiş ağaç.

• BÎ-RAYB

  (Bî-reyb) şüphesiz. şeksiz.

• BİRAZ

  Karşı karşıya kavga etme. Savaşa atılma.

• BİRBAS

  Derin kuyu.

• BİRCİS

  Sütlü Deve. Müşteri yıldızı.

• BÎ-RENG

  f.Renksiz . Taslak halinde resim.

• BİRE'SİHİ

  Kendi başına, bizzat.

• BÎ-REYB

  f. şüphesiz, şeksiz.

• Bİ'R-İ MUATTAL

  Suyu kesilmiş kuyu. Susuz kuyu.

• Bİ'R-İ ZEMZEM

  f. Zemzem kuyusu.

• BİRİG

  f. Üzüm salkımı.

• BİRİNC

  f. Bir hububat cinsi olan pirinç. * Pilav. * Pirinç madeni.

• BİR'İS

  Sütlü deve.

• BİRİŞTE

  f. Kızartılmış.

• BİRKAŞ

  (C.: Berâkış) Serçeye benzer bir küçük kuşun adı.

• BİRKÎL

  Tüfek. * Zemberek adı verilen bir savaş aleti.

• BİRLEME

  (Bak: Tevhid)

• BİRNAS

  Derin kuyu.

• BİRNİS

  f. At kestanesi.

• BİRR

  Temizlik. * Günahtan çekinmek. * Takvâ. * İn'âm ve ihsan etme. * Amel-i sâlih, iyi amel. * Koyunu sevketmek. * Gönül, kalb. * Tilki yavrusu. * Fâre.

• BİRS

  Pamuk.

• BİRSA'

  Uzun boylu, semiz.

• BİRSAM

  (Hallüsinasyon) Akıl hastalarının, gerçekten var olmayan bir şeyi varmış gibi yanlış idrak etmeleri halidir. Meselâ karınlarında veya başlarının içinde yılan bulunduğunu söylemeleri yahut bir canavarın ağzını açıp kendilerine baktığını söylemeleri birsam hâlini gösterir.

• BİRŞAM

  Hiddetli nazar, kızgın bakış.

• BİRUN

  f. Dışarı, hârici, dış. * Fazla.

• BİRUNANE

  Haddini aşarak. Haddini tecavüz ederek.

• BÎ-RUYÎ

  f. Yüzsüzlük, edebsizlik, hayâsızlık.

• BİRUZ

  f. Değersiz, zümrüte benzer yeşil renkte bir taş.

• BİRYAN

  f. Kebabın bir nev'i. Piran. Pürân.

• BİRZEVN

  (C.: Berâzin) Semer vurdukları at. (Farisîde "esb-i palanî" derler)

• BİRZİN

  Ağaç maşrapa.

• BÎ-SÂMAN

  f. Sermayesiz, parasız.

• BİSAT

  (C.: Büsüt) Döşek. * Döşeme, kilim, minder.

• BİSAT-I ARZ

  Yeşillik, çimen.

• Bİ'SE

  Ne fena, ne kötü, ne çirkin mânâlarına gelir. Ve birleşik kelimeler yapılır.

• BÎ-SEBEB

  f. Sebepsiz, boşuna, yok yere.

• BİSELAMET-İL-EMR

  İşin kolaylıkla ve zahmetsiz yapılması.

• BÎ-SER

  f. Başsız.

• BÎ-SER Ü PÂ

  Sefil ve perişan.

• BİSER(E)

  f. Atmaca cinsinden, zaganos denilen bir nevi avcı kuşu.

• Bİ'SET

  Gönderilme. İnsanları hak ve doğru yola sevk için gönderilen Cenab-ı Peygamberimiz Resül-i Ekrem'in (A.S.M.) nübüvvetinin başlangıç zamanı, nübüvvetinin bidayeti.(Nasârâ ulemâ-yı benâmından İbn-ül Alâ, bi'setten ve Peygamber'i görmeden evvel haber vermiş. Sonra gelmiş. Hz. Peygamber'i (A.S.M.) görmüş, demiş: $ Yani: "Ben senin sıfatını İncil'de gördüm. İman ettim. İbn-i Meryem, İncil'de senin geleceğini müjde etmiş." M.)

• Bİ'SET-İ NEBEVİYE

  Allah tarafından Peygamberin gönderilmesi.

• BİSİNOZ

  yun. Pamuk işçilerinde görünen, pamuk tozlarının sebebiyet verdiği bir akciğer hastalığı.

• BİSMARK

  (Bak: Prens Bismark)

• BİSMİHİ

  Onun adı ile, onun namına. * Allah'ın adıyla.

• BİSMİL

  f. Boğazlanmış, kesilmiş.

• BİSMİL-GÂH

  f. Hayvan kesilen yer, salhâne.