H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• HAZIR U NAZIR

  Her yerde hazır olup, bilen ve gören, yardım eden veya herkese lâyık cezasını veren Allah (C.C.)

• HAZIRA

  şehirli, medeni. * Bir yerde mukim olmuş, bir yere yerleşmiş.

• HAZIRBAHŞ

  f. Hazırlanmış, hazır olmuş. * Hazır ol! emri.

• HAZIRCEVAP

  Her söze derhal ve düşünmeden münasib cevap veren kimse.

• HAZIRLÖP

  Kabuğu içinde suda pişip katılaşmış yumurta. * Mc: Emek sarfetmeden elde edilen kazanç.

• HAZIRÛN

  Meydanda olanlar, gözönünde olanlar. Mevcut ve hazır olanlar.

• HAZÎ

  Ateş yakmak.

• HAZÎ

  Sarkıklık.

• HAZÎ

  Kâhin, keşiş, papaz.

• HAZÎK

  Kesilmiş olan.

• HAZİL

  Yüzsüz, alçak, âdi, dönek, kalleş.

• HAZİLE

  Kenarlarında kirpik bulunmayan kırmızımsı gözkapağı.

• HAZİM

  Basiretli, tedbirli.* Göğüs. Göğüs ortası.

• HAZİM

  Sür'atle kesen. * Çok çabuk yeyip bitiren. * Düşmanı hezimete uğratan.

• HAZÎM

  Sarhoş. İçki içip akli müvazenesini kaybetmiş olan.

• HAZÎM

  Keskin kılıç.

• HAZİMANE

  f. Tedbirli ve basiretli hareket eden.

• HAZİN

  (Hızane. den) Hazine nâzırı. Bekçi.

• HAZÎN

  Hüzünlü. Keder meydana getiren. Acı uyandıran.

• HAZİNE

  Define. * Kıymetli şeyleri saklayacak sağlam yer.

• HAZİNE KETHUDASI

  Tar: Yavuz Sultan Selim Han zamanında kurulan hazine kethudâlığı, saraya girip çıkan demirbaş eşyanın korunup saklanmasıyla mes'ul idi. Bu müessesenin başında bulunan memura da hazine kethudâsı denilirdi.

• HAZİNEDAR

  f. Malı muhafazaya me'mur olan.

• HAZİNEDARÎ

  f. Hazinedarlık.

• HAZİNE-İ ÂMİRE

  Tar: Para işlerini yönetmek üzere kurulmuş olan müesseselerden birinin adı. Osmanlı Devleti'nin kuruluş devrelerinde para işleri "Beytülmal" denilen ve "Defterdar" adı verilen bir memurun idaresinde iken, sonraları teşkil olunan yeni idarelere göre çeşitli adlar verilmiştir. Hazine-i âmire, devlet kasası yerinde de kullanılırdı.

• HAZİNE-İ DEVLET

  Devlet hazinesi. Maliye idaresi.

• HAZİNE-İ EMİRİYE

  Maliye dairesi.

• HAZİNE-İ EVRAK

  Evrak hazinesi. Arşiv.

• HAZİNE-İ HÂSSA

  Osmanlı İmparatorluğu zamanında devlet bütçesinden padişaha maaş sağlayan ve saraya ait gelirlerin toplandığı malî bir müessese.

• HAZİNE-İ HÜMAYUN

  Hazine-i Hümayun'da bulunan savaş eşyasından bir kısmının manevî değeri büyüktü. Diğer kısmının ise maddî değeri fazla idi. (Savaşlarda ele geçirilen kıymetli ganimet, padişahlardan kalmış olan değerli eşyalar gibi.) (O.T.D.S.)

• HAZİNE-İ MİLLET

  Millet hazinesi. * Maliye idaresi.

• HAZİNE-İ TECEDDÜD

  Yenilik hazinesi. Çok yeniliklere sebeb olan.

• HAZİNE-MÂNDE

  f. Şahıs üzerinden kaydı silinerek devlet hazinesine kalan mal veya para.

• HAZİR

  Takdir eden. * Ekşimiş süt.

• HAZİR

  Korkan, korkak,

• HAZÎR

  Su sesi, su şırıltısı.

• HAZÎRE

  Etrafında duvar veya çit bulunan ağıl, bahçe. * Mezarlık.

• HAZÎRE

  Eti ufak ufak doğrayıp, çok su ile çömlek içinde pişirip erimeye yakın olduğu anda üzerine un koyup karıştırarak yapılan yemek. (İçinde et olmayınca "aside" derler.)

• HAZÎRE

  Az cemaat. * Asker bölüğü. * Yara içinde toplanan kan ve irin.

• HAZÎRET-ÜL KUDS

  Cennet bahçesi. Peygamber ve evliyanın ruhlarının toplandığı yer.

• HAZİRÎN

  (Hâzır. C.) Meydanda, gözönünde olanlar, huzurda bulunanlar.

• HAZİYY

  Mertebeli, değerli kişi. * Yarış atlarının sekizincisi.

• HAZİZ

  (Bak: Hadıyd)

• HAZÎZ

  Bahtiyar. Mes'ud. Saâdetli. Nasibi olan.

• HAZK

  Bağlamak.

• HAZK

  Nişan vurmak. * Kuşun terslemesi.

• HAZK

  Hapsetme. * Darlık. * Men'etme.

• HAZKA

  Mahâret, ustalık, mâhirlik.

• HAZL

  Terk etmek. * Rezil, rüsvay etmek.

• HAZL

  Kat'etmek, kesmek.

• HAZL

  Badruç adı verilen ot.