H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• HİL'AT-İ FÂHİRE

  Çok kıymetli ve değerli olan kaftan.

• HİL'AT-İ HASS-ÜL HAS

  Tar: En değerli kumaştan yapılan hil'atler için kullanılan bir tâbirdir. Bu türlü kaftanlar şeyh-ül İslâm, sadrazam ve Mekke şerifi gibi en yüksek derecedeki devlet memurlarına giydirilirdi.

• HİLB

  Asma yaprağı. * Ciğer. * Tırnak. * Tarp bitkisi * Zampara genç.

• HİLBACE

  Ahmak.

• HİLBİLAB

  Sarmaşık.

• HİLBİSE

  Şey.

• HİLBUS

  Ahmak.

• HİLCAB

  Büyük çömlek.

• HİLE

  Sed. Hâil. * Çare. * Maslahat ve hayırlı işlerde tedbirli ve tecrübeli olmak. * Aldatacak tarz ve tedbir. Fend. Mekir. Dabara. * Zeval ve intikal. * Sahtekârlık, yalancılık, düzenbazlık.

• HİLEBAZ

  f. Hileci, yalancı, düzenbaz, oyuncu.

• HİLE-İ ŞER'İYE

  Müşkül bir mes'eleyi, şer'i esaslar üzeri, hazakatla hall ve izah etmek ve şer'an muahaze ve mes'uliyeti mucib olmayacak surette te'vilini bulmaktır. Bu tabir kanuna, yani şeriata karşı irtikâb edilen, hile, oyun, aldatma veya şer'î bir hükmü bertaraf etmek mânasına olmayıp, ancak karışık bir durumun ve mes'elenin kanuni ve şer'i hal çaresini bulmak demektir. Buna, mahlâs-ı şer'i (Şer'i kurtuluş) da denir. (O.S.)

• HİLEKÂR

  f. Hileci, hilebâz.

• HİLEKÂRANE

  f. Hilekârcasına, hile yapanlar gibi.

• HİLEKÂRÎ

  f. Hilekârlık.

• HİLEPERDAZ

  f. Hile yapan, hileci.

• HİLESAZ

  f. Oyuncu, düzenbaz, hileci.

• HİLF

  (C.: Ahlâf) Sözleşme, söz verme. * Yardımlaşma, dayanışma. Birlik maksadıyla ittifak.

• HİLHAL

  (C.: Helâhil) Hallacın bezi iyi dokuması. * Seyrek kalbur.

• HİLÎTEC

  Hindistan eriği.

• HİLKAM

  Arslan, esed. *İri yapılı, cüsseli, şişman.

• HİLKAT

  Doğuştan gelen vasıf. Yaratma. Yaratılış.

• HİLKATEN

  Yaratılıştan. Doğuştan.

• HİLKIYYAT

  Yaratılışla alâkalı, hilkatte olan evsaf.

• HİLKIYYET

  Yaratılışta olma, hilkî olma.

• HİLKÎ

  Hilkate âit, yaratılıştan. Yaratılışa dâir. Yaratılışta. * Zâti.

• HİLL

  Helâl. Yapılması günah olmayan. * Harem-i Kâbe ile mikat arası, hac zamanında Mekke-i Mükerreme dışında ihrama girilen yerin haricinde bulunan saha.

• HİLLE

  İstasyon, durak.

• HİLLET

  (C.: Hillel - Hilâl) Samimi ve cân-ı gönülden olan dostluk. En güzel takdir edici ve samimi arkadaşlık. * Kılınç gediği. * Nakışlı deri. * Ağızda bâki kalan dişler. * Dişler arasında kalan yemek artığı.

• HİLLET

  Bir yere konup istirahat eden cemaat. * Yorgunluk. Kırgınlık. * Boşanmış kadının iddet müddetinin sona ermesi.

• HİLLEVF

  Kocamış, ihtiyarlamış. * Yalancı, hilekâr.

• HİLM

  Doğuştan olan huy yumuşaklığı. Şiddete tahammül. Nefsini heyecandan korumak. * Vakar. Sükûn.

• HİLMAN

  Çok, kesir.

• HİLMÎ

  Hilm'e ait ve hilm'e bağlı.

• HİLM-İ HİMARÎ

  İfrat derecede yavaşlık, yumuşak huyluluk.

• HİLMİYYET

  Yumuşaklık, yavaşlık, yumuşak huyluluk.

• HİLV

  Boş oluş. Boşluk. (Bak: Hulüv)

• HİLYA'

  Yırtıcı hayvanların küçüğü.

• HİLYE

  Güzel sıfatlar. Süs. Zinet. Cevher. Güzel yüz. * Kılıcın sapındaki veya kınındaki zinet. * Suret. Hey'et. Görünüş.

• HİLYE-İ ŞERİF

  Peygamberimiz Hz. Muhammed'in (A.S.M.) mübarek vasıflarını anlatan manzum veya nesir halindeki yazı.

• HİLYUN

  Marçopa denilen ot.

• HİM

  Deveye ârız olan susuzluk hastalığı. * Kürtçede: Temel, esas.

• HİM

  Huy, mizac, tabiat.

• HİMAL

  Yük getirmek, yük taşımak.

• HİMALE

  (C.: Hamayil). Kılıç kayışı.

• HİMAN

  Susuz, susamış.

• HİMAR

  Merkep. Eşek.

• HİMARÎ

  Himarla alâkalı. * Eşek gibi.

• HİMAYE

  Koruma. Korunma. Muzır şeylerden muhafaza etme.

• HİMAYE-İ ETFAL CEMİYETİ

  Çocuk Esirgeme Kurumu.

• HİMAZE

  Katılık, şiddet.