B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• BAKY

  Bakmak, nazar. * Muntazır olup yol gözlemek.

• BA'L

  (C.: Buûl) Cahiliyet devrine mahsus bir put. Güneş Tanrısı. * Karıkocadan herbiri. * Yılda bir kez yağmur yağan yüksek yer. * Hayret. * Zaaf, zayıflık.

• BÂL

  f. Kanat. * Kol, pazu. * Kol, cenah.* Üst, yukarı. * Boybos, endam.

• BÂLÂ

  f. Yüksek. Yukarı. Yüce. Yüksek kat.

• BÂLÂ-BÜLEND

  f. Uzun boylu.

• BÂLÂDEST

  f. Galip, eli üstün.

• BÂLÂDESTÎ

  f. El üstünlüğü, galibiyet. * Zulüm.

• BÂLÂHÂN

  f. Birşeyi ifrat derecede yüksek gösteren.

• BÂLÂHÂNE

  f. Çatı, evin en üst tarafı. Tavan arası.

• BÂLÂHÂNÎ

  f. Bir şeyi aşırı derecede yüksek gösterme, abartma, şişirme.

• BÂLÂHİMMET

  f. Himmeti fazla olan kimse.

• BÂLÂKAMET

  f. Yüksek boy. * Yüksek şeref.

• BALAM

  Sığır.

• BALANİŞİN

  f. Üstte, yukarıda oturan.

• BALAPERVAZ

  Yüksekten uçan. * Kendini olduğundan yüksek makamda gösterip gururlanan.

• BALAPERVAZANE

  Yüksekten uçar gibi. * Çok yüksek rütbelilere yakışır şekilde.

• BALAPÛŞ

  f. Palto, pardesü, manto gibi üste giyilen eşya.

• BALAREV

  f. Yüksekten giden.

• BALAST

  ing. Demir yollarında traverslerin altına; şoselerde ise düzeltilmiş toprak üzerine döşenen taş parçaları.

• BALATER

  f. Pek yüksek, daha yüksek.

• BÂLÂ-YI BÜLEND

  Uzun boy.

• BA'LE

  Erkeğin karısı, zevce.

• BALGAM

  Solunum yolları tarafından salgılanan ve ağızdan dışarı atılan sümük, irin ve kan karışımı maddedir. * Eskiden bedende bulunduğu sanılan dört unsurdan biri. (Bak: Ahlât)

• BALGAM-I CİSSÎ

  Beyaz ve yoğun balgam.

• BAL-GÜŞÂ

  f. Kanat açan, uçan.

• BALIKHANE KAPISI

  Topkapı Sarayı'nın Marmara kıyısındadır. Padişahlarca cezandırılan vezirler burada idam edilir, sürgün edileceklerse buradan gemilere bindirilirlerdi.

• BALİ

  Eski, köhne.

• BALİDE

  f. Gelişmiş, uzamış, büyümüş.

• BÂLİGA

  Koyun ve keçi ayağı.

• BÂLİĞ

  f. Boynuzdan yapılan kadeh.

• BÂLİĞ

  (Bâliğa) Yetişmiş. Olgun yaşına gelmiş. Aklı kemal bulmuş, erişmiş, varmış.

• BALİMEZ

  16. ve 17. yy. larda Osmanlılar tarafından kara ve deniz savaşlarında kullanılan uzun menzilli top. (Bak: Balyemez)

• BALİN

  f. Yastık. Koltuk. İskemle yerine kullanılan yuvarlak yastık.

• BALİNA

  Denizde yaşıyan ve yaklaşık olarak 20 ilâ 35 metre kadar uzunlukta olan memeli hayvan.

• BALİN-PEREST

  Hizmetçi, hâdim, hademe. * Tenbel, uykucu.

• BALİSTİK

  yun. Merminin ateşlendikten sonra hedefe varıncaya kadar uğradığı te'sirleri tedkik edip inceleyen ilim dalı.

• BALİŞ

  f. Yastık. * Altın. * Nakit.

• BALİYE

  Zayıf ve çürümüş olan şey.

• BALKAN

  Doğu Avrupada batıdan doğuya uzanan dağ sırası.

• BALKANLAR

  (Balkan Yarımadası) Yugoslavya'nın büyük kısmı ile Arnavutluk, Bulgaristan, Yunanistan ve Trakya'yı içine alan yarımada.

• BALKAR

  Kafkasya Türkleri'nin Kıpçak kolundan olan bir boy.

• BALON

  Fr. Hava veya hafif gazlarla doldurulan küre. Bugünkü uçaklar balonculuğun geliştirilmesiyle elde edilmiştir. Zeplin adı verilen güdümlü balonlar hava ulaşımında ve savaşta kullanılmıştır.

• BALOTAJ

  Fr. Bir seçimde herhangi bir adayın, oyların ekseriyetini alamaması hali.

• BAL-ŞİKESTE

  f. Kanadı kırık.

• BÂLÛ

  f. Ana baba bir olan kardeş. * Siğil, sivilce.

• BÂLÛAT

  Su dökecek çukur. * Lağım kuyusu.

• BALÛDE

  f. Boy atmış, büyümüş.

• BALVANE

  f. Dağ kırlangıcı. * Darı kuşu.

• BALYEMEZ

  Osmanlıların bir zamanlar kullandıkları uzun menzilli toplar.

• BALYOZ

  Fr. Vaktiyle Avrupa devletlerinin büyükelçi ve büyük konsoloslarıyla, general ve amiral gibi kişilerine verilen bir ünvandır. * (Yunancadan) Kazık çakmak, büyük taşları kırmak için kullanılan uzun saplı, iri ve ağır çekiç.