H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• HAZM

  Midedeki yenen şeyleri eritmek, sindirmek. Vücuda yarayacak hale getirmek. * Birisine ansızın hücum etmek. * Ansızın bir şey üzerine inmek. * Birisinin hakkını, malını gasb ile alıp zulmeylemek. * Münasebetsiz bir hale, güce gidecek bir vaziyete düşenin kendi nefsini zaptedip tahammül etmesi ve sabreylemesi.* Taze olmak. * Kırmak.(İslâm hükemasının Eflâtun'u ve hekimlerin şeyhi ve feylesofların üstadı, dâhi-i meşhur Ebu Ali İbn-i Sina, yalnız Tıp noktasında, âyetini şöyle tefsir etmiş. Demiş: Yâni "İlm-i Tıbbı iki satırla topluyorum. Sözün güzelliği kısalığındadır. Yediğin vakit az ye. Yedikten sonra dört beş saat kadar daha yeme. Şifa, hazımdadır. Yâni, kolayca hazmedeceğin miktarı ye. Nefse ve mideye en ağır ve yorucu hal, taam taam üstüne yemektir." L.)

• HAZM

  Kat etmek, kesmek. * Yab yab yürümek. * Hızlandırmak.

• HAZM

  Cem'etmek, toplamak. * Zaptetmek. * Kast etmek. * Bağlamak. * Yumuşak yüksek yer. * Sağlam re'y. Doğru ve kat'i karar. * Basiretle hareket etmek.

• HAZM-I NEFS

  f. Tahammül etmek. Nefsini kırmak. Meydana gelen kendi ile alâkalı gördüğü bir kusuru kendi üzerine almak. Sabreylemek. Sindirmek.

• HAZN

  Sağlam yer. * Kabile ismi. * Arap beldeleri.

• HAZNE

  Hazine. * Depo.

• HAZR

  Bir şeyi takdir ve tahmin etmek, nazar ile tahmin etmek. * Çehresini ekşitip çirkin olmak.

• HAZRA'

  Küçük ve dar gözlü kadın. (Müz: Ahzer)

• HAZREC

  Sert rüzgâr. * Güney rüzgârı.

• HAZREKA

  Darlık.

• HAZRET

  (Huzur. dan) Ön. Kurb. Pişgâh. * Hürmet maksadı ile büyüklere verilen ünvan; "Hazret-i Kur'an, Hazret-i Peygamber, Hazret-i Üstad, Paşa Hazretleri" gibi.

• HAZRET-İ RİSALET

  Peygamberimiz Hz. Muhammed'in (A.S.M.) bir ismi.

• HAZREVAT

  (Hadravat, Hadrâ) Yeşillik. * Gökyüzü, felek. Asuman.

• HAZUF

  Sür'atle yürüdüğünden ayağı altından taşlar atılan eşek.

• HAZUL

  Kimsesiz. Yardımsız olarak her şeyden mahrum sürünmek.

• HAZUME

  Sığır, bakar.

• HAZUN

  Yaramaz huylu kimse.

• HAZUR

  (Hazer. den) Çok dikkatli, çok çekingen.

• HAZV

  Kat'etmek, kesmek. * Takdir etmek.

• HAZV

  Sarkık olmak.

• HAZVA'

  Sarkık kulaklı eşek.

• HAZVE

  (C: Hazavât-Hızâ) Küçük ok.

• HAZY

  Birbiri üzerine yığılıp toplanmak.

• HAZY

  Kat'etmek, kesmek.

• HAZZ

  Yün.

• HAZZ

  Kandırmak.

• HAZZ

  (C.: Huzuz) Deniz koyunu. (denizde olur) * "Vurmak" mânâsına masdar. * Duvar üstüne direk koymak.

• HAZZ

  Hafif gövdeli. * Bir cins ot.

• HAZZ

  Kesme. Kısaltma. * Kazmak. * Yırtmak. * Silmek.

• HAZZ

  Sevinç duyma. Hoşlanma. Zevklenme. Saadet. Tali'. Nasib. Nimet ve süruru mucib şey.

• HAZZA'

  Nâlin yapıcı, nalcı.

• HAZZAF

  Çanak çömlek yapan veya satan.

• HAZZAL

  Ehline ve ailesine sarfedecek birşey bulamayan fakir.

• HAZZETMEK

  Hoşlanmak, zevk ve lezzet almak.

• HEB

  (Vehb. den) Bağışla, lutfet (mânasına emir, duâ)

• HEBA

  İnce toz. * Boş. Beyhude. Nâfile. Faydasız. İsraf. Ziyan. * Aklı az olan.

• HEBAEN MENSURA

  Boşuna olarak. Faydasız yere dağılmış.

• HEBAL

  Avcı, sayyad.

• HEBB

  Uykudan uyanmak. * Gâib olmak.

• HEBBAR

  Çok fazla kılı olan sırtlan veya maymun.

• HEBBE

  Vak'a. * Zamandan bir asır.

• HEBBİHÎ

  Sallana sallana yürüyen kişi.

• HEBBUR

  Ufak inci.

• HEBC

  Vurmak. * Ağırlık.

• HEBEC

  Devenin memesinde olan verem.

• HEBENKA

  Ayak parmaklarını dikip ökçesi üzerine oturmak.

• HEBENNEKA

  Ahmaklığı darb-ı mesel olmuş bir kimsedir. * Mc: Zeki ve becerikli olmadığı halde kendini öyle sanan.

• HEBETA

  Çukur yer.

• HEBH

  Sallanmak.

• HEBHAB

  Serap.