C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• CEVASİS

  (Casus. C.) Casuslar. Gizli şeyleri araştıranlar. Gizlilikleri öğrenip bilenler.

• CEVAZ

  Müsaadeli. Ruhsat, izin. Câiz olma. * Yol, tarik ve meslek.

• CEVAZ-I ŞER'Î

  Şer'an câiz olma. Şeriatça yasak olmayan husus.

• CEVAZİNC

  Nilüfer çiçeği.

• CEVB

  Kesmek. * Yırtmak. * Mesafe almak.

• CEV-BE-CEV

  f. Azar azar.

• CEVCA'

  Uzun ayaklı adam.

• CEVCEM

  Kızıl gül, verd-i ahmer.

• CEVDER

  f. Öküz.

• CEVDET

  İyilik. Güzellik. Kusursuzluk. * Bir kimsenin, başkasının işini güzelce ve kusursuz olarak yapması. * Cömertlik. * Susuz olma.

• CEVDET-İ FEHM

  Fehm ve anlayış üstünlük ve iyiliği.

• CE'VE

  (C.: Cââ-Cevâ) Çömlek. * Örtü.

• CEVEBE

  (C.: Cüveb) Bulut aralığı. * Dağ aralığı.

• CEVEF

  Bolluk.

• CEVELÂN

  Dolaşma. Kaynama. Yerinde durmayıp gezme.

• CEVELÂNGÂH

  Gezip dolaşılan yer. Cevelân yeri. Tâlim meydanı.

• CEVELÂN-I DEM

  Kanın vücudda dolaşması.

• CE'VET

  Kıtlık. * Bir şeyin üzerine örtülen. * Üzerine tencere konulan örtü. * Çömlek.

• CEVF

  Boşluk. Oyuk. Çukur. İç boşluğu. * Orta, yarı. * Kof.

• CEVF-İ LEYL

  Gece yarısı.

• CEVH

  Ulaşmak. * Bittih-i şamî denilen karpuz.

• CEVH

  Akmak. * Koparmak.

• CEVHAN

  Hurma kuruttukları yer.

• CEVHER

  Bir şeyin özü, esası. * Kıymetli taş. * Çelik üzerindeki nakış. * Edb: Noktalı harf. * Yalnız noktalı harflerin ebcedîsi hesab edilerek yazılan manzum tarih. * Harflerin noktası. * Fls: Varlığı kendinden olan, var olmak için kendi dışında başka birşeye muhtaç olmayan varlık. Allah'a inanan filozoflar iki çeşit cevher kabul etmişlerdir. Yaratıcı cevher, Allah. Yaratılmış cevher, madde, ruh. Allah'ı cevher olarak vasıflandırmak noksan bir anlayıştır. Çünkü cevher Allah'ın sıfatlarından "kıyam-ı binefsihi: varlığı kendinden olan" sıfatını belirtebilir. Allah'ı sıfatları ve isimleriyle tanımak icab eder. Maddeci filozoflar cevher olarak yalnız maddeyi kubul ederler. Oysa madde Allah'ın yarattığı âlemlerden sadece biridir. Fizik ilmi maddenin enerjiye ve enerjinin maddeye dönüştüğünü göstermiştir. Madde de enerji de belli kanunlara bağlıdır. Kanun varsa kanun koyucu da vardır. Madde ve enerjiye hakim olan ve kanunları koyan, madde ve enerjiyi yaratan Allah'dır.

• CEVHER-DÂR

  f. Elmaslı. * Noktalı harf. Meselâ: Cim, şın harfleri gibi. * Eskiden kullanılmış tüfeklerden birinin ismi. * Siyah ve beyaz dalgalı, benekli kılıç.

• CEVHERE

  Bir, tek cevher.

• CEVHER-İ FERD

  Zerre, en küçük cisim. Atom.

• CEVHER-İ ULVÎ

  Ateş, nâr. * En yüksek cevher. * Ruh.

• CEVİ

  f. Akarsu, nehir, dere, çay.

• CEVİ

  Aşk galebesinden gelen şiddet ve hiddet, gam ve gussadan, müzahemeden gelen bir hastalık, maraz. * Kokmuş su.

• CEVİN(E)

  f. Arpadan yapılmış şey. Arpa unu.

• CEVİR

  (Cevr) Cefa, eziyet, sıkıntı, üzüntü. Zulüm. * Tas: Tarikat adamının ruhen ilerlemesine mâni olan şey.

• CEVL

  Tavaf etme.

• CEVLAN

  Şam'da bir dağ.

• CEVLE

  Dönmek.

• CEVN

  Ak, ebyaz, beyaz. * Kara, esved. (Ezdattandır)

• CEVREB

  (C.: Cevârib, Cevâribe) Çorap.

• CEVS

  Bir şeyi arayıp istemek.

• CEVS

  Kaba, büyük nesne.

• CEVSAK

  Kasr, köşk, konak.

• CEVSE

  Köşk, kasr, konak.

• CEVSEK

  f. Düğme.

• CEVŞ

  (C.: Cevâşin) Demir gömlek. * Göğüs. * Orta.

• CEVŞEN

  Zırh.

• CEVŞEN-İ KEBÎR

  Büyük zırh. Peygamberimiz Hz. Muhammed'e (A.S.M.) vahiyle gelen en azîm ve en mühim bir münâcâtın ismidir. Bu harika münâcât, mârifetullahda terakki eden bütün âriflerin münâcâtının fevkindedir. Bin hâsiyeti olan ve bin Esmâ-i Hüsnâ'yı içine alan emsalsiz bir münâcât-ı Peygamberiyedir.

• CEVŞEN-PÛŞ

  f. Zırhlı, zırh giyen.

• CEVŞİR(E)

  f. Arpa çorbası. * Çulha.

• CEVV

  Yer ile gök arası. Gök boşluğu. Fezâ. * Ev veya odanın içi.

• CEVVAD

  (Bak: Cevâd)

• CEVVAL

  Dâim hareket hâlinde olan.