C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• CEZBETMEK

  Çekmek, ikna etmek, sevdirmek.

• CEZEA

  (C.: Cezaât-Cizâ) Beş yaşına girmiş deve. * İki yaşına girmiş koyun. * Üç yaşına girmiş sığır ve at.

• CEZEB

  Adamın ağzında tükrüğü kesilmek. * Hayvanın sütü az olmak.

• CEZEBAT

  (Cezbe. C.) Cezbeler. (Bak: Cezbe)

• CEZEL

  (C.: Cezlan) şâd olmak.

• CEZEL

  Yoğun ve kuru odun ağacı. * Kesmek, kat'.

• CEZER

  Havuç. * Aslanın yediği et.

• CEZF

  Kesmek. * Sürmek. * Evmek.

• CEZF (CÜZÂF)

  Bir şeyi ölçmeden tartmadan almak.

• CEZH

  Hediye, atâ, bahşiş vermek.

• CEZİA

  (C.: Cezâyi) Koyun sürüsü.

• CEZİL

  Bol. Çok. * Edb: Peltek ve bozuk olmayan kelime.

• CEZİM

  (Bak: Cezm)

• CEZİR

  (Bak: Cezr)

• CEZİRE

  Ada. Dört tarafı su ile çevrilmiş toprak parçası.(Üç tarafı su ile çevrili kara parçasına yarımada denir.)

• CEZİRET-ÜL ARAB

  Arabistan yarımadası.

• CEZL

  Kalın odun. Tomruk. * Sağlam. Metin. * Güzel ve muhkem fikir. * Rekik olmayıp doğru ve dürüst olan söz veya kelime. * Kâmil, dirayet sahibi, akıllı ve olgun adam.

• CEZLAN

  Saadetli, mutlu, sevinçli.

• CEZM

  (Cezim) Kat'î karar. Yemin. Kararlaştırmak. * Kesmek. * Niyet. Tahmin. Takdir. * İlzam. * İcâbe. * Gr: Arabçada kelime sonundaki harfi sâkin okumak. Kur'ân-ı Kerim okurken harfleri yerlerine vaz'edip mahrecinden çıkarırken tâne tâne, fesahat, beyan ve teenni ve sükûnet üzere okumak.

• CEZM (CİZM)

  Her nesnenin aslı. * Ağacın kökü. * Kesmek, kat'.

• CEZMA

  Kulağı kesik koyun. * Kulağı delik koyun.

• CEZME

  Kamçı. * Ağaç parçası. * İp parçası.

• CEZME

  Bir kere yemek.

• CEZMEN

  Kestirip atmak sûretiyle.

• CEZMÎ

  Kat'î niyet ve karara ait. Cezm.

• CEZR

  Kök, asıl, temel. Bünyâd. * Kesmek. * Mat: Kendi misline darbolunmakla (çarpılmakla) bir sayı meydana getiren rakam (Kare kök). Üç, dokuzun cezri'dir. Dokuz, üçün meczuru'dur. (Bak: Meczur) * Derya, deniz. * Arı kovanından bal almak. * Ay ve güneşin câzibesi te'siri ile deniz ve ırmak sularının çekilip kabarması. Buna "med ve cezir" hâdisesi denir.

• CEZRE

  Kasaplık koyun, keçi gibi davar. * Semiz koyun.

• CEZRÎ

  Köklü. Kat'î. Köke âit ve müteallik.

• CEZR-İ VETEDÎ

  Kazık kök. Kazık gibi yere derinliğine giden kök. (Havuç gibi.)

• CEZU'

  Çok sızlanan, kıvranan, feryad eden. Allah'tan gayrısından imdad bekleyen.

• CEZUR

  (C.: Cüzür) Boğazlanacak deve. Hem erkeğe hem dişiye denir. (Boğazlanacak yere meczer derler. Boğazlayan kimseye cezzar derler.)

• CEZZ

  Kesmek, biçmek.

• CEZZAB

  Fazla çekici olan. Cezub. Çok cezbeden.

• CEZZAF

  Ağ ile balık tutan balıkçı.

• CEZZAR

  Zâlim. Gaddar. Kanlı. * Deve kasabı.

• CIHRE

  (C.: Cihar-Echâr) Bir kimseye sığınmak.

• CIRANTA

  yun. Poliçeyi, senedi devir ve havale eden şahıs.

• CIVATA

  Arkası iri başlı ve ucu somun geçmek üzere yivli vida. Başlıca potrelleri, demir ve tahtaları birbirine bağlamaya yarar.

• CİAL

  (C.: Cüul) Ocaktan çömlek ve tencere gibi sıcak şeyleri tutup indirmekte kullanılan bez.

• CİALE (CA'YİLE)

  Rüşvet.

• CİAR

  Ucunu bir kazığa bağlayıp bir ucunu da beline bağlayıp kuyuya inilen ip.

• CİBA

  Toplanmış, birikmiş su.

• CİBA

  f. Odun.

• CİBAB

  Car dedikleri kaftan. * Ağaç aşılamak. (Ekseri hurma ağacında kullanılır.)

• CİBAH

  (Cebhe. C.) Cebheler, alınlar.

• CİBAL

  (Cebel. C.) Dağlar.

• CİBAL-İ MÜBÂHA

  Huk: Hiç bir kimsenin mülkiyeti altında bulunmayan dağlar.

• CİBAL-İ ŞÂHİKA

  Yüksek dağlar.

• CİBAVE

  Toplamak. Cem'etmek.

• CİBAYAT

  (Cibâyet. C.) Vergi, câbilikler, gelir toplamalar.