C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• CEDVAR

  Nebâtattan zerâvende benzer bir ottur ve mâcun yapılır.

• CEDVEL

  Liste. * Su kanalı. Kanal. * Doğru, düz çizgiler çizmeğe mahsus âlet.

• CEDY

  (C.: Cidâ-Ecd) Oğlak. * Burç adı.

• CEDYE

  (C. Cedâyât) Eyer altına konulan keçe.

• CEEY

  Su içmesi için deveyi çağırmak.

• CE'F

  Düşmek.

• CEF'

  Kenara çerçöp atmak. * Zâyi ve bâtıl olmak. * Koparmak. * Bir kabı eğip içindekini dökmek.

• CEFA

  Eziyet. Sıkıntı. Zulüm. * Bir şey yerinde durmayıp bir tarafa ayrılmak.

• CEFA ENDER CEFA

  Cefa içinde cefa. Azab içinde azab veya ayrılık.

• CEFA-DİDE

  f. Cefa çekmiş, cefa görmüş.

• CEFAF

  Kuru olma, kuruma.

• CEFAKAR

  f. Eziyet eden, cefa eden. * Halk arasında: Eziyet çeken, cefa çekmiş mânalarında da kullanılır.

• CEFA-KEŞ

  f. Eziyete dayanan, cefa çeken, acıya katlanan.

• CEFALE

  İnsan topluluğu.

• CEFA-PİŞE

  f. Gaddar, cebbar, zâlim. * Sevgili, mâşuk, sevilen.

• CEFASET

  Hazımsızlık ıztırabı, sindirim zorluğu.

• CEFCAF

  f. Hayâsız, ahlâksız kadın.

• CEFCEF

  Yüce, yüksek yer. * Katı yel.

• CEFF

  Kurumak.

• CEFFAH

  Mütekebbir kimse, gururlu kişi.

• CEFFAR

  (Cefr. den) Cifirci. Cifir yapan kimse.

• CEFFE

  Kalabalık, kütle. * Kalabalığın verdiği uğultu.

• CEFFE-L KALEM

  Düşünmeksizin, birden, hemen. * Kalemin yazısı kurumuş, silinmez. * Kat'i olan şey.

• CEFFET

  Cemaat, topluluk, çok adet.

• CEFH

  Fahirlenmek, mütekebbirlenmek, gururlanmak, kibirlenmek.

• CEFİF

  Kuru, kurumuş.

• CEFİR

  Ok koyulan kap, mahfaza.

• CEFL

  Yağmuru yağmış bulut.

• CEFLA

  Umumi ziyafet.

• CEFN

  Göz kapağı. * Asma çubuğu. * Bıçak ve kılıç kını.

• CEFNAK

  Gözleri büyük, rengi sarıya yakın bir kuşun adı.

• CEFNE

  (C.: Cifân) Su kabı, tekne, teşt. Büyük çanak.

• CEFR

  Dört aylık keçi oğlağı. * Geniş ve örülmemiş kuyu. (Bak: Cifr)

• CEFV

  Kaba muâmele.

• CEFVE

  Cefa, azar.

• CEFVET

  Nezaketsizlik, kabalık, saygısızlık.

• CEHABİZE

  Hakikatlerden, gerçeklerden haberi olanlar.

• CEHAD

  Nimet az olmak. * Ot uzamayıp kalmak. * Su az olmak.

• CEHAD

  Sağlam, katı yer.

• CEHADET

  Tezlik, acelecilik.

• CEHALET

  Bilmezlik, nâdanlık, ilimden ve her nevi müsbet mâlûmatdan habersiz olma. Cahillik.

• CEHAM

  Yağmur vermeyen bulut.

• CEHAMET (CÜHUMET)

  Yüz pörtümek, donuk yüzlü olmak.

• CEHAN

  f. Cihân, dünya, küre-i arz, arz. * Sıçrayan, fırlayan, acele ve çabuk hareket eden.

• CEHARET

  Sesin yüksek olması. Ses yüksekliği.

• CEHBEZ

  (C.: Cehâbize) Basiretli, ileri görüşlü kimse.

• CEHCEHE

  Çağırmak. * Irak etmek, uzaklaştırmak.

• CEHD

  Fazla çalışma. Güç ve kuvvetini sarfetme. İnsanın nefsine hâkim olması. * Azim, gayret, fedakârlık.* Takat.

• CEHELE

  (Cahil. C.) Câhiller. İlimden mahrum olanlar. Bilmeyenler. Nâdanlar.

• CEHEMİYYE

  Cebriye'den Cehm bin Safvan mezhebi üzere "Cennet ve Cehennem fânidir, iman mârifettir ve ikrar değildir" diyen bir tâife.