F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• FELAN

  İnsanlar içinde alem isimlerden kinâye bir isim.

• FELASİFE

  Felsefeciler. Filozoflar, felsefe ile uğraşanlar. * Düşüncesiz, kaygısız, rahat yaşayanlar. * Dinsizler.

• FELASİFE-İ YUNAN

  Yunan feylesofları.

• FELAT

  Sahrâ, çöl. şenliksiz yer.

• FELC

  Nüzul, inme. Vücudda bir kısmın veya çok kısımların hareket etmekten âciz kalışı. * İki kısma yarılmak. * Küçük nehir. * Fevz, zafer.

• FELCES

  Haris kimse. * Baldırı ve mak'adı zayıf olan kadın.

• FELEC

  Küçük nehir. * Dişlerin seyrek olması. * El eğriliği.

• FELEHDEM

  Büyük deniz. * Hafif nesne.

• FELEK

  Gök, gök katı, devir. * Tâli', baht. * Büyük ve dâirevi olan şey. * Her gök seyyaresinin gezdiği âlem. * Dünyâ, âlem, * Bir zilli âlet. * Yuvarlak kütük, kızak.(Felek her türlü esbab-ı cefasın toplasın gelsin Dönersem kahpeyim millet yolunda bir azimetten. N. Kemal)

• FELEKÎ

  (Felekiyye) Feleğe mensub. Felekle ilgili. * Astronomik.

• FELEK-İ EFLÂK

  Göğün en son katı. (Bak: Arş)

• FELEKİYYAT

  Göklerin ilmi. (Kozmoğrafya, Astronomi)

• FELEKİYYUN

  Gök ilmi ile uğraşanlar. (Astronomlar, Kozmoğrafyacılar)

• FELEKMEŞREB

  Mc: Sözünde durmaz, verdiği sözü tutmaz. * Kimine yâr olur, kimine olmaz.

• FELEKSEYR

  f. Hareketleri ve gidişi süratli olan.

• FELEK-ÜL A'ZAM

  (Bak: Felek-i eflâk)

• FELEKZEDE

  f. Feleğin kahrına uğramış, tâlihsiz.

• FELENCE

  Hoş kokulu sarı renkli bir tohumdur. Yemen'den gelir. * Besbâse yaprağı.

• FELETAT

  Lisanın döküntüleri, iradesiz ağızdan çıkan söz veya kelime. * Ansızlık. * Her ayın son geceleri. (Bak: Hey'atin feletâtı)

• FELEVAT

  (Felât. C.) Susuz çöller, sahralar.

• FELFAK

  Ağaç dibinden çıkan budağın yaprağı.

• FELFEL

  İri gövdeli, semiz adam.

• FELFELE

  Yemeğe biber katmak.

• FELH

  (C: Füluh) Yarmak, şakk. * Kesmek.

• FELHA

  (C: Eflâh-Felhâ) Alt dudakta yarık olması.

• FELHEM

  Çulha mekiği.

• FELÎCE

  Kaftan ve bez parçası.

• FELİHAZA

  (Fe-li-zâlik) Bunun için, şunun için, imdi (mânasında.)

• FELÎL

  Bir yere toplanmış kıl. * Devenin azısı.

• FELÎMUN

  şebrem denilen ot.

• FELİZALİK

  (Bak: Felihâzâ)

• FELK

  Yarmak, şakk.

• FELKAM

  Geniş, vâsi'.

• FELKE

  Ayın dolunay şekli.

• FELL

  (C: Fülül - Eflâl) Gedik, rahne. * Yaralamak. * Cenkte askeri bozmak. Harbdeki askerin bozulması. * Kılınç yüzündeki açılan gedik. * Susuz kır yer. * Güruh, cemaat. * Muvakkat delilik.

• FELLAH

  Ekinci, çiftçi, ziraatle uğraşan arab. * Zenci, siyah arab.

• FELLAZ

  Bostancı.

• FELLUCE

  (C: Felâlic) Ziraate müsait yer.

• FELS

  (Füls) (C: Fülüs) Pul, Bakır para. * Balık pulu.

• FELSEFE

  Yunanca (Philosophos)dan Arapçalaşmış. Feylesofların mesleği. * İlm-i hikmet. * Maddeyi, hayatı ve bunların çeşitli tezâhürlerini, sebeblerini, ilk unsurları ve gaye cihetinden inceleyen fikri çalışma ve bu çalışmaların neticelerini toplayan ilim. * Herkesin hususi fikri. Mantık. * Bir ilmin prensipleri. * Marifet ve hikmet sevgisi. * Meşhur bir feylesofa göre olan hususi prensipler, nazariyeler. * Tabiat, huy ve mizaç sakinliği; rahatlık. (Bak: Hikmet, Nokta-i nazar)(Hikmet-i felsefe ile hikmet-i Kur'aniyenin hayat-ı içtimaiye-i beşeriyeye verdiği terbiyeler: Amma hikmet-i felsefe ise hayat-ı içtimaiyede nokta-i istinadı, "kuvvet" kabul eder. Hedefi, "menfaat" bilir. Düstur-u hayatı, cidal tanır. Cemaatlerin râbıtasını "Unsuriyet, menfi milliyeti" tutar, Semerâtı ise, "Hevesât-ı nefsaniyeyi tatmin ve hâcât-ı beşeriyeyi tezyid"dir. Halbuki: Kuvvetin şe'ni, "Tecavüz" dür. Menfaatın şe'ni, her arzuya kâfi gelmediğinden üstünde "Boğuşmaktır." Düstur-u cidâlin şe'ni, "Çarpışmaktır." Unsuriyetin şe'ni, başkasını yutmakla beslenmek olduğundan; "Tecavüz"dür. İşte bu hikmettendir ki; beşerin saadeti selb olmuştur.Amma hikmet-i Kur'aniye ise, nokta-i istinadı, kuvvete bedel "hakk"ı kabul eder. Gayede menfaate bedel, "fazilet ve rızâ-yı İlâhî"yi kabul eder. Hayatta düstur-u cidal yerine, "düstur-u teavün" ü esas tutar. Cemaatlerin rabıtalarında: unsuriyet, milliyet yerine "râbıta-i dinî ve sınıfî ve vatanî" kabul eder. Gayâtı, hevesât-ı nefsaniyenin tecavüzâtına sed çekip, ruhu maaliyâta teşvik ve hissiyât-ı ulviyesini tatmin eder ve insanı kemâlât-ı insaniyeye sevkedip insan eder... Hakkın şe'ni, "ittifak"tır. Faziletin şe'ni, "tesanüt"tür. Düstur-u teavünün şe'ni, "birbirinin imdadına yetişmek"tir. Dinin şe'ni, "uhuvvet" tir, "incizab" dır. Nefsi gemlemekle bağlamak, ruhu kemâlâta kamçılamakla serbest bırakmanın şe'ni, "saadet-i dâreyn" dir... S.)(Dinsiz felsefe, hakikatsız bir safsatadır ve kâinata bir tahkirdir. S.)

• FELSEFE-İ BEYAN

  Beyan İlmindeki kaidelerin vaz'ediliş sebeb ve gayelerinin açıklanması.

• FELSEFE-İ TARİHİYYE

  Târih felsefesi.

• FELSEFÎ

  Felsefeye mensub ve felsefe ile alâkalı.

• FELSEFİYYAT

  Felsefe ile ilgili bilgi ve düşünceler, hikmet bilgileri.

• FELTE

  Ansızlık. * Darlık. * Her ayın son gecesi.

• FELTUT

  Küçüklüğünden dolayı iki tarafı gelip birleşmiyen elbise.

• FELÜVV(E)

  (C: Eflâ-Felâvâ) Atın yavrusu. Tay.

• FELY

  Bit toplamak. * Şiirin ince mânâlarını çıkarmak. * Kesmek. * Kılıç ile vurmak.

• FELYUN

  Ermeni kili.

• FEM

  Ağız. Dihen. (Kelimenin aslı: "Feveh" veya "Fâh" dır.)