H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• HASVA'

  Toprak parçası.

• HASVE

  (C.: Husvât) Yudum yudum, azar azar içme.

• HAŞ

  Kalb.

• HAŞ

  f. Süprüntü, kırıntı, döküntü. * Kızgınlık, hiddet.

• HAŞÂ'

  (C.: Ehşâ) Nefes tutukluğu. * Nefesin tutulması. * Nâhiye. * Kalb.

• HÂŞÂ

  Aslâ. Kat'iyyen. Öyle değil. Allah korusun...(mânasına söylenir.)

• HAŞAFET

  Kin ve düşmanlık, haset ve adavet.

• HAŞAHİŞ

  (Haşhâş. C.) Haşhaşlar.

• HAŞÂ-İ BATIN

  Bağırsaklar.

• HAŞAİŞ

  (Haşiş. C.) Kuru otlar.

• HAŞAK

  f. Süprüntü, çöp. Yonga.

• HAŞAN

  Kokmuş tuluk.

• HAŞARI

  Yaramaz, rahat durmaz, hırçın.

• HAŞAS

  Arz haşereleri.

• HAŞB

  Hayırsızlık. * Haşinlik.

• HAŞBA'

  Kuru, yâbis.

• HAŞEB

  Kereste imâlinde kullanılan kalın ve kuru ağaç.

• HAŞEBE

  (C.: Haşebât) Odun, ağaç. Yonga.

• HAŞEBİYET

  Odunluk, odun niteliği.

• HAŞEB-PARE

  f. Tahta parçası. Yonga.

• HAŞED

  İnsan topluluğu, cemaat.

• HAŞEF

  Hurmanın yaramazı. * Eski elbise diken. * Devenin sütünün çok olması.

• HAŞEFE

  Hiss. * Harekete ve yürüyüş sesine derler.

• HAŞEFE

  (C.: Haşef-Haşefât) Sünnet mevziine varana kadar olan zeker başı. * Yaşlanmış kuru kadın. * Kuru hamur. * Yumuşak taş.

• HAŞEL

  Bayağılaşma, rezil olma. Bayağılık, rezillik, âdilik. * Her nesnenin kötüsü.

• HAŞEM

  Burun içinde olan bir illettir ve kokuyu değiştirir. * Genzin tıkanıp burnun koku almaması.* Etin kokması.

• HAŞEM

  Taraftarlar ve hizmetçiler. Düşmanlarına karşı koruyanlar. Aile.

• HAŞEME

  (C.: Haşem) Kol. Kollukçu. Hizmetkâr.

• HAŞEM-NİŞİN

  f. Göçebe.

• HAŞENE

  (Haşin. C.) Sert, katı ve kalb kırıcı olanlar.

• HAŞERAT

  (Haşere. C.) Küçük zararlı böcek, akrep ve yılan gibi hayvanlar. * Mc: Zararlı ve kıymetsiz kimseler.

• HAŞERE

  Yabani arı, böcek, akrep ve yılan gibi zararlı mahluk.

• HAŞHAŞ

  Kapsüllerinden uyuşturucu bir madde olan afyon; tohumlarından da yağı çıkarılan bir bitki. * Hazırlıklı. * Silâhlı ve zırhlı topluluk.

• HAŞHAŞA

  Silah sesi, yüksek ses. * Silâh. * Kuru ot. * Yeni kaftan.

• HAŞIR

  Toplayan, cem'eden, haşreden.

• HAŞİ

  Kuru, yâbis.

• HAŞİ'

  Huşu içinde olan, alçak gönüllülük eden. * Kusurlarını düşünerek, ürpererek Cenâb-ı Hakka niyâz edip yalvaran.

• HÂŞİAN

  Tevazu ve mahviyetle. Alçakgönüllülük göstererek.

• HÂŞİANE

  f. Hâşi' olarak.

• HAŞİB

  Yoğun, kalın. * Tam düzelmemiş olan kılıç. * Süslü, zinetli.

• HAŞİBE

  Tabiat, mizaç, huy.

• HAŞİF

  Keskin kılıç. * Damdan aşağı asılmış olan karpuz.

• HAŞİF

  Eskimiş ve yıpranmış elbise.

• HAŞİFE

  Adâvet, düşmanlık, kin.

• HAŞİÎN

  Huşu' içinde olanlar.

• HAŞİM

  Kuru ekmek kırıntısı doğruyan. Ezen, yaran, kıran, parçalayan.

• HAŞİM

  Haşmetli, gösterişli, muhteşem.

• HAŞİME

  Kemiği kırılmış olan baş yarığı.

• HAŞİMÎ

  Peygamberimiz Hz. Muhammed'in (A.S.M.) kabilesinden, O'nun sülâlesinden gelen. * Bir tarikat şubesinde olan.

• HAŞİN

  Kokmuş tuluk.