H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• HERRU

  Ne olursa olsun.

• HERS

  Ufak kurt.

• HERS

  Tokmak ile dövmek. * Mersin ağacı. * Arslan. * Kedi.

• HERSEME

  Arslan, gazanfer, esed, haydar. * Burun.

• HERŞ (HERÂŞ)

  Yırtmak. * Çekişmek.

• HERŞEBE

  Yaşlı kuru kadın.

• HERŞEFE

  Bez veya aba parçası. (Su az olduğu zamanda yerden onunla yağmur suyunu alıp bir kabın içine sıkarlar.) * Çok yaşamış, ihtiyar, kuru kadın. * Çok eski olan kova.

• HERT

  Dokunaklı söyleme, iğneleyici bir şekilde konuşma. * Yırtma. * Dürtme.

• HERUS

  Eski elbise.

• HERV

  Dövme, sopalama. * Pişirme. * Afganistan'da bir şehrin adı.

• HERVELE

  Yürüyüş. * Koşma.

• HERYA'

  Ağaç hışırtısı.

• HERZ

  Yırtmak.

• HERZE

  f. Boş söz. Saçmasapan söz. Boş lâkırdı.

• HERZEDERAY

  f. Mânâsız ve saçmasapan sözler konuşan.

• HERZEGÛ

  f. Saçma sapan konuşan. Lüzumsuz ve mânasız söz söyleyen.

• HERZEHAYÎ

  f. Mânâsız konuşma, saçmasapan söyleme.

• HERZEKA

  Çirkin gülmek.

• HERZEKÂR

  f. Saçma sapan konuşan, mânasız sözler söyleyen.

• HERZEKÂRANE

  f. Saçma sapan konuşarak. Boş ve lüzumsuzca uydurmalarla, abuk sabukça.

• HERZE-LAY

  Herze söyleyen, saçmalayan.

• HERZEVAT

  (Herze. C.) Herzeler, mânâsız ve boş sözler.

• HERZEVEKİL

  f. Kendine vazife olmayan şeylere karışan. Fodul, boşboğaz. Her şeye burnunu sokan.

• HESAR (HESUR)

  Arslan.

• HESB

  şeref. * Kifayet.

• HESHESE

  Karışıp görüşme.

• HESİS

  Gizli ses, gizli kelâm. * Ezilmiş, ufalanmış nesne.

• HESM

  Kırmak. * Kesmek.

• HESM

  Kaba yemek. Bütün bütün yutmak. * Kesmek. * Toplamak, cem'etmek.

• HESMELE

  Gizli söz.

• HESR

  İki kat edip eğmek. * Kırmak.

• HESS

  Sıkmak.

• HESS

  Öldürmek, katl.

• HESS

  Dövmek. * Kırmak, ufalamak.

• HESTÎ

  f. Varlık. Var olma. Mevcudiyet.

• HEŞAŞ (HEŞUŞ)

  Açık yüzlü şen yeynicek kişi. * Sağan kimseye sevip sütünü veren koyun.

• HEŞAŞE(T)

  Şâdlık, hafiflik, irtiyah. * Gevreklik.

• HEŞEME

  (C.: Heşemât) Dağ keçisinin oğlağı.

• HEŞHEŞE

  Şâdlık etmek, neşeli olmak.

• HEŞÎLE

  Sahibinin izni olmayarak bir adamın bindiği deve.

• HEŞÎM

  Ufalanmak. Kırılmış, ufalanmış olmak. * Kırılmış, ufalanmış kuru ot.

• HEŞM

  Kırmak veya kesmek.

• HEŞŞ

  Gevrek, kolayca kırılabilir olan. * Keyifli, şen.

• HEŞT

  f. Sekiz.

• HEŞTAD

  f. Seksen.

• HEŞTÜM

  f. Sekizinci.

• HET'

  Dikkatle bakmak. Acele etmek.

• HETALAN

  Akmak. * Göz yaşı ve yağmur pespeşe gelmek.

• HETALLA'

  Uzun ve iri vücutlu erkek.

• HETEPETE

  Kekeleme. Konuşurken şaşırıp tereddüd etme.