D Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. D Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• DA'Z

  Cimâ etmek.

• DEAİM

  (Dıâme. C.) Destekler, payandalar, direkler.

• DEAVİ

  (Davâ. C.) Dâvalar, mes'eleler.

• DE'B

  Bir işde devam ve iltizamla emek çekip çalışmak. * Adet, usul, tarz, kaide. * Şân. * Emir. * Kâr. * Tardeylemek.

• DEB'

  Vurmak, darb.

• DEB'

  Yumuşak yer. * Kuvvetle basmak.

• DEBABİC

  (Dibâc. C.) Dallı, çiçekli ipek kumaşlar.

• DEBABİS

  (Debbus. C.) Topuzlar.

• DEBABUD

  İki ırgaçla dokunan bir bez cinsi.

• DEBAR

  Mahvolmak. Helâk olmak.

• DEBAT

  (C. Debâ) Uçmayan çekirge.

• DEBB

  Hareket etmek. * Ağır ağır yürümek.

• DEBBABE

  Kale duvarlarını oymaya yarayan bir savaş aleti. Tank.

• DEBBAĞ

  Derileri sepileyip meşin, sahtiyan, kösele vesaire yapan.

• DEBBE

  (C.: Debbât) Matara dedikleri su kabı. * Yağ. Bal ve macun koyacak kaplar.

• DEBBUS

  (C.: Debâbis) Topuz.

• DEBDAB

  f. şan, şöhret. Azamet, haşmet, cesamet.

• DEBDEBE

  Gürültü, patırtı. Gösteri için yapılan gürültü. Tantana. Haşmet.

• DEBER

  Savaşırken askerin bozulması, bozguna uğraması.

• DEBEŞ

  Evin esası.

• DEBH

  Belini büküp eğildiğinde, başını öne doğru fazlaca eğmek.

• DE'B-İ EDEB

  Edebî usul, kaide. Edeb kaidesi. Edebiyat âdeti, şekli, tarzı.

• DEBİB

  Yürümek. * Harekete geçmek.

• DEBİR

  f. Müsteşar. * Kâtib, yazıcı.

• DEBİSTAN

  f. Mekteb, okul.

• DEBKEL

  Bir araya toplanmış mal. * Derisi kalın, çirkin kimse.

• DEBL

  Küçük eşek. * Toplamak, cem'etmek. * Islah etmek.

• DEBR

  (C.: Dübur) Oğul kız topluluğu. * Bal arısı.

• DEBRE

  (C.: Deberât-Dibâr-Edbür) Savaşırken askerin bozulması. * Bir evlek yer. * Vaktinden sonra gelmek.

• DEBRETMEK

  t. (Tepretmek) Kımıldatmak, harekete getirmek, oynatmak.

• DEBS (DİBÂS)

  Dibekde buğday döğmek.

• DEBSA'

  Çok fazla kırmızı olduğundan, siyah gibi görünen şey.

• DEBŞ

  Çekirgenin ot yemesi.

• DEBUB

  Semizlik ve şişmanlığından dolayı yürüyemeyen deve.

• DEBUR

  Batı rüzgârı. * Fırak, ayrılık. * Halef etmek.

• DEBUS

  f. Topuz.

• DECAC

  (C.: Dücüc) Tavuk. * Horoz, tavuk ve piliç cinsi.

• DECACE

  (Dücâce, dicâce) Tavuk.

• DECC

  Tavuğu çağırmak.

• DECCAL

  Hakkı bâtıl, bâtılı hak olarak gösteren. (Deccal'ın Cennet dediği Cehennem gibi, Cehennem dediği de Cennet gibi olacağı rivâyet edilir. Sahih hadislerin ihbarı ve din büyüklerinin izah ve kabulleri ile, âhirzamanda gelecek ve Risâlet-i Ahmediyeyi inkâr edip İslâmiyeti tahribe çalışacak ve dünyayı fesâda verecek çok şerli ve küfr-ü mutlak yolunda olan dehşetli bir şahıstır. Bir hadis rivâyetinde üç deccal, diğerinde yirmiyedi deccal geleceği Peygamberimiz Aleyhissalâtü Vesselâm tarafından bildirilmiştir. Âlem-i İslâmda muhtelif zamanlarda çıkmış olan dehşetli din düşmanlarının ve anarşiye hizmet edenlerin umumu da rivâvetleri tasdik etmektedir. Bu din yıkıcılığının âhirzamanda daha dehşetli olacağı bildirilmektedir. Şu son asırda görülen ve dünyayı tehdit eden ve Cenab-ı Hakk'ı inkâra kadar cür'et edip medeniyet-i beşeriyeyi tahribe çalışan dehşetli cereyanlar bu gaybi ihbârın doğruluğunu tasdik etmektedir.) (Bak: Mehdi, Mesih, Mesih-üd-Deccal, Süfyan)(Deccal'ın şahs-ı surîsi insan gibidir. Mağrur, fir'avunlaşmış, Allah'ı unutmuş olduğundan; surî, cebbârâne olan hâkimiyetine, uluhiyet namını vermiş bir şeytan-ı ahmaktır ve bir insan-ı dessastır. Fakat şahs-ı mânevisi olan dinsizlik cereyan-ı azîmi, pek cesimdir. Rivayetlerde Deccal'a ait tavsifat-ı müdhişe ona işaret eder. Bir vakit Japonya'nın başkumandanının resmi, bir ayağı Bahr-i Muhit'te, diğer ayağı on günlük mesafedeki Port Artür Kal'asında tasvir edilmiş. O küçük Japon Kumandanının bu surette tasviriyle, ordusunun şahs-ı mânevîsi gösterilmiş. M.)

• DECDECE

  Tavuğa "bilibili" diye seslenmek.

• DECECAN

  Ağırca, yab yab yürümek.

• DECEN

  Çok yağmur.

• DECL

  Örtmek. * Devenin katranlanması. * Karıştırmak, yalan söylemek. Hakkı bâtıl; bâtılı hak diye göstermek. Anarşi çıkarmak. * Bâtılı hak gösteren. * Mübâlâgalı fâili; Deccaldır.

• DECN

  Bol yağmur, rahmet. * Havanın bulutlu olması. * Bir yerde mukim olma. Bir yerde oturma.

• DECRAN

  Neşeli, sevinçli, bahtiyar kimse.

• DECUCAT

  Ayakları kısacık dişi deve.

• DECV

  Nikâh. * Çok karanlık, zulmet.

• DECYE

  (C.: Dücâ) Karanlık, zulmet.

• DE'DA

  Her ayın son günü. * Şaban'ın son günü. * Çok karanlık gece.