D Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. D Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• DÜ-DİLÎ

  f. Tereddüt, kararsızlık, neticeye varamamak.

• DÜELLO

  İtl. Hakareti tamir için iki kişi arasında hususan Avrupa'da ve şâhitler önünde yapılan silâhlı çarpışma.

• DÜF

  (C.: Düfuf) Def.

• DÜF'A

  (C.: Difâ) Çok çabuk akan su.

• DÜFAK

  Bir şeyin dolu olması.

• DÜFFA'

  Büyük sel.

• DÜFN

  Gömülmüş kuyu.

• DÜFUK

  Atılmak. * Dökülmek.

• DÜ-GANE

  f. İki adet, iki tane, ikiz. Çift.

• DÜ-GİTİ

  f. İki âlem. Dünya ve âhiret.

• DÜHAT

  Akıllılar. Akılda çok ileri olanlar. Dehâ sâhibi. Son derece anlayışlı ve zekâ sahibi olanlar.

• DÜHDÜN

  Bâtıl nesne.

• DÜHDÜR

  Bâtıl nesne.

• DÜHME

  Siyahlık, karalık.

• DÜHN

  Ot, yemiş veya çiçekten çıkarılan yağ.

• DÜHRİYY

  Yaşlı, ihtiyar, müsinn.

• DÜHÛR

  Devirler, zamanlar. Dünyalar.

• DÜHÜL

  f. Davul.

• DÜKA'

  Deve öksürüğü.

• DÜKAS

  Uyuklamak.

• DÜKNE

  Siyâha benzer bir renk.

• DÜLAKE

  Davar emziğinde kalan süt bakiyesi.

• DÜLBE

  (C.: Düleb) Çınar ağacı.

• DÜLBENT

  f. Tülbent.

• DÜLCE

  (Delce) Gece vakti bir yere gitmek.

• DÜLDÜL

  Fahr-i Kâinat (A.S.M.) Efendimize mahsus bir katır ki, sonradan Hz. Ali (R.A.) Efendimize bahş buyurulmuştur.

• DÜLFİN

  Denize düşenlere yardım edip, onları kurtaran bir balık.

• DÜLKE

  Küçük bir canavar.

• DÜLU'

  Huruç etmek, çıkmak.

• DÜLUK

  Batma, güneş batması.

• DÜLUK-UŞ ŞEMS

  Güneşin batışı.

• DÜ'LUL

  (C.: Dâlil) Belâ, zahmet, dâhiye.

• DÜM

  f. Kuyruk.

• DÜMA

  (Dümye. C.) Suretler. Küçük putçuklar.

• DÜMA'

  Hastalık veya ihtiyarlık sebebiyle gözden akan yaş. * Bahar günlerinde üzüm çubuğundan akan su.

• DÜMAC

  Çok sağlam nesne. * Gizli örtülü olan şey.

• DÜMAN

  Yemişin çürüklü olması. * Ekine su düşüp, kesilmek.

• DÜMASİR

  (Demser) İnişi yumuşak olan yer. * Etli, büyük deve.

• DÜM-BÜRİDE

  f. Kuyruğu kesik.

• DÜM-ÇE

  f. Kısa kuyruk, kuyrukçuk.

• DÜMDAR

  f. Askerlikte arttaki emniyeti te'minle vazifeli, geriden gelen ve askeri tâkib eden birlik. Ordunun geriden emniyet kuvveti. * Mc: Son zamanlarda gelen büyük evliyâullah.

• DÜMEL (DÜMMEL)

  Tıb: Büyük kan çıbanı.

• DÜMLUK

  Yassı, yuvarlak taş.

• DÜMLUS

  Berrak, yumuşak nesne.

• DÜMLÜC

  Doğan kuşu. * Kan alacak yer.

• DÜMME

  Arap oyunlarından bir oyun ismi. * Yol, tarik.

• DÜMU'

  (Dem'. C.) Gözyaşları.

• DÜMUK

  Ansızın duhul etmek, birdenbire girmek.

• DÜMUR

  Destursuz olarak eve girmek.

• DÜMUS

  Geceleyin çok karanlık olmak.