H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• HECV

  (Hicv) Medh ü senânın zıddı. Kötüleme. Birisi hakkında kötülemek için söylenen söz veya manzume. (Bak: Heccâv)

• HEDA

  Sakin olmak.

• HEDAD

  Yemen'de bir kabile.

• HEDAHÎD

  (Hüdhüd. C.) Hüdhüdler, çavuş kuşları, ibibikler.

• HEDAYA

  (Hediye. C.) Hediyeler. Lütuf ve ihsanlar. Bağışlar.

• HEDB

  Meyve toplamak. * Davar sağmak.

• HEDBE

  Ufak tesbih böceği.

• HEDCAN

  Yavaş yürüyüş.

• HEDD

  Binayı gürültüyle yıkıp göçürmek. Çok ihtiyarlayıp düşkün hâle gelmek. * Zayıf ve korkak.

• HEDDAM

  Çok keskin kılıç.

• HEDDE

  Duvarın yıkılmasından çıkan gürültü.

• HEDEB

  Ensiz, uzun ve ince yaprak. * Servi yaprağı.

• HEDEF

  Nişan noktası. * Emel. Varılmak istenen gaye. * Yüksek, bülend. * İri vücudlu adam. * Bir işe yaramayan, tembel ve uykucu olan. (L.R.)

• HEDEF-İ ÂMÂL

  Gaye-i hayâl. Ulaşmak istenilen hedef.

• HEDEL

  Devenin dudağının sarkık olması. * Bir şeyi aşağı indirmek.

• HEDEM

  Binadan yıkılan taş ve kerpiç.

• HEDER

  Boşa gitme. Yok yere faydasız giden. * Ölüme giden.

• HEDHED

  Suâl etmek, sormak. * Ötmek. * Çocuk sallamak.

• HEDHEDE

  Bağırma, ötme. * Devenin bağırması, kuşun ötmesi.

• HEDÎ

  (C.: Hevâdî) Mürşid. * Boyun.

• HEDÎL

  Erkek güvercin. Güvercin sesi.

• HEDÎR

  Güvercin kuşlarının ötmesi. * Aygırın kişnemesi.

• HEDİYE

  Parasız verilen, bağışlanan şey. Armağan.

• HEDİYE-İ DENDÂN

  Diş kirası.

• HEDİYETEN

  Armağan olarak, hediye olarak.

• HEDİYY

  (Hediye. C.) Atiyyeler, hediyeler.

• HEDK

  Kırmak.

• HEDLAK

  Dudakları sarkık olan.

• HEDM

  Yıkmak, harab etmek. Parçalamak, mahvetmek. * Birisine vurup belini kırmak. (Râgibâ, düşmanın aldanma tevazularına.Seyl, divârın ayağın öperek hedmeyler.)(Râgıp Paşa)

• HEDM (HİDM)

  (C.: Ehdâm) Eski elbiseler.

• HEDMELE

  (C.: Hedmelât) Ağacı çok olan kumlu yer.

• HEDN

  Vakar, ciddiyet.

• HEDNE

  Sükun, sessizlik, durgunluk.

• HEDR

  Galeyan etmek. * Ot büyümek. * Güvercin ötmek.

• HEDS

  Sürmek. * Reddetmek. * Haykırıp bağırmak.

• HEDUC

  Eserken gümleyen rüzgâr.

• HEDY

  Cenab-ı Hakk'ın rızası için veya ihramda iken yapılması yasak olan herhangi bir fiili işlemekten dolayı kusurunu affettirmek ricasiyle, keffaret olarak Harem-i Şerif'e götürülen veya kendisi veya parası gönderilen kurban.

• HEFAF

  Hafif berrak nesne.

• HEFAFE

  Parlamak.

• HEFEVAT

  (Hefve. C) Yanlışlıklar, yanılmalar. * Ayak kayması. Sürçmeler, kaymalar.

• HEFFAT

  Ahmak.

• HEFHAF

  Yeynicek, hafif mizaçlı kimse.

• HEFHEFE

  İnce belli olmak.

• HEFÎF

  Sür'atli seyir.

• HEFT

  f. Yedi sayısı.

• HEFT

  Hafiflik sebebiyle uçup dağılmak. * Hafif mizaçlı olup, her dile geleni söylemek. * Vurmak.

• HEFTÂD

  f. Yetmiş. 70

• HEFT-AHTER

  f. Yedi gezegen. Yedi seyyâre.

• HEFTAN

  Zırhın altına giyilen pamuklu elbise. * Üstten giyilen kürk biçiminde süslü elbise. Kaftan. (Eskiden ekseriyetle taltif için, büyük kimseler tarafından liyâkat sahiplerine giydirilir veya üstlerine atılırdı.)

• HEFT-ASMAN

  Yedi kat gök.