H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• HARBEN

  Savaşarak, harbederek, döğüşerek. Muharebe etmek suretiyle.

• HAR-BENDE

  f. Seyis. Eşek ve katır gibi yük hayvanlarına bakan kimse. * Tar: Saray katırcıları.

• HARBES

  Bir ot cinsi.

• HARBESİSA

  Şey mânasına kullanılan bir isimdir.

• HARBEŞ

  Fesâd vermek, ifsad etmek, bozmak.

• HARB-GÂH

  f. Harp meydanı, savaş alanı, muharebe yeri.

• HARB-GİR

  f. Harp yapan. Harpçi.

• HARBÎ

  Dâr-ül harbde bulunan ve müslim olmayan kimse. Arada anlaşma yapılmamış düşman. * Harbe mensub ve müteallik. * Tüfek temizliği için kullanılan demir çubuk.

• HARB-İ UMUMÎ

  Genel harp, umumî savaş. 1914 senesinde başlayan Birinci Cihan Harbi.

• HARBİYE

  Harb işlerine ait. Harb okulunun adı. Harbiye mektebi.

• HARBİYE NAZIRI

  Askerlik işleriyle alâkalı dairenin başında bulunan memura verilen ünvandır. Kuva-yı Milliyenin Anadolu'da kurduğu hükümette "Milli Müdafaa Vekili" adını taşıyan bu ünvan, Osmanlı Hükümetine 1908 Temmuz inkılâbı arifesinde kurulan Said Paşa kabinesiyle girmiştir. Ondan evvel "Serasker" adını taşıyordu. Harbiye Nazırı'nın başında bulunduğu daireye "Harbiye Nezareti" denilirdi. (O.T.D.S.)

• HARBÜŞ

  Yırtıcı bir kuş. * Alaca yılan.

• HARBÜZ(E)

  f. Karpuz, kavun.

• HARBÜZE-FÜRUŞ

  f. Karpuz kavun satan adam.

• HARBÜZE-İ RUBAH

  Ebucehil karpuzu.

• HARBÜZE-ZAR

  Karpuz kavun bostanı.

• HARC

  Gider, sarfiyat, bir iş için kullanılan madde. * Vergi. * Çıkmak. * Yeni çıkan bulut. * Yemâme vilayetinde bir yer. * Ecir. * Buğday. (Dinimizde lüzumsuz harcamak, israf haramdır. Zillet ve fakirliğe sebeptir.)

• HARCA'

  Ayakları beline varana kadar beyaz olan koyun.

• HARCE

  (C.: Hurc-Haracât) Deve sürüsü. * Sık bitmiş ağaç.

• HARCEF

  Soğuk rüzgâr.

• HARC-I ÂLEM

  Herkese elverişli, her keseye münasib.

• HARC-I RAH

  Yol harcı, yol parası. Yol masrafı, yol için verilen para.

• HARDAL

  Çok küçük tohumları olan ve yaprakları yenen bir nebat ismi. Döğülerek macun haline getirilir ve sofrada iştah açmak için kullanılır.

• HARDALE

  Hardal tanesi. * Nesneyi ufak edip kesmek.

• HARDAN

  Kızgın, hiddetli, gadaplı. * Kast ve men'edici, engel olan.

• HARE

  f. Yiyecek.

• HARE

  f. Kaya, sert taş. * Bir cins dalgalı kumaş.

• HAREC

  Darlık, zorluk, sıkıntı. * Dar yer, sık ağaçlı yer. * Günâh.

• HARED

  Hışım etmek. * Menetmek, engel olmak.

• HAREKÂT

  (Hareket. C.) Hareketler.

• HAREKÂT-I HARBİYE

  Harp harekâtı.

• HAREKÂT-I MÜŞTEREKE

  Müşterek hareketler, beraber davranışlar.

• HAREKE

  Arapça harflerin u, e, i şeklinde okunacağını gösteren işaretler. (Zamme "ötre" fetha "üstün" kesre "esre" (gibi) * Hareket lafzının Arapça terkibde aldığı şekil.

• HAREKET

  Kımıldanma. Davranış. Yola çıkmak. Bir cismin sabit bir noktaya göre yerinin veya durumunun değişmesi. Sarsıntı.

• HAREKET-İ ARZ

  Zelzele, deprem, yer sarsıntısı.

• HAREKET-İ DÂHİL

  Tar: Kanuni Sultan Süleyman zamanında Süleymaniye medreselerinin binasından sonra onikiye çıkarılan tarik-i tedris (okutma yolu) silsilesinin dördüncü mertebesindeki müderrislerine verilen bir ünvandır.

• HAREKET-İ MER'İYYE

  Gerçekte olmadığı halde, var imiş gibi görünen hareket.

• HAREKET-İ MİHVERİYE

  Mihver, eksen etrafındaki muntazam hareket.(Şems, hareket-i mihveriyesi ile silkinse, meyveleri düşmez, silkinmezse yemişleri olan seyyarat düşüp dağılacaktır. M.)

• HAREKET-İ MÜSTAKİME

  Fiz: Doğru bir çizgi üzerinde olan hareket.

• HAREM

  Herkesin girmesine müsaade edilmeyen yer. Kadınlara mahsus oda. (Misafirlere ve erkeklerin girmesine müsaade edilen yere de"selâmlık" denir.)(Tesettür kadınlar için fıtrîdir ve fıtratları iktiza ediyor. Çünkü, kadınlar hilkaten zaife ve nâzik olduklarından kendilerini ve hayatından ziyade sevdiği yavrularını himaye edecek bir erkeğin himaye ve yardımına muhtaç bulunduğundan; kendini sevdirmek ve nefret ettirmemek ve istiskale mâruz kalmamak için fıtrî bir meyli var. L.)

• HAREMEYN

  İki mukaddes harem. Müşrik ve kâfirlere yasak olan mukaddes Mekke-i Mükerreme ve Medine-i Münevvere.

• HAREMEYN-İ ŞERİFEYN

  Mekke'deki Kâbe ile Medine'deki Ravza-i Mutahhara.

• HAREM-İ ŞERİF

  Kâfir ve müşriklerin girmesi yasak olan ve canlı mahlukun öldürülmesi men'edilen Mukaddes Kâbe ve civârı.

• HAREM-SERAY

  Sarayların kadınlara mahsus olan kısımları. Buna "Harem-i Hümayun" da denilir. * Câmi içi.

• HARES

  Dilsizlik, ebkemiyyet.

• HARES

  (Haris. C.) Bekçiler, muhafızlar.

• HAREŞE

  Sinek.

• HAR'ET

  Terslemek.

• HAREZ

  (C.: Ehrâz) Çocukların oynadıkları ceviz.

• HAREZE

  (C.: Harez-Harezât) Boncuk.