H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• HINZÎZ

  (C.: Hanâzız) Enenmemiş veya enenmiş erkek davar.

• HIR

  Hırıltı. * Kavga, dövüş.

• HIRA

  Zayıf, cılız. * Küçük, ufak.

• HIRA

  Mekke-i Mükerreme'nin civarında bulunan ve Hz. Peygamber'e (A.S.M.) ilk vahyin geldiği mağaranın ismidir. Bu mağaranın bulunduğu dağa Hırâ dağı denildiği gibi, Harrâ veya Cebel-i Nur da denilmektedir.

• HIRABE

  Deve hırsızlığı yapmak.

• HIRAFE

  Acılık. * Tezlik.

• HIRAK

  Hareket.

• HIRAM

  f. Sallanma, salına salına naz ve edâ ile yürüme.

• HIRAMAN

  f. Salınarak naz ve edâ yaparak yürüyen.

• HIRASET

  Koruma. * Bekleme, bekçilik etme, muhafaza etme.

• HIRAŞ

  f. "Tırmalayan, kazıyan" anlamıyla bileşik sıfatlar yapar. Meselâ: Dil-hıraş : Gönlü tırmalayan, inciten. Samia-hırâş : Kulak tırmalayıcı.

• HIRBA

  Bukalemun adı verilen keler cinsi. * Güneşin bulutlara aksetmesinden hasıl olan renkler.

• HIRBAK

  Sahabeden bir kimsenin adı ki, ona "Zülyedeyn" de derlerdi. * Def'etmek, kovmak. * Yellenmek.

• HIRBAŞ

  Fesâd vermek. * Acı bir ot.

• HIRBÜRE

  Kavun.

• HIRÇIN

  Pek inatçı, titiz.

• HIRDAVAT

  Ehemmiyetsiz şeyler, öteberi. * Demirden mâmul eski âlet. (Bak: Hurdevat)

• HIRED

  f. Akıl, fikir, zihin. İnsandaki düşünce ve anlayış kuvvesi.

• HIRED-ÂMUZ

  Öğreten, öğretici, muallim.

• HIRED-ÂŞUB

  f. Akıl dağıtan.

• HIRED-FERSA

  f. Akıl yorucu.

• HIRED-MEND

  (C.: Hıredmendân) f. Akıllı, anlayışlı.

• HIRED-MENDÎ

  Akıllılık.

• HIRED-PESEND

  Akıllı, zîakıl, düşünen.

• HIRED-SUZ

  f. Şaşırtıcı, akıl yakıcı.

• HIRFET

  Geçinmeğe medar (sebeb) olan iş, san'at. Devamlı meşgul olunan iş.

• HIRFU'

  Pamuk.

• HIRIZMA

  Azgın hayvanların ağzına veya ayının burnuna takılan demir halka.

• HIRÎD

  f. Satın alma.

• HIRÎDAR

  f. Alıcı, müşteri, tâlib.

• HIRÎDE

  f. Satın alınan, satın alınmış.

• HIRİSTİYANLIK

  (Bak: İsevî)

• HIRK

  Törpülemek. * Kızgınlıktan dolayı dişini gıcırdatmak. * Bir şeyi dürtmek.

• HIRK (HIRRÎK)

  Cömert, kerim.

• HIRKA

  Bez parçası. Bezden mâmul elbise. * Tas: Mânen dünya zevk u safâsından çekilip kendini ibadete verenlerin elbisesine hırka-i tecrîd denir.

• HIRKA-İ SAADET

  Cenab-ı Peygamber'in (A.S.M.) İstanbul'da Topkapı Sarayı'nda gümüş sandık içinde muhafaza edilen hırkasıdır. Mısır'ın fethi üzerine Mekke Şerifi tarafından diğer emanat-ı mübareke ile beraber Yavuz Sultan Selim Han'a hediye edilmiştir. Hırka-i Şerif de denir. (O.T.D.S.)

• HIRKA-İ SAADET DAİRESİ

  İstanbul'da Topkapı Sarayı'nda "mukaddes emanetlerin" bulunduğu yer. Burada yüzyıllardan beri, başta Peygamberimiz Hz.Muhammed'in (A.S.M.) hırkaları olmak üzere İslâmî nitelikte birçok mukaddes eşya saklanmaktadır. Bu eşya Osmanlı Padişahı Yavuz Sultan Selim tarafından, Mısır'ın fethinden (1517) sonra İstanbul'a getirilmiştir.

• HIRKA-İ ŞERİF

  (Bak: Hırka-i Saadet)

• HIRKAPUŞ

  f. Hırka giyen, derviş.

• HIRKAPUŞANE

  f. Fakircesine, dervişçesine.

• HIRKAPUŞÎ

  f. Fakirlik, dervişlik.

• HIRKAT

  Hararet, sıcaklık, yanma.

• HIRMAN

  Yalan, kizb.

• HIRMAN

  Mahrumluk, mahrumiyet. * Ümitsizlik, ye's.

• HIRMELE

  Akılsız kadın.

• HIRNIK

  (C.: Harânik) Tavşan yavrusu. * Bir şâire kadın.

• HIRPADAK

  Birdenbire, hemencecik. * Uygun bir şekilde, münâsib bir tarzda. Tıpatıp.

• HIRPANÎ

  f. Derbeder, perişan kılıklı, pejmürde.

• HIRRAN

  Boyun eğen, itaat eden, muti.

• HIRRE

  Susuzluk.