H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• HAZBAZ

  Sinek. * Bir ot adı.

• HAZD

  Ağaçtan diken koparmak. * Ağacın kabuğunu soymak. * Çok hızlı ve şiddetle yemek yemek.

• HAZEF

  Eski yazıda hepsi noktasız harflerden müteşekkil olarak yazılan şiirler ve nesirler. Hüner göstermek için bu şekilde yüz beyitlik kasideler yazan şairler vardı.

• HAZEF

  Çamurdan yapılmış olup ateşte pişirilen şeyler. Çanak, çömlek.

• HAZEFE

  (C.: Huzef) Hicaz vilayetinde olan siyah renkli bir cins küçük koyun.

• HAZEFÎ

  Çanak çömlek ile alâkalı.

• HAZEFİYYE

  Çanak çömlek gibi topraktan yapılan şeyler ve bunları yapma san'atı.

• HAZEF-PARE

  f. Çanak çömlek parçası, kırığı.

• HAZEF-RÎZE

  f. Çanak çömlek parçası.

• HAZEL

  Göz kapaklarında olan kabarcıklar.

• HAZEL

  Gayret. * Men etmek, engel olmak.

• HAZELAN

  Kızgın kimsenin yürümesi.

• HAZELAT

  (Hazele. C.) Alçaklar, âdiler, kalleşler.

• HAZELE

  (Hâzil. C.) Alçaklar, kalleşler, yüzsüzler.

• HAZEM

  Dizme, sıralama. * Edb: İlk beytin ortasına birden dörde kadar harf ilâve etme.

• HAZEM

  Göğüs kemiği. * Davarın karnının ve böğrünün dolu olması.

• HAZEME

  (C.: Huzem) Kabuğundan ip ve urgan yapılan bir ağaç cinsi.

• HAZEME

  Kısa boylu kadın.

• HAZEN

  (C: Hızân) Etin kokması. * Toplamak, cem'edip yığmak. * Gizlemek, saklamak.

• HAZEN

  f. Baldız.

• HAZEN

  (Hüzn) Keder. Tasa. Gam.

• HAZER

  Gözün dar ve küçük olması. * Kabile. * Cemaat.

• HAZER

  Vahşi hayvanların yediği et.

• HAZER

  Çekinme. Zarar verebilecek şeyden kaçınma. Korunma.

• HAZERAT

  (Hazret. C.) (Bak: Hazret)

• HAZEVAN

  Eti birbiri üstüne yığılıp cem'olmuş olan etli nesne.

• HAZEVVER

  Kısa boylu kimse.

• HAZF

  Parmağıyla taş atma.

• HAZF

  Aradan çıkarma, çıkarılma. Yok etme, silme, ortadan kaldırma, giderme, düşürme. * Selâm ve tahiyyatı uzatmayıp kısa kesmek. * Mahvetmek. * Vurmak. * Atmak.

• HAZHAZ

  Sütü çoğaltır nesne. * Bir nevi katran.

• HAZHAZ

  Kavi, sağlam.

• HAZHAZ

  Seri, sür'atli, hızlı.

• HAZHAZA

  Sallama, el ile harekete getirme.

• HÂZI'

  (Huzu. dan) Alçak gönüllü, mütevâzi olan.

• HÂZIÂNE

  Mütevâzi olarak, alçak gönüllülükle.

• HAZIK

  (C: Havâzik) Mesti dar olan. * Cânip, taraf.

• HAZIK

  Süngü demiri.

• HÂZIK

  Mehâretli, işinin ehli, mütehassıs. (Bak: Hazâkat)

• HAZIKANE

  Mâhirâne, mâhir ve usta olan bir kimseye yakışacak şekil ve surette.

• HÂZIK-I MÜTEDEYYİN

  Dindar ve iyi mütehassıs. (Dindar ve iyi mütehassıs doktor için söylenir).

• HAZIKIYYET

  Mâhirlik, ehillik, ustalık, hâzıklık.

• HAZIM

  Kesici, kesen.

• HAZIM

  Hazmettirici, sindirici.

• HÂZIM

  İhtiyatlı, akıllı, işinde gözü açık olan.

• HÂZIMÂNE

  İhtiyatlı davranan adama yakışır şekilde.

• HAZIMLI

  Mc: Tahammüllü, müsamahalı, tolerans sahibi.

• HAZINA

  Emzirici, emziren. Dadı.

• HAZIR

  Hazer eden. Korkup çekinen.

• HAZIR

  Huzurda olan, göz önünde olan. Amade ve müheyya olan. Gaib olmayan. * Müstaid olan.

• HAZIR Bİ-L-MECLİS

  Mecliste hazır olan adam.