H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• HAYL

  At. At sürüsü. * Atlı sürüsü. * Zümre, güruh. * Düşünmek, hıfzetmek.

• HAYLA'

  Cin taifesinden bir nesne. * Sırtlan. * Korku.

• HAYLE

  Zannetmek, sanmak.

• HAYLE

  Keçi sürüsü.

• HAYLİ

  f. Oldukça. Epeyce. Çok. Bir takım. Kesir. Bol.

• HAYL-İ ADÜV

  Düşman sürüsü, düşman güruhu.

• HAYLULET

  Yolu kapamak. * Araya girme. İki şey arasına girip hicab olmak.

• HAYLULET

  Kibir. * Taazzum. Gurur. * Su-i zan. * Korkmak. Tevehhüm etmek.

• HAYLULET-İ ARZ

  Ay tutulması. Dünyanın güneşle ay arasına girerek güneş ışığına perde olması.

• HAYM

  Yaramazlık yapmak.

• HAYMANA

  Başıboş hayvanları haylayıp salıverdikleri çayırlık yer. * Ankara'nın bir kazası.

• HAYME

  Çadır.

• HAYME-GÂH

  (Haymegeh) f. Çadır kurulan yer.

• HAYME-İ KEBUD

  Mavi çadır. * Mc: Sema, gök.

• HAYME-NİŞİN

  Çadırda oturan. Göçebe.

• HAYMÎ

  Çadır biçiminde olan.

• HAYMUME

  Korkaklık, cübün.

• HAYN

  Helâk olmak.

• HAYNUNET

  Yakın olmak, yaklaşmak.

• HAYR

  Meşru iş. Faydalı, nurlu ve sevablı amel. Halkın rağbet ettiği akıl, ilim. İbadet, adalet, ihsan, mal gibi nimet. (Bak: Hayrat)

• HAYR

  Sakınmak. * Büyük avlu.

• HAYRAN

  Takdirkârlığından dolayı şaşa kalmış. Çok takdir etmiş. Çok beğenmiş.

• HAYRAT

  (Hayr. C.) Sevap için Allah rızâsı yolunda yapılan iyilikler. Haseneler.Hayır iki çeşittir. Birincisi: Mutlak hayırdır; her halde, herkes için rağbet edilir ve sevilir, herkes için iyidir. İkincisi: Mukayyed olan hayırdır; birisinin yanında hayır olan, başkası için şer olabilir. İsraf ve sefâhette kullanılan çok mal gibi.İlmî, imanî, dinî, manevî ve maddî çok hayır ve menfaat verenlere de ehl-i hayır denir.

• HAYRE

  (C.: Hayrât) İyilik, kerem. * Her nesnenin iyisi.

• HAYR-ENDİŞ

  f. İyilik düşünen, hayırlı iş düşünen.

• HAYRET

  Hiçbir cihete teveccüh edemeyip kalmak. Şaşkınlık. Ne yapacağını bilememek.

• HAYRET-BAHŞ

  f. Hayret veren, şaşırtan.

• HAYRET-BAHŞÂ

  f. Hayret veren, şaşkınlık veren, hayrete düşüren.

• HAYRET-ENGİZ

  f. Hayret veren. Hayret içinde bırakan.

• HAYRET-FEZÂ

  f. Hayret veren, hayreti artıran.

• HAYRET-İ SIRFE

  Tam bir şaşkınlık.

• HAYRET-NÜMÂ

  f. Hayret gösteren, hayret veren.

• HAYRET-ZEDE

  f. Hayrete düşmüş ve şaşırmış olan.

• HAYR-HAH

  f. Hayır sâhibi. Herkesin manevî ve maddî iyiliğini isteyen. Allah rızası için ilm-i Kur'an ve imanla, manen ve maddeten hayırlı hizmetler etmeyi ve hayırlı işler işlemeyi seven.

• HAYR-HAHÎ

  f. İyilikseverlik, hayırhahlık.

• HAYRİ

  (Hayriye) Hayra âit. Hayırla alâkadar.

• HAYR-İ MUKAYYED

  Bir kimseye hayırlı olduğu halde, diğer bir kimseye göre zararlı ve şer olan şey.

• HAYRİYET

  Hayırlılık. Hayırlı olmak.

• HAYR-UL BERİYYE

  Halkın hayırlısı. Hz. Muhammed (A.S.M.)

• HAYR-UL BEŞER

  İnsanların en hayırlısı olan Hz. Muhammed (A.S.M.)

• HAYR-UL ENAM

  (Bak: Hayr-ül Vera)

• HAYR-UL FÂSİLÎN

  Âdil olanların, hâkimlerin en hayırlısı.

• HAYR-UL HALEF

  Hayırlı evlâd. Babasını hayırla andıracak evlâd.

• HAYR-UL UMUR

  İşlerin en hayırlısı.

• HAYR-UL VERA

  (Hayr-ül Enam) Halkın hayırlısı. Mahlukatın en hayırlısı olan Hz. Muhammed (A.S.M.)

• HAYS

  Karıştırmak, halt.

• HAYS

  Az, kalil.

• HAYS

  Hayvan leşinin kokması. * Bir kimseyi aldatmak. * Sözde durmamak, ahid bozmak. * Fâsid olmak.

• HAYS

  Darlık. * Udûl etmek, doğru yoldan çıkmak.

• HAYS

  Saygı, hürmet, itibar. * Alâka, ilgi. Cihet, itibar.