B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• BAHR-İ RECEZ

  (Bak: Bahr)

• BAHR-İ RUM

  (Bahr-i Sefid) Akdeniz.

• BAHR-İ SİYAH

  Karadeniz.

• BAHR-İ SÜKÛN

  (Lût Denizi) Sularının kesif ve dalgasızlığından dolayı bu isim verilmiştir.

• BAHR-İ UMMAN

  Arabistan ve İran'ın güneyinde kalan deniz.

• BAHRİYE

  Donanma ile ilgili işler. Devletin donanma ve deniz askerleri.

• BAHRİYYUN

  Gemiciler ve kaptanlar gibi deniz işlerini bilen kimseler.

• BAHS

  Noksanlık. Azlık. Nâkıs. Az. * Akarsu ile sulanmayıp yağmur suyu ile mahsül alınabilen tarla.* Zulüm. İşkence. * Uzaklık. * Gümrük almak. * Göz çıkarmak.

• BAHS

  Kazmak. * Ayırmak. * Saçmak. * Birşey hakkında etrafiyle söz söyleyip hakikatı araştırma. Konuşulan şey. * Teftiş. * Söz münazarası, muaraza, mübahese. * Bir mevzû hakkında tafsilât, açıklama. * İddialaşma.

• BAHSAN

  f. Bozuk, soluk. * Salına salına yürüyen. * Kıyafeti bozuk, pejmürde.

• BAHSERE

  Dağıtma. * Gizli bir şeyi aşikâr yapma, meydana çıkarma. * Kesilerek tane tane olma.

• BAHSET

  f. Uykuda ağırlık basma. * Uyurken olan horultu.

• BAHSÎ

  (Bahs. den) Bahisle ilgili, bahse ait.

• BAHŞ

  f. Bağış. Verme. İhsan.

• BAHŞAYENDE

  f. Bağışlayıcı, afvedici.

• BAHŞAYİŞ

  f. Bağışlayış. İhsan. İhsan etmek. Afv. Atiyye.

• BAHŞENDE

  f. Bağışlayan, ihsan eden. Afveden.

• BAHŞ-I KALENDERÎ

  Cömertçe ihsan yapma, dağıtma.

• BAHŞİŞ

  f. Lütfedip verilen para. Fazladan, iyilik olsun diye verilen. İhsan. Hediye, mükâfat.

• BAHŞÛDE

  f. Bağışlanmış, verilmiş. * Afvedilmiş.

• BAHT

  f. Kader. Tâli. Uğur. Alın yazısı. Kısmet. İkbal. * Saadet. Lezzet.

• BAHT

  Öz. Hâlis. Saf. Sade.

• BAHTAK

  f. Evvelce savaşlarda başa giyilen demirden yapılmış başlık. Miğfer.

• BAHT-AVER

  f. Talihli, şanslı, bahtlı.

• BAHTE

  Semiz, besili koyun. * Burulmuş üç yaşında koç.

• BAHTEK

  f. Uykuda iken ağırlık basma. * Fena tâlih, küçük şans.

• BAHTERÎ

  Salına salına yürüyen, yürüyüşü güzel olan adam. * Mağrur, kibirli. Kendini beğenmiş.

• BAHT-I BÎDÂD

  Kötü şans, insafsız tâlih.

• BAHTİYAR

  f. Bahtlı, talihli, mes'ud, mutlu, şanslı.(Elbette en bahtiyar odur ki: Dünya için âhireti unutmasın. Âhiretini dünyaya feda etmesin, hayat-ı ebediyesini hayat-ı dünyeviye için bozmasın, mâlâyâni şeylerle ömrünü telef etmesin. Kendini misafir telâkki edip misafirhane sahibinin emirlerine göre hareket etsin. Selâmetle kabir kapısını açıp saadet-i ebediyeye girsin. M.)(Bahtiyar odur ki: Kevser-i Kur'anîden süzülen tatlı, büyük bir havuzu kazanmak için bir buz parçası nev'indeki şahsiyetini ve enaniyetini o havuz içine atıp eritendir. L.)

• BAHTİYARANE

  f. Bahtiyarcasına, mutlucasına, mesut olana yakışacak şekilde.

• BAHTİYARÎ

  f. Bahtiyarlık, saadetlilik, mutluluk. * İran'da bulunan şöhretli bir kavim.

• BAHUR

  Çok sıcak. Çok sıcaklık.

• BAHÛR

  Sıcakta yerden yükselen buhar. * Tütsü. Yakılarak güzel kokular elde edilen ot ve sâir şey.

• BAHÛRDÂN

  f. İçinde tütsü yakılan kap.

• BAHUSUS

  Hususiyle. En çok. Hele.

• BAHUZÛR

  Huzur ile. Huzuru ile.

• BAHV

  Hurmanın yaş olanı.

• BAHYE

  f. Dikiş, teyel.

• BAHYE-ZEN

  f. Terzi, dikiş diken, dikişçi.

• BAHZ

  Sıkıntılı olma, can sıkma. * Yük ağır gelip hayvanı çökertme. * Bir adamı çenesinden, sakalından tutup çekme.

• BAHZEC

  Yaban sığırının buzağısı.

• BÂ-İ CERRE

  Arabçada kendinden sonraki kelimeyi "esre" okutan bâ. (Bismillâhi'deki gibi).

• BÂ-İ KASEM

  Arabçada yemin maksadı ile kelime başına getirilen bâ. $ "Billâhi" gibi. * Farsçada: Bâ $ diye yazılırsa; ile, beraber, birlikte, sâhip mânalarına gelir. Arapçadaki Zû gibidir.

• BAİD

  (Bu'd. dan) Uzak. Irak. * Umulmadık.

• BAİD-ÜL İHTİMÂL

  İhtimalden uzak.

• BAİKA

  (C.: Bevâik) Belâ, felâket, musibet.

• BAİM

  Heykel, put, sanem. * Bön adam, câhil kimse.

• BAİN

  Dibi geniş olan bostan kuyusu. Geniş dipli kuyu. (Bak: Bâyin)

• BAİR

  Şaşkın, şaşırmış. Perişan durumlu.

• BAİR

  Erkek deve.