H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• HENÜZ

  f. Daha, yeni, şimdiye kadar, ancak.

• HEPTEN

  Bütünüyle, tamamıyla.

• HER

  f. Bütün, hep, tamamen.

• HER'

  şiddet. * Etin iyi pişmesi.

• HER DEM

  f. Her zaman, her dakika. Dâimâ.

• HER DEM TAZE

  Parlaklık ve tazeliğini dâima muhafaza eden. * Mc: Daima genç görülen, gençliğe heveskâr.

• HER'A

  Küçük bir canavar. * Erkeğiyle muhalata ettiğinde şevkinin şiddetinden hemen inzal eden kadın.

• HERAB

  Kaçmak, firar etmek.

• HERAS

  Dikenli ağaç.

• HERAVE (HİRAVE)

  Ağır, yoğun asâ (baston).

• HER-AYİNE

  f. Mutlaka, elbette. Behemehal, zaruri, herhalde.

• HER-BAR

  f. Her defa, her kere.

• HERC

  İnsanların arasında meydana gelen fitne, fesad. * Söze dalıp çoğaltmak. Haltetmek. Sözü karıştırmak. * Kapıyı açık bırakmak. * İnsanların işlerinin karışması. * Seğirtmek. * Katletmek.

• HERC

  f. Karışıklık.

• HERC Ü MERC

  f. Darmadağınık. Karmakarışık. Allak bullak.

• HER-CA

  f. Her yer.

• HERCAÎ

  (Hercâyî) Her yerde bulunur, kendine mahsus belirli bir yeri bulunmayan. Serseri, derbeder. * Kararsız, sebatsız, vefasız, dönek, mütelevvin.

• HERCAN

  Uzun ve kalın olan şey. * Hayvanın yab yab yürümesi.

• HERCÂYÎ MENEKŞE

  Bir cins menekşe.

• HERCELE

  Karışık yürümek.

• HERÇ

  Karışıklık, gürültü. Nizamsızlık.

• HER-ÇEND

  f. Her ne kadar. Her ne zaman.

• HERÇİ BAD ABAD

  f. Her ne olursa olsun. İster istemez.

• HERD

  Deve kuşunun dişisi. * Yarmak. * Kat'etmek, kesmek.

• HEREB

  Kaçma, firar. * şiddetli üzüntü, keder.

• HEREC

  Sıcaklığın fazlalığından devenin gözünün kararması.

• HEREK

  Asmaları, fidanları, fasulye gibi tırmanıcı nebatları bağlamak için yanlarına dikilen sırık, değnek.

• HEREM

  Kocamak, yaşlanmak, ihtiyar olmak. * Mısır'da firavunlar zamanından kalmış piramit şeklindeki mezarların beheri. * Geo: Mahrutî şekil, piramit.

• HEREMDÎDE

  f. Yaşlanmış, kocamış, ihtiyarlamış.

• HERF

  Acele. Sür'at, hız Hezeyan.

• HERGÂH

  f. Her vakit, her an, her zaman.

• HERGELE

  Binilmek ve yük taşımak için alıştırılmamış at, kısrak, beygir veya merkep sürüsü. * Böyle bir sürüye dahil olan hayvan. * Mc: Terbiye ve görgüden büsbütün mahrum adam. * Bir işe yaramaz işçi kalabalığı.

• HERGİZ

  f. Aslâ, kat'iyyen. Hiçbir suretle.

• HERHERE

  Su çağıltısı. * Koyunu çağırmak. * Aktığında sesi ve çağıltısı işitilecek kadar çok olan su.

• HERHÎR

  Bir nevi yılan.

• HERİ'

  Acele, sür'at. * Akıcı kan. * Korkak kimse. * Zayıf kimse.

• HERİF

  (Bak: Harif)

• HERİFÇİOĞLU

  Kızılan kimse hakkında zamir gibi kullanılan argo bir tabirdir.

• HERİM

  Çok ihtiyarlamış ve kocamış kimse.

• HERİME

  Dişi arslan.

• HERÎR

  Köpek uluması. * Köpek hırlaması.

• HERİSE

  Keşkek yemeği.

• HERÎT

  Ağzı büyük kişi. * Ferciyle dübürü bir olan kadın.

• HERKELE

  İncelik, nezafet, hoşluk, letâfet. * İnce, zarif, lâtif, hoş.

• HERKÜL

  yun. Cesaretiyle meşhur olup, efsaneleşmiş bir Yunanlının adı. (Onlarda kuvvet sembolüdür)

• HERKÜL BURCU

  Gök küresi kuzey cihetinde isim verilen bir takım yıldız kümesi. (Bak: Büruc)(...Hem şemse kendi mihveri üstünde cazibe denilen manevî ipleri yumak yaptırmak için dolap ve çıkrık hükmünde olan güneşi, bir Kadir-i Zülcelal'in emriyle döndürüp, o seyyaratı o manevî iplerle bağlayıp tanzim etmek ve güneşi bütün seyyaratıyla saniyede beş saatlik bir mesafeyi kestirecek kadar bir sür'atle, bir tahmine göre Herkül Burcu tarafına veya Şems-üş Şümus cânibine sevk etmek, elbette ezel ve ebed sultanı olan Zât-ı Zülcelal'in kudretiyle ve emriyledir. S.)

• HERM

  Bir ot cinsi.

• HERMELE

  Yolmak.

• HERNA'

  Ufak bit.

• HERR

  Köpek uluması, köpek hırlaması.