H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• HALVET-İ FÂSİDE

  Karı-kocanın aralarında şer'î mâni olmasına rağmen birleşmeleri.

• HALVET-İ SAHİHA

  Karı-kocanın aralarında şer'î mâni bulunmaması halinde birleşmeleri.

• HALVETNİŞİN

  Yalnız başına bir yere çekilip ibadetle meşgul olanlar.

• HALY

  (C.: Huliy) Altından ve gümüşten olan süs eşyâları.

• HALY

  Ot biçmek.

• HALZ

  Kabuğunu çıkarmak, derisini soymak.

• HAM

  f. Bükülmüş, kıvrılmış, eğrilmiş.

• HAM

  f. Olmamış, pişmemiş, çiğ. * Nâfile, beyhude, boşuboşuna. * İşlenmemiş, üzerinde çalışılmamış. * Acemi kimse, tecrübesiz. Terbiye görmemiş kişi.

• HAM' (HIM')

  (C.: Ahmâ') : Kaynata. Zevc tarafından olan kimseler.

• HAM' (HUMU')

  Eğrilik, aksaklık.

• HAM MADDE

  Bir şeyin meydana getirilmesi için işlenilen ana maddelerden her biri.

• HAMA

  Hıfzetmek, korumak. * Kovmak, defetmek.

• HAMA'

  Kara balçık.

• HAMAİD

  (Hamîde. C.) Bir kimsenin medhedilmeğe lâyık olan işleri.

• HAMAİL

  (Himâle. C.) Tılsım, muska. * Kılıç kayışı, kılıcı bele bağlamaya yarayan kayış.

• HAMAİM

  (Hamâme. C.) Güvercinler.

• HAMAK

  İki ağaç veya direk arasına asılarak içine yatılan ağyatak.

• HAMAKAT

  Ahmaklık. Budalalık. Bönlük. Anlayışsızlık.

• HAMALE

  Bir mala kefil olma.

• HAMAM(E)

  (C.: Hamâim) Güvercin kuşu.

• HAMAN

  Peygamber Hz. Musa (A.S.) zamanındaki Mısır Fir'avununun vezirinin ismi.

• HAMARAT

  Becerikli, elinden iş gelir, cerbezeli.

• HAMAS

  Verem. * Yumuşaklıkla ve kolaylıkla bir şeyi çıkarmak.

• HAMASET

  Yaradılıştan olan cesâret. Bahadırlık. Cesurluk. Kahramanlık. Yiğitlik.

• HAMASÎ

  Hamâsetle alâkalı. Fıtrî cesarete âit ve müteallik.

• HAMASİYYAT

  Kahramanlık destanları.

• HAMAT

  Kaynana.

• HAMATA

  Katılık. * Yanmak. * Boğaz ağrısı. * Darı samanı. * Kalbin ortası.

• HAM-BE-HAM

  f. Kıvrım kıvrım. Büklüm büklüm.

• HAMD

  Medih, övmek.Cenab-ı Hakk'a karşı kulların memnuniyet ve sevinçlerini ve O'na hamd ve şükür ile medihlerini bildirmeleri, senâ etmeleri. (Bak: Elhamdülillah) (Hamd'in en meşhur mânası; sıfat-ı kemaliyeyi izhar etmektir. Şöyle ki: Cenab-ı Hak insanı, kâinata câmi' bir nüsha ve onsekizbin âlemi hâvi şu büyük alemin kitabına bir fihriste olarak yaratmıştır. Ve Esmâ-i Hüsnâ'dan her birisinin tecelligahı olan her bir âlemden bir örnek, bir nümune insanın cevherinde vedia bırakmıştır. Eğer insan, maddi ve manevi her bir uzvunu Allah'ın emrettiği yere sarfetmekle hamdin şubelerinden olan "şükr-ü örfi"yi ifâ ve şeriata imtisal ederse, insanın cevherinde vedi'a bırakılan o örneklerin her birisi kendi âlemine bir pencere olur. İnsan o pencereden o âleme bakar. Ve o âleme tecelli eden sıfatla, o âlemden tezahür eden isme bir mir'at ve bir âyine olur. O vakit insan; ruhu ile, cismi ile, âlem-i şehadet ve âlem-i gayba bir hülâsa olur. Ve her iki âleme tecelli eden, insana da tecelli eder. İşte bu cihetle insan, sıfat-ı kemaliye-i İlâhiyyeye hem mazhar olur, hem müzhir olur. İ.İ.)(Hamd ü senâ, medih ve minnet O'na mahsustur, O'na lâyıktır. Demek nimetler O'nundur ve O'nun hazinesinden çıkar. Hazine ise dâimîdir. M.)

• HAMD Ü SENA

  Cenab-ı Hakk'a hamd ve O'nu isimleriyle medhetmek.

• HAMDE

  Ateş gürültüsü.

• HAMDELE

  Elhamdülillah demenin kısaca ismi. Bu sözün masdar haline getirilip kısaltılması.

• HAME

  Kafatası, başın üst kısmı.

• HAME

  Yaş ot demeti, taze ekin destesi, bir sap üzere bitmiş taze ekin. * Havası bozuk hastalıklı yer.

• HAME'

  Uzun müddet su ile yumuşayıp değişmiş cıvık ve kokar çamur. Balçık.

• HÂME

  f. Yontulmuş kalem.

• HÂME VÜ ŞEMŞİR

  Kalem ve kılıç.

• HAMEC

  Zayıflık.

• HÂMEGÜZAR

  f. Kalemle yazılmış.

• HÂME-İ EDEB

  Edebiyat kalemi.

• HÂME-İ ŞEKVÂ

  şikâyet kalemi. şikâyet yazan kalem.

• HÂME-İ ZERRİN

  Altın kalem, altından yapılmış kalem.

• HAMEK

  Her şeyin küçükleri. * Siyah bulut.

• HAMEL

  Kuzu. * Ast: Burçlardan birinin adıdır. Bu burcu teşkil eden yıldızlar kuzuya benzediği için arapça kuzu demek olan hamel denilmiştir. Güneş bu burca 21 Mart'ta girer ve gece ile gündüz bir olur.

• HAMELAT

  (Hamle. C.) Saldırışlar, saldırmalar. * Atılmalar, atılışlar.

• HAMELE

  Taşıyanlar, yüklenenler, kaldıranlar.

• HAMELE-İ ARŞ

  İsrâfil, Cebrâil, Mikâil, Azrâil (A.S.)lar.

• HAMELE-İ HÜCCET

  Günah ve sevabları yazan melekler.

• HAMELE-İ KUR'AN

  Hâfızlar. Kur'anı ezbere okuyup ilmi ile amel eden mes'ud kimseler.