C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• CARİHA

  (Müe.) Yaralayan. * Kol, ayak gibi her bir vücud azâsı.

• CARİM

  Cürüm ve kabahat sahibi. Suçlu. * Ailesinin maişetini kazanan. * Kesen. * Hurma toplayan.

• CARİN

  Aşınmış ve eskimiş bez.* Belirsiz yol. * Yılan yavrusu.

• CARİS

  Yaygaracı, geveze, terbiyesiz, güldürücü. Çala çaldıran.

• CARİYE

  Geçer olan, akıcı olan. Seyreden giden. * Güneş, şems. * Gemi. * Cenab-ı Hakk'ın in'âm eylediği rızık ve nimet. * Genç ve iyi hizmet eden kadın. Muharebede İslâm düşmanlarından esir edilen kadın hizmetçi.

• CARR

  Çeken, çekici. Sürükleyici. * Harf-ı cer.

• CARRE

  Komşu kadını. * Yularından çekilen deve.

• CARŞEB

  f. Çarşaf, cilbab.

• CARÛ(B)

  f. Süpürge.

• CÂRÛB-ZEN

  f. Süpürücü, çöpçü.

• CARUD

  Nasrani rüesasından olup Şam'ın da reislerindendi. Kitablarında Hz. Peygamber'in (A.S.M.) vasıflarını görüp imân edenlerdendir. Asr-ı Saâdetten önce yaşamıştır.

• CARÛR

  Sel arkı.

• CARÛRE

  Kapı ökçesinin yeri.

• CÂR-ÜL CÜNÜB

  Yabancı kimse. Akrabadan olmayan.

• CA'S

  Pis, necis.

• CASELİK

  Katolik. Başpiskopos, başpapaz, büyük papaz, patrik.

• CASİM

  Şam diyarında bir köyün adı.

• CASİR

  (Cesaret. den) Cesaret eden, cesur, cesaretli.

• CASİYE

  Diz çökmüş.* Topluluk, cemaat. * Yığın, taş yığını.

• CÂSİYE SURESİ

  Kur'an-ı Kerim'in 45. sûresi olup Mekke-i Mükerreme'de nâzil olmuştur. Şeriat, Dehir Suresi de denir.

• CASLİK

  (Cesâlik) Nasrâniler hakîmi. * Çokluk, kesret.

• CASS

  Alçı taşı. * Kireç.

• CASSAS

  Sıvacı, kireççi.

• CAST

  f. Üzüm teknesi. Üzümün sıkıldığı yer.

• CASÛM

  Korkulu rü'ya, kâbus.

• CASUS

  Karpuz.

• CASUS

  (C.: Cevâsis) Hafiye. Gizli sırları haber veren. Kendi asıl şahsiyetini gizleyip, kendini iyi şahsiyet şeklinde göstererek ve gizli yollarla bir devletin askeri, siyasi ve mâli durumlarına dair haberleri başka bir devlet menfaatına olarak toplayıp bildiren kimse.

• CA'SÛS

  (C.: Ceâsis) Kötü huylu, kısa boylu.

• CAŞİRİYYE

  Kuşluk vakti yenen yemek. Kuşluk yemeği.

• CAUB

  Kısa adam.

• CA'V

  Deve ve koyun tersini toplamak.

• CAVERS

  Buğdaylar arasında biten bir cins sarı darı.

• CÂVİD

  (Câvidân, câvidâne, câvidânî) f. Sermedî, sonu olmayan, sonsuz, dâimî, lâyemut.

• CÂVİDÂNE

  f. Câvidân, ebedi, sonsuza âit, sonsuza müteallik.

• CÂY

  f. Yer, makam, mevki.

• CAY-BAŞ

  f. İkâmet yeri, oda, ev. Yurt, mekân, mesken.

• CAY-GÂH

  f. Mevki, makam, rütbe. * Yer, mekân.

• CAY-GİR

  f. Yerleşen, yer tutan, yerleşmiş.

• CÂY-I DİKKAT

  Dikkat edilecek nokta. Dikkat edilecek yer veya şey.

• CÂY-I HAYRET

  Hayret edilecek yer veya şey.

• CÂY-I KARAR

  Dinlenme, durma yeri.

• CÂY-I MÜLÂHAZA

  Düşünülecek nokta, düşünülecek yer.

• CAYİ'

  (C.: Ciya') Aç, acıkmış; aç olan.

• CÂ-Yİ BEHİŞTÎ

  Cennet gibi yer.

• CÂ-Yİ İŞTİBAH

  Tereddüt edilecek nokta.

• CÂ-Yİ MÜLAHAZA

  Düşünülecek nokta. Mülahaza edilecek mes'ele.

• CÂ-Yİ PENAH

  Sığınılacak yer.

• CÂ-Yİ RAHAT

  Rahat edilecek yer.

• CAYİD

  Cömert, sahi.

• CAYÎFE

  Karın içine geçmiş olan yara.