D Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. D Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• DANIK

  (C.: Devânik) Bir dirhemin altıda biri ve iki kırât ağırlığı. (Her kırat beş arpa ağırlığıdır.) * Zayıf düşkün davar.

• DANIŞTAY

  (Bak: Şurâ-yı devlet)

• DANİ'

  Hor, zelil.

• DANİK

  Nezle.

• DANİK

  Bir dirhemin dörtte biri. * Mangır.

• DANİSTEN

  f. Bilmek.

• DÂNİŞ

  f. Bilgi, ilim. Biliş.

• DÂNİŞ-GEDE

  Üniversite.

• DÂNİŞ-GER

  f. Alim, bilgin.

• DANİŞÎ

  Alim, bilgin, bilgili.

• DANİŞMEND

  (C.: Dânişmendân) f. Bilgili, ilimli. * Tanzimattan evvel, kadıların yanında stajyer olarak çalışan kimseler için kullanılan bir tâbirdi.

• DANİYE

  Yakında olan.

• DANK

  (Dunuk) Darlık, dıyk.

• DANKA'

  Dar, sıkıntı. Zararlı, zarara sebeb olan.

• DANTELA

  Fr. Tentene. Her nevi iplikle örülen, bir kumaşın kenarına işlenen türlü biçimde ince örgü, dantel.

• DANU'

  Evlâdı çok olmak.

• DANV

  Oğul ve kız, veled.

• DAR'

  (C.: Durâ-Duru) Davar emziği.DAR' : Men'etmek, engel olmak. * Ansızın haberli olmak. * Eğrilik.

• DÂR

  f. Sâhib, mâlik, tutan (mânasındadır.) Meselâ: Bayrakdâr $ : Bayrak tutan.

• DÂR

  Yer, mekân, konak.

• DÂR Ü GİR

  Kavga, savaş, muharebe, harp, ceng.

• DARA

  f. Eski Fars hükümdarlarından dokuzuncusu Keykubat'ın bir ismi. * Hükümdar. * Cenab-ı Hakk'ın bir ismi.

• DAR'A'

  Başı siyah, gövdesi beyaz olan davar. (Müz: Edrâ.)

• DARA'

  Düz yer. * Birbirine girmiş olan sık bitmiş ağaçlar.

• DARA'

  Zayıf. Zelil, hakir. * Muti, itâat eden, boyun eğen.

• DARAA

  Tevazu etmek, alçak gönüllü olmak. * Emre uymak, muti olmak. * Zayıf ve zelil olmak.

• DARAB

  Koyu beyaz bal.

• DARABAN

  Vurma, vuruş. Çarpış, çarpıntı, çarpma.

• DARABAN-I KALB

  Kalb çarpıntısı, kalbin vuruşu.

• DARABÂT

  (Darbe. C.) Vuruşlar. Çarpmalar. Vurmalar.

• DARABÂT-I ANİFE

  Şiddetli vuruşlar.

• DARABİNE

  Kapı bekçileri.

• DARAFE

  Çokluk, kesret.

• DARAGIM

  (Dırgam. C.) Arslanlar, esedler, dırgamlar.

• DARAĞACI

  t. İdama mahkûm olanların asıldıkları sehpa.

• DARAKA

  (C.: Derk- Edrâk-Dırâk) Deriden yapılmış olan kalkan. * Gırtlağın hançereyi meydana getiren kıkırdaklarından kalkan şeklinde olanı.

• DARAME

  Ucu ateşli kuru ot ve odun.

• DARARE

  Gözsüzlük.

• DARAS

  Ekşi yemekten dolayı dişin kamaşması.

• DARAT

  f. Debdebe, tantana, şan, gösteriş, çalım.

• DARAVET

  Adet, alışıklık, alışkanlık.

• DARAYÎ

  f. Sahib, mâlik olma. * Hüküm sürme, hâkimiyet kurma. * Bir nevi kumaş.

• DARB

  (C.: Durub-Edrub) Vurmak, vuruş, çarpmak. * Beyan etmek. * Seyretmek. * Nev, cins. * Benzer, nazir. * Eti hafif olan.

• DARB

  (C.: Dürub) Kapı, bâb. * Büyük, geniş sokak. * Dâr-ı İslâmla dâr-ı harp arasında olan sınır ve hudut.

• DARBAM

  f. Direk, kiriş.

• DAR-BAZ

  f. Canbaz.

• DARBE

  (C.: Darabât) Vuruş, vurma, çarpma. * Musibet, belâ, âfet, felâket.

• DARBEHA

  Başını aşağı eğmek. * Muti olmak, itaat etmek, söz dinlemek.

• DARBELE

  Bir yürüme çeşidi. * Davul çalmak.

• DARBEN

  Döğerek, vurarak. * Çarparak.