H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• HALEN

  şu anda, henüz, şimdiki hâlde.

• HALENBUS

  Serçe renginde, ondan küçük bir kuş.

• HALENC

  (C.: Halânic) Ağaç, şecer.

• HALESA

  (Hâlis. C.) Hâlis, sâfi.

• HÂLET

  Suret. Hâl. Keyfiyet.

• HÂLET-İ CEHENNEM-NÜMUN

  Cehennem gibi çok azab verici hal.

• HÂLET-İ GAŞY

  Kendini bilmeyecek derecede baygınlık.

• HÂLET-İ NEZ'

  Ölüm hâleti. Can verme zamanı. Sekerat vakti.

• HÂLET-İ RUHİYE

  İnsanın ruh hâleti, manevi ve iç durumu.

• HÂLET-İ ŞUHUD

  şuhud hali, mânen veya misalen seyretme hâleti.(...Fakat ihatasız olan hâlet-i şuhudda ve rü'ya gibi rü'yetlerini tâbirde verdikleri hükümlerinde hakları olmadığı için kısmen yanlıştır. M.)

• HALEVAR

  f. Ay şeklinde olan, hilâl gibi olan.

• HALEVAT

  (Halâ. C.) Halvetler, boşluklar. * Yalnız bulunulacak yerler.

• HALEZON

  Sümüklü böcek kabuğu. Kabuklu sümüklü böcek.

• HALF

  Ardı. Arka. Kendinden sonra gelen. Arka taraf.

• HALF(E)

  Yemin etmek. Andiçmek. Kasem etmek.

• HALFE

  Andiçme, yemin etme.

• HALFE

  Yerine adam koymak. * Kılavuz.

• HALF-I İMÂM

  İmâmın ardı, arkası.

• HALFÎ

  Arka, ard ile alâkalı olan.

• HALHAL

  (C.: Halâhil) Ulu, şerif kişi.

• HALHAL

  Eskiden kadınların süs için ayaklarının topuklariyle baldırları arasına yani ayak bileklerine taktıkları altundan veya gümüşten yapılmış halka. Ayak bileziği.

• HALHALE

  Esneklik, elâstikiyet.

• HALIK

  (C.: Huluk-Havâlık) Büyük dağ. * Ağaca dolaşmış olan üzüm çubuğu. * Süt ile dolu olan koyun memesi. * Tıraş eden. Berber.

• HALIK

  Yoktan yaratan. Yaratıcı. Allah (C.C.)

• HALIKIYYET

  Yaratıcılık. Halk edicilik. İcad ve takdir.

• HALİ

  Tenhâ. Boş. Sahipsiz. Issız. İçinde bir şey olmama.

• HALİ'

  Boşanmış erkek, zevcesini şer'an terketmiş adam. (Müennesi: Hâlia'dır.) * İtaatsız, isyan eden, utanmaz, kayıtsız, hayasız. * Kovulmuş. * Soyulmuş.

• HALÎ

  Gamsız, kedersiz, gailesiz, dertsiz. * Evlenmemiş erkek, bekâr adam.

• HALÎ

  Hâl ile, vaziyet ile. Tavra âit. şimdiki. Hâle mensub.

• HALÎ'

  Ailesinden ayrılan kimse. * Kurt.

• HÂL-İ HÂZIR

  Şimdiki zaman, bu anki durum.

• HÂL-İ İHTİZAR

  Can çekişme, ölüm ânı.

• HÂL-İ İNTİZAR

  Bekleme hâli.

• HÂL-İ SAHV

  Arızi veya dâimi sebeplerle, şuurunu kaybetmiş bir kimsenin, muvakkaten şuurunun yerine gelmesi hâli.

• HÂL-İ SİYAH

  Siyah ben.

• HALİB

  (C.: Halebe) Aldatıcı, hilekâr, sahtekâr. (Müennesi: Hâlibe'dir.)

• HALİB

  Sütçü, süt satan kimse. * Sidik borusu.

• HALÎB

  Taze süt.

• HALÎC

  Liman. Boğaz. Kanal. Körfez. Koy. Denizin kara içine nehir gibi uzanmış kısmı. * Irmak. * Büyük çanak. * İp. * Deve ağzı.

• HALİC(E)

  Hareket ettirme. Sarsma, oynatma.

• HALİCE

  Pamuk eğiren.

• HALÎCE

  İçinde hurma ıslanmış süt. * Üzüm sıkıntısı.

• HALÎC-İ FÂRİS

  Basra körfezi.

• HALİÇ

  (Bak: Halîc)

• HALİÇE

  Küçük halı. Kilim. Seccâde. (Kaliçe de yazılır.)

• HALİD

  (Hulud. dan) Sonsuz, ebedi. Daimi.

• HALİD BİN SİNAN

  Benî Abes kabilesinin Bin-Bagis'ten ehl-i tevhid bir zat olup; Hz. Peygamber Efendimiz, bu zat hakkında: "O bir nebi idi, fakat onun kavmi onu zâyi etti" buyurmuşlardır. Kendisi Peygamberimizin zamanına yetişememiş ise de kızı Nezd, Hz. Peygamberimize geldiğinde, o sırada Peygamberimizin âyetini okuduğunu işitince: "Bunu, babam da okurdu" demiş olduğu rivâyet edilir.

• HALİD BİN VELİD

  Câhiliye devrinde Kureyş eşrafındandı. Hudeybiye muahedesinden sonra Müslüman oldu. Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm, kendisine Seyfullah namını vermiştir. Çok kahraman bir gazi idi. Suriye, Filistin, Şam gibi yerler onun himmeti ile feth olunmuştur. 18 Hadis-i şerif nakletmiştir.Hicri 21 senesinde Suriye'de dar-ı bekaya göçerken: "Bunca muharebelerde bulunup bu kadar yaralar almış olduğum halde, hiç birinde vefat etmeyip akıbet yatakta öldüğüme kederleniyorum." meâlinde konuşmuş, atını ve silâhlarını fisebilillah vakfetmiştir. (R.A.)

• HALİDAT

  (Hâlide. C.) Sürüp gidenler, devam edenler.

• HALİDE

  f. Saplanmış, dürterek bastırılmış.