C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• CEBL

  İhtira, ibda. Yoktan yaratma.

• CEBRAİL

  (Cebril, Cibril) Cenab-ı Hakk'ın emirlerini Peygamberlere (A.S.) bildiren büyük melek. Peygamberimiz Resul-i Ekrem'e (A.S.M.) Kur'ân-ı Azimüşşân'ı vahiyle getiren melek (A.S.).

• CEBRE

  Kemik sarmakta kullanılan ağaç. * Tahta parçaları.

• CEBREN

  Zorla. Cebir ve kuvvet istimali ile. Kuvvet kullanarak.

• CEBRÎ

  Zorla icra olunan, rızası olmadan zorla yaptırılan. * Cebriye fırkasından olan.

• CEBR-İ MÂFAT

  Kaybedilen bir şeyin yerine başka bir şey bularak, onunla avunma.

• CEBR-İ NOKSÂN

  Noksanı tamamlama, eksiği ikmâl etme.

• CEBRİYE

  Cüz'i irâdeyi inkâr edenlerin bâtıl mezhebi.

• CEBUB

  Sağlam yer. Muhkem. * Yeryüzü. * Katı ve galiz yer.

• CEBZ

  Çekmek, cezb.

• CE'CEE

  Geri durdurmak. * Deveyi suya çağırmak. * Eşek boncuğu denilen bir boncuk.

• CED'

  Burun, kulak, el kesmek. * Hapsetmek.

• CEDA

  Bol yağmur, rahmet. * Hediye, ihsan. İn'âm. * Avantaj, kazanç.

• CED'A

  Kestikten sonra geri kalan nesne. * Hapsetmek.

• CEDA'

  Kıtlık ve şiddet senesi.

• CEDALE(T)

  Yer. Arz. Dünya. * Hurma koruğu, ham hurma.

• CEDAVİ

  f. Hizmetçi aylığı.

• CEDAVİL

  (Cedvel. C.) Cedveller. * Su yolları. * Listeler.

• CEDAYE

  Geyik.

• CEDB

  Kısırlık. * Kusur.

• CEDCED

  Pek düz yer.

• CEDD

  Babanın babası veya ananın babası. * Büyüklük, azimlik. * Kat'edip geçmek. * Tâli'li olmak. * Kesmek.

• CEDDA'

  Küçük memeli kadın. * Susuz çöl.

• CEDDAT

  (Cedde. C.) Nineler. Büyük anneler, anneanneler, babaanneler.

• CEDDE

  (C.: Ceddât) Büyük vâlide. Annâne, nine. * Yeni olmak.

• CEDDE-İ FÂSİDE

  Ananın anası, anneanne.

• CEDDE-İ SAHİHA

  Babanın anası, babaanne.

• CEDD-İ EMCED

  En büyük cedd. En yaşlı, en büyük baba.

• CEDED

  Yassı, düz yer.

• CEDEF

  (C.: Ecdâf) Makbere, kabir, mezar. * Yemen diyarından gelir bir otun adı. (Bir kimse bu otu yese su içmeye muhtaç olmaz.)

• CEDEL

  Konuşmada kavga etme. Niza. Hakkı bulmak için olmayıp, galib görünmek için çekişme. (Diyalektik) * Man: Meşhur veya müsellem mukaddemelerden terekküb eden kıyastır.

• CEDEL-GÂH

  f. Çekişme yeri. * Mc: Dünya.

• CEDELÎ

  Tartışmaya, münakaşaya ait. Münakaşacı. Tartışmacı.

• CEDEME

  (C.: Cüdem) Yaramaz dişi koyun. * Kısa boylu erkek.

• CEDERÎ

  Vücutta çıkan çiçek hastalığı.

• CEDES

  Kabir, mezar.

• CEDGARE

  f. Reyler, tedbirler, çeşit çeşit yol.

• CEDH

  Bir şeyi başka bir şeyle karıştırmak. * Sütü su ile karıştırmak.

• CEDİ

  Güneş medarının oniki burcundan birisi. Oğlak burcu. (Güneşin cenuba doğru inişinin en aşağı derecesini bildirir.) * Keçinin erkek yavrusu, erkek oğlak.

• CEDİB

  Kıtlık olan yer.

• CEDİD

  Yeni, kullanılmamış.

• CEDİDAN

  Gece ile gündüz. * Yenilenen iki şey. Yenilenenler.

• CEDİL

  Devenin boynuna taktıkları ip.

• CEDİLE

  Kabile. * Nâhiye. * Kuş kafesi.

• CEDİR

  Lâyık, münasib, uygun. * Nihâyet, son. * Etrafı duvarlı yer.

• CEDİYYE

  (C.: Cedâyâ) Gövdeye yapışan kan.

• CEDL

  Yaratmak, halk. * Kuvvet. * Sağlam bükmek. * Azâ, organ, uzuv.

• CEDR

  (Cidr) Duvar. Hâil, perde, zar. * Bir ot adı.

• CEDÛD

  (C.: Cedâyid-Cüdüd) Sütü çekilmiş koyun.

• CEDVA

  Bol yağmur, rahmet. * Armağan hediye.