C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• CERİHA-DÂR

  f. Cerihalı, yaralı.

• CERİM

  Kabahatli, câni, suç işlemiş. * (C.: Cirâm) Kuru hurma. * Hurma çekirdeği.

• CERİME

  Suçludan alınan para cezası, cereme. * Günah, zenb, suç.

• CERİN

  (C.: Ecrân-Ecrine-Cürün) Hurma kurutma yeri.

• CERİR

  (C.: Cürür) Devenin boynuna taktıkları ip.

• CERİRE

  Kabahat, suç.

• CERİR-İ TABERÎ

  (Bak: Taberî)

• CERİŞ

  İri bulgur. * İri dövülmüş tuz.

• CERİ'-ÜL LİSÂN

  Sözünü esirgemiyen, çekinmeden söyliyen.

• CERİZ

  Tasalı kimse. Hüzünlü, kederli olan kişi.

• CERM

  (C.: Cürüm) Bir cins Arap sandalı. * Kat'. Kesme. * Günahkâr olma, günah işleme. * Koyun kırkma. * Sıcak, sıcaklık.

• CERMEN

  Germen, Alman.

• CERMÜZE

  f. Sefer ve misafirlik.

• CERR

  Kendine doğru çekmek. Çekmek. Cezb. * Para almak. * Uçurum. * Kale hendeği.

• CERRAH

  Yarayı açıp tedavi eden, ameliyat yapan. Operatör.

• CERRAHHÂNE

  Osmanlılarda ordu için cerrah yetiştiren müessese. Yüksek dereceli okul.

• CERRAHHÂNE-İ ÂMİRE

  Geçen asırda yeni usullerle cerrahlık yapılan Osmanlı tıp müessesesi, cerrahhânesi.

• CERRAHÎ

  Tıpta operatörlük. * Ameliyatla ilgili.

• CERRAR

  Cer yapan, para toplayan. * Yavaş yavaş giden asker alayı veya ordusu. Harp âletleri ile cihazlanmış ordu. * Desti satıcısı. * Ağır ağır giden. * Traktör.

• CERRARE

  Sarı renkte küçük ve zehirli akrep.

• CERRE

  (C.: Cürr-Cirar) Topraktan yapılan desti ve bardak. * Ağaçtan yaptıkları su kabı.

• CERRE ÇIKMA

  Eski zamanda medrese talebelerinin, mübarek üç aylar olan Receb, Şaban ve Ramazanda köylere dağılıp halka, ahaliye dini nasihatlarda bulunmak, namaz kıldırmak veya müezzinlik etmek suretiyle para ve erzak toplamaları.

• CERR-İ MAGNEM

  Menfaat celbetmek.

• CERS (CİRS)

  Gizli ses. * Arının ağaçtan ve çiçeklerden emmesi. * Bir miktar zaman.

• CERŞ

  Bir şeyin kabuğunu soyma, bir şeyi kazıma.

• CERUR

  Çok miktar yemek.

• CERUZ

  Obur, çok yiyen.

• CERV

  Küçük meyve. * Vahşi hayvan yavrusu. Enik.

• CERVEL

  Taş.

• CERY

  Suyun ve diğer sıvıların akması. Cereyan.

• CERZ

  Kat', kesme. * Yok etme, mevcudiyetini kaldırma. * Katletme, öldürme.

• CERZE

  (C.: Cürüz) Yaş ot bağı.

• CE'S

  Korkutmak, tahvif.

• CESA

  Bir kimsenin elinin, çalışmaktan dolayı iri ve katı olması.

• CESALE

  Çokluk, kesret.

• CESAMET

  İrilik. Büyük olma, cesim olma.

• CESARET

  Cesurluk, yiğitlik, korkusuzluk.

• CESARET-İ MEDENİYE

  Her türlü baskılara karşı çekinmeden hakikatı söylemek. Müsbet harekette korkmamak. Haklı olduğu bir mes'elede korku göstermemek. İçtimai münasebetlerde girişkenlik.

• CESASET

  Tecessüs, casusluk. Merak.

• CESCAS

  Kılı çok olan. * Bir otun adı.

• CESED

  Ten, gövde, vücut, beden. Ruhsuz vücud.

• CESED-İ MİSALÎ

  Misalî ve lâtif bir cesed. Varlığı maddî olmayan fakat cinsinin cesedine benzeyen beden.

• CESİM

  İri vücudlu. * Kebir. Ehemmiyetli. Büyük.

• CESİS(E)

  Hurma ağacının yeni çıkan budağı. (Fesîl-ün-nahl derler).

• CESK

  f. Mihnet, keder, elem, gam, tasa. * Musibet, belâ, âfet, felâket.

• CESL

  Kıllı kimse. * Çok nesne, kesir.

• CESLE

  Kara karınca.

• CESM

  Devam etmek, mülâzemet.

• CESR(E)

  Büyük deve.

• CESS

  Araştırma, tahkik etme, soruşturma. * El ile yoklama. * Yapışmak.